ఏవం తావత్ ప్రాకృతప్రక్షయాంతే
బ్రాహ్మే కల్పే హ్యాదిమే లబ్ధజన్మా ।
బ్రహ్మా భూయస్త్వత్త ఏవాప్య వేదాన్
సృష్టిం చక్రే పూర్వకల్పోపమానామ్ ॥1॥
సోఽయం చతుర్యుగసహస్రమితాన్యహాని
తావన్మితాశ్చ రజనీర్బహుశో నినాయ ।
నిద్రాత్యసౌ త్వయి నిలీయ సమం స్వసృష్టై-
ర్నైమిత్తికప్రలయమాహురతోఽస్య రాత్రిమ్ ॥2॥
అస్మాదృశాం పునరహర్ముఖకృత్యతుల్యాం
సృష్టిం కరోత్యనుదినం స భవత్ప్రసాదాత్ ।
ప్రాగ్బ్రాహ్మకల్పజనుషాం చ పరాయుషాం తు
సుప్తప్రబోధనసమాస్తి తదాఽపి సృష్టిః ॥3॥
పంచాశదబ్దమధునా స్వవయోర్ధరూప-
మేకం పరార్ధమతివృత్య హి వర్తతేఽసౌ ।
తత్రాంత్యరాత్రిజనితాన్ కథయామి భూమన్
పశ్చాద్దినావతరణే చ భవద్విలాసాన్ ॥4॥
దినావసానేఽథ సరోజయోనిః
సుషుప్తికామస్త్వయి సన్నిలిల్యే ।
జగంతి చ త్వజ్జఠరం సమీయు-
స్తదేదమేకార్ణవమాస విశ్వమ్ ॥5॥
తవైవ వేషే ఫణిరాజి శేషే
జలైకశేషే భువనే స్మ శేషే ।
ఆనందసాంద్రానుభవస్వరూపః
స్వయోగనిద్రాపరిముద్రితాత్మా ॥6॥
కాలాఖ్యశక్తిం ప్రలయావసానే
ప్రబోధయేత్యాదిశతా కిలాదౌ ।
త్వయా ప్రసుప్తం పరిసుప్తశక్తి-
వ్రజేన తత్రాఖిలజీవధామ్నా ॥7॥
చతుర్యుగాణాం చ సహస్రమేవం
త్వయి ప్రసుప్తే పునరద్వితీయే ।
కాలాఖ్యశక్తిః ప్రథమప్రబుద్ధా
ప్రాబోధయత్త్వాం కిల విశ్వనాథ ॥8॥
విబుధ్య చ త్వం జలగర్భశాయిన్
విలోక్య లోకానఖిలాన్ ప్రలీనాన్ ।
తేష్వేవ సూక్ష్మాత్మతయా నిజాంతః –
స్థితేషు విశ్వేషు దదాథ దృష్టిమ్ ॥9॥
తతస్త్వదీయాదయి నాభిరంధ్రా-
దుదంచితం కించన దివ్యపద్మమ్ ।
నిలీననిశ్శేషపదార్థమాలా-
సంక్షేపరూపం ముకులాయమానమ్ ॥10॥
తదేతదంభోరుహకుడ్మలం తే
కలేవరాత్ తోయపథే ప్రరూఢమ్ ।
బహిర్నిరీతం పరితః స్ఫురద్భిః
స్వధామభిర్ధ్వాంతమలం న్యకృంతత్ ॥11॥
సంఫుల్లపత్రే నితరాం విచిత్రే
తస్మిన్ భవద్వీర్యధృతే సరోజే ।
స పద్మజన్మా విధిరావిరాసీత్
స్వయంప్రబుద్ధాఖిలవేదరాశిః ॥12॥
అస్మిన్ పరాత్మన్ నను పాద్మకల్పే
త్వమిత్థముత్థాపితపద్మయోనిః ।
అనంతభూమా మమ రోగరాశిం
నిరుంధి వాతాలయవాస విష్ణో ॥13॥