പുരാ ഹയഗ്രീവമഹാസുരേണ ഷഷ്ഠാംതരാംതോദ്യദകാംഡകല്പേ ।
നിദ്രോന്മുഖബ്രഹ്മമുഖാത് ഹൃതേഷു വേദേഷ്വധിത്സഃ കില മത്സ്യരൂപമ് ॥1॥
സത്യവ്രതസ്യ ദ്രമിലാധിഭര്തുര്നദീജലേ തര്പയതസ്തദാനീമ് ।
കരാംജലൌ സംജ്വലിതാകൃതിസ്ത്വമദൃശ്യഥാഃ കശ്ചന ബാലമീനഃ ॥2॥
ക്ഷിപ്തം ജലേ ത്വാം ചകിതം വിലോക്യ നിന്യേഽംബുപാത്രേണ മുനിഃ സ്വഗേഹമ് ।
സ്വല്പൈരഹോഭിഃ കലശീം ച കൂപം വാപീം സരശ്ചാനശിഷേ വിഭോ ത്വമ് ॥3॥
യോഗപ്രഭാവാദ്ഭവദാജ്ഞയൈവ നീതസ്തതസ്ത്വം മുനിനാ പയോധിമ് ।
പൃഷ്ടോഽമുനാ കല്പദിദൃക്ഷുമേനം സപ്താഹമാസ്വേതി വദന്നയാസീഃ ॥4॥
പ്രാപ്തേ ത്വദുക്തേഽഹനി വാരിധാരാപരിപ്ലുതേ ഭൂമിതലേ മുനീംദ്രഃ ।
സപ്തര്ഷിഭിഃ സാര്ധമപാരവാരിണ്യുദ്ഘൂര്ണമാനഃ ശരണം യയൌ ത്വാമ് ॥5॥
ധരാം ത്വദാദേശകരീമവാപ്താം നൌരൂപിണീമാരുരുഹുസ്തദാ തേ
തത്കംപകംപ്രേഷു ച തേഷു ഭൂയസ്ത്വമംബുധേരാവിരഭൂര്മഹീയാന് ॥6॥
ഝഷാകൃതിം യോജനലക്ഷദീര്ഘാം ദധാനമുച്ചൈസ്തരതേജസം ത്വാമ് ।
നിരീക്ഷ്യ തുഷ്ടാ മുനയസ്ത്വദുക്ത്യാ ത്വത്തുംഗശൃംഗേ തരണിം ബബംധുഃ ॥7॥
ആകൃഷ്ടനൌകോ മുനിമംഡലായ പ്രദര്ശയന് വിശ്വജഗദ്വിഭാഗാന് ।
സംസ്തൂയമാനോ നൃവരേണ തേന ജ്ഞാനം പരം ചോപദിശന്നചാരീഃ ॥8॥
കല്പാവധൌ സപ്തമുനീന് പുരോവത് പ്രസ്ഥാപ്യ സത്യവ്രതഭൂമിപം തമ് ।
വൈവസ്വതാഖ്യം മനുമാദധാനഃ ക്രോധാദ് ഹയഗ്രീവമഭിദ്രുതോഽഭൂഃ ॥9॥
സ്വതുംഗശൃംഗക്ഷതവക്ഷസം തം നിപാത്യ ദൈത്യം നിഗമാന് ഗൃഹീത്വാ ।
വിരിംചയേ പ്രീതഹൃദേ ദദാനഃ പ്രഭംജനാഗാരപതേ പ്രപായാഃ ॥10॥