ഗൂഢം വസുദേവഗിരാ കര്തും തേ നിഷ്ക്രിയസ്യ സംസ്കാരാന് ।
ഹൃദ്ഗതഹോരാതത്ത്വോ ഗര്ഗമുനിസ്ത്വത് ഗൃഹം വിഭോ ഗതവാന് ॥1॥
നംദോഽഥ നംദിതാത്മാ വൃംദിഷ്ടം മാനയന്നമും യമിനാമ് ।
മംദസ്മിതാര്ദ്രമൂചേ ത്വത്സംസ്കാരാന് വിധാതുമുത്സുകധീഃ ॥2॥
യദുവംശാചാര്യത്വാത് സുനിഭൃതമിദമാര്യ കാര്യമിതി കഥയന് ।
ഗര്ഗോ നിര്ഗതപുലകശ്ചക്രേ തവ സാഗ്രജസ്യ നാമാനി ॥3॥
കഥമസ്യ നാമ കുര്വേ സഹസ്രനാമ്നോ ഹ്യനംതനാമ്നോ വാ ।
ഇതി നൂനം ഗര്ഗമുനിശ്ചക്രേ തവ നാമ നാമ രഹസി വിഭോ ॥4॥
കൃഷിധാതുണകാരാഭ്യാം സത്താനംദാത്മതാം കിലാഭിലപത് ।
ജഗദഘകര്ഷിത്വം വാ കഥയദൃഷിഃ കൃഷ്ണനാമ തേ വ്യതനോത് ॥5॥
അന്യാംശ്ച നാമഭേദാന് വ്യാകുര്വന്നഗ്രജേ ച രാമാദീന് ।
അതിമാനുഷാനുഭാവം ന്യഗദത്ത്വാമപ്രകാശയന് പിത്രേ ॥6॥
സ്നിഹ്യതി യസ്തവ പുത്രേ മുഹ്യതി സ ന മായികൈഃ പുനഃ ശോകൈഃ ।
ദ്രുഹ്യതി യഃ സ തു നശ്യേദിത്യവദത്തേ മഹത്ത്വമൃഷിവര്യഃ ॥7॥
ജേഷ്യതി ബഹുതരദൈത്യാന് നേഷ്യതി നിജബംധുലോകമമലപദമ് ।
ശ്രോഷ്യസി സുവിമലകീര്തീരസ്യേതി ഭവദ്വിഭൂതിമൃഷിരൂചേ ॥8॥
അമുനൈവ സര്വദുര്ഗം തരിതാസ്ഥ കൃതാസ്ഥമത്ര തിഷ്ഠധ്വമ് ।
ഹരിരേവേത്യനഭിലപന്നിത്യാദി ത്വാമവര്ണയത് സ മുനിഃ ॥9॥
ഗര്ഗേഽഥ നിര്ഗതേഽസ്മിന് നംദിതനംദാദിനംദ്യമാനസ്ത്വമ് ।
മദ്ഗദമുദ്ഗതകരുണോ നിര്ഗമയ ശ്രീമരുത്പുരാധീശ ॥10॥