ଅୟି ଦେଵ ପୁରା କିଲ ତ୍ଵୟି ସ୍ଵୟମୁତ୍ତାନଶୟେ ସ୍ତନଂଧୟେ ।
ପରିଜୃଂଭଣତୋ ଵ୍ୟପାଵୃତେ ଵଦନେ ଵିଶ୍ଵମଚଷ୍ଟ ଵଲ୍ଲଵୀ ॥1॥
ପୁନରପ୍ୟଥ ବାଲକୈଃ ସମଂ ତ୍ଵୟି ଲୀଲାନିରତେ ଜଗତ୍ପତେ ।
ଫଲସଂଚୟଵଂଚନକ୍ରୁଧା ତଵ ମୃଦ୍ଭୋଜନମୂଚୁରର୍ଭକାଃ ॥2॥
ଅୟି ତେ ପ୍ରଲୟାଵଧୌ ଵିଭୋ କ୍ଷିତିତୋୟାଦିସମସ୍ତଭକ୍ଷିଣଃ ।
ମୃଦୁପାଶନତୋ ରୁଜା ଭଵେଦିତି ଭୀତା ଜନନୀ ଚୁକୋପ ସା ॥3॥
ଅୟି ଦୁର୍ଵିନୟାତ୍ମକ ତ୍ଵୟା କିମୁ ମୃତ୍ସା ବତ ଵତ୍ସ ଭକ୍ଷିତା ।
ଇତି ମାତୃଗିରଂ ଚିରଂ ଵିଭୋ ଵିତଥାଂ ତ୍ଵଂ ପ୍ରତିଜଜ୍ଞିଷେ ହସନ୍ ॥4॥
ଅୟି ତେ ସକଲୈର୍ଵିନିଶ୍ଚିତେ ଵିମତିଶ୍ଚେଦ୍ଵଦନଂ ଵିଦାର୍ୟତାମ୍ ।
ଇତି ମାତୃଵିଭର୍ତ୍ସିତୋ ମୁଖଂ ଵିକସତ୍ପଦ୍ମନିଭଂ ଵ୍ୟଦାରୟଃ ॥5॥
ଅପି ମୃଲ୍ଲଵଦର୍ଶନୋତ୍ସୁକାଂ ଜନନୀଂ ତାଂ ବହୁ ତର୍ପୟନ୍ନିଵ ।
ପୃଥିଵୀଂ ନିଖିଲାଂ ନ କେଵଲଂ ଭୁଵନାନ୍ୟପ୍ୟଖିଲାନ୍ୟଦୀଦୃଶଃ ॥6॥
କୁହଚିଦ୍ଵନମଂବୁଧିଃ କ୍ଵଚିତ୍ କ୍ଵଚିଦଭ୍ରଂ କୁହଚିଦ୍ରସାତଲମ୍ ।
ମନୁଜା ଦନୁଜାଃ କ୍ଵଚିତ୍ ସୁରା ଦଦୃଶେ କିଂ ନ ତଦା ତ୍ଵଦାନନେ ॥7॥
କଲଶାଂବୁଧିଶାୟିନଂ ପୁନଃ ପରଵୈକୁଂଠପଦାଧିଵାସିନମ୍ ।
ସ୍ଵପୁରଶ୍ଚ ନିଜାର୍ଭକାତ୍ମକଂ କତିଧା ତ୍ଵାଂ ନ ଦଦର୍ଶ ସା ମୁଖେ ॥8॥
ଵିକସଦ୍ଭୁଵନେ ମୁଖୋଦରେ ନନୁ ଭୂୟୋଽପି ତଥାଵିଧାନନଃ ।
ଅନୟା ସ୍ଫୁଟମୀକ୍ଷିତୋ ଭଵାନନଵସ୍ଥାଂ ଜଗତାଂ ବତାତନୋତ୍ ॥9॥
ଧୃତତତ୍ତ୍ଵଧିୟଂ ତଦା କ୍ଷଣଂ ଜନନୀଂ ତାଂ ପ୍ରଣୟେନ ମୋହୟନ୍ ।
ସ୍ତନମଂବ ଦିଶେତ୍ୟୁପାସଜନ୍ ଭଗଵନ୍ନଦ୍ଭୁତବାଲ ପାହି ମାମ୍ ॥10॥