കദാചന വ്രജശിശുഭിഃ സമം ഭവാന്
വനാശനേ വിഹിതമതിഃ പ്രഗേതരാമ് ।
സമാവൃതോ ബഹുതരവത്സമംഡലൈഃ
സതേമനൈര്നിരഗമദീശ ജേമനൈഃ ॥1॥
വിനിര്യതസ്തവ ചരണാംബുജദ്വയാ-
ദുദംചിതം ത്രിഭുവനപാവനം രജഃ ।
മഹര്ഷയഃ പുലകധരൈഃ കലേബരൈ-
രുദൂഹിരേ ധൃതഭവദീക്ഷണോത്സവാഃ ॥2॥
പ്രചാരയത്യവിരലശാദ്വലേ തലേ
പശൂന് വിഭോ ഭവതി സമം കുമാരകൈഃ ।
അഘാസുരോ ന്യരുണദഘായ വര്തനീ
ഭയാനകഃ സപദി ശയാനകാകൃതിഃ ॥3॥
മഹാചലപ്രതിമതനോര്ഗുഹാനിഭ-
പ്രസാരിതപ്രഥിതമുഖസ്യ കാനനേ ।
മുഖോദരം വിഹരണകൌതുകാദ്ഗതാഃ
കുമാരകാഃ കിമപി വിദൂരഗേ ത്വയി ॥4॥
പ്രമാദതഃ പ്രവിശതി പന്നഗോദരം
ക്വഥത്തനൌ പശുപകുലേ സവാത്സകേ ।
വിദന്നിദം ത്വമപി വിവേശിഥ പ്രഭോ
സുഹൃജ്ജനം വിശരണമാശു രക്ഷിതുമ് ॥5॥
ഗലോദരേ വിപുലിതവര്ഷ്മണാ ത്വയാ
മഹോരഗേ ലുഠതി നിരുദ്ധമാരുതേ ।
ദ്രുതം ഭവാന് വിദലിതകംഠമംഡലോ
വിമോചയന് പശുപപശൂന് വിനിര്യയൌ ॥6॥
ക്ഷണം ദിവി ത്വദുപഗമാര്ഥമാസ്ഥിതം
മഹാസുരപ്രഭവമഹോ മഹോ മഹത് ।
വിനിര്ഗതേ ത്വയി തു നിലീനമംജസാ
നഭഃസ്ഥലേ നനൃതുരഥോ ജഗുഃ സുരാഃ ॥7॥
സവിസ്മയൈഃ കമലഭവാദിഭിഃ സുരൈ-
രനുദ്രുതസ്തദനു ഗതഃ കുമാരകൈഃ ।
ദിനേ പുനസ്തരുണദശാമുപേയുഷി
സ്വകൈര്ഭവാനതനുത ഭോജനോത്സവമ് ॥8॥
വിഷാണികാമപി മുരലീം നിതംബകേ
നിവേശയന് കബലധരഃ കരാംബുജേ ।
പ്രഹാസയന് കലവചനൈഃ കുമാരകാന്
ബുഭോജിഥ ത്രിദശഗണൈര്മുദാ നുതഃ ॥9॥
സുഖാശനം ത്വിഹ തവ ഗോപമംഡലേ
മഖാശനാത് പ്രിയമിവ ദേവമംഡലേ ।
ഇതി സ്തുതസ്ത്രിദശവരൈര്ജഗത്പതേ
മരുത്പുരീനിലയ ഗദാത് പ്രപാഹി മാമ് ॥10॥