మదనాతురచేతసోఽన్వహం భవదంఘ్రిద్వయదాస్యకామ్యయా ।
యమునాతటసీమ్ని సైకతీం తరలాక్ష్యో గిరిజాం సమార్చిచన్ ॥1॥
తవ నామకథారతాః సమం సుదృశః ప్రాతరుపాగతా నదీమ్ ।
ఉపహారశతైరపూజయన్ దయితో నందసుతో భవేదితి ॥2॥
ఇతి మాసముపాహితవ్రతాస్తరలాక్షీరభివీక్ష్య తా భవాన్ ।
కరుణామృదులో నదీతటం సమయాసీత్తదనుగ్రహేచ్ఛయా ॥3॥
నియమావసితౌ నిజాంబరం తటసీమన్యవముచ్య తాస్తదా ।
యమునాజలఖేలనాకులాః పురతస్త్వామవలోక్య లజ్జితాః ॥4॥
త్రపయా నమితాననాస్వథో వనితాస్వంబరజాలమంతికే ।
నిహితం పరిగృహ్య భూరుహో విటపం త్వం తరసాఽధిరూఢవాన్ ॥5॥
ఇహ తావదుపేత్య నీయతాం వసనం వః సుదృశో యథాయథమ్ ।
ఇతి నర్మమృదుస్మితే త్వయి బ్రువతి వ్యాముముహే వధూజనైః ॥6॥
అయి జీవ చిరం కిశోర నస్తవ దాసీరవశీకరోషి కిమ్ ।
ప్రదిశాంబరమంబుజేక్షణేత్యుదితస్త్వం స్మితమేవ దత్తవాన్ ॥7॥
అధిరుహ్య తటం కృతాంజలీః పరిశుద్ధాః స్వగతీర్నిరీక్ష్య తాః ।
వసనాన్యఖిలాన్యనుగ్రహం పునరేవం గిరమప్యదా ముదా ॥8॥
విదితం నను వో మనీషితం వదితారస్త్విహ యోగ్యముత్తరమ్ ।
యమునాపులినే సచంద్రికాః క్షణదా ఇత్యబలాస్త్వమూచివాన్ ॥9॥
ఉపకర్ణ్య భవన్ముఖచ్యుతం మధునిష్యంది వచో మృగీదృశః ।
ప్రణయాదయి వీక్ష్య వీక్ష్య తే వదనాబ్జం శనకైర్గృహం గతాః ॥10॥
ఇతి నన్వనుగృహ్య వల్లవీర్విపినాంతేషు పురేవ సంచరన్ ।
కరుణాశిశిరో హరే హర త్వరయా మే సకలామయావలిమ్ ॥11॥