ഗത്വാ സാംദീപനിമഥ ചതുഷ്ഷഷ്ടിമാത്രൈരഹോഭിഃ
സര്വജ്ഞസ്ത്വം സഹ മുസലിനാ സര്വവിദ്യാ ഗൃഹീത്വാ ।
പുത്രം നഷ്ടം യമനിലയനാദാഹൃതം ദക്ഷിണാര്ഥം
ദത്വാ തസ്മൈ നിജപുരമഗാ നാദയന് പാംചജന്യമ് ॥1॥
സ്മൃത്വാ സ്മൃത്വാ പശുപസുദൃശഃ പ്രേമഭാരപ്രണുന്നാഃ
കാരുണ്യേന ത്വമപി വിവശഃ പ്രാഹിണോരുദ്ധവം തമ് ।
കിംചാമുഷ്മൈ പരമസുഹൃദേ ഭക്തവര്യായ താസാം
ഭക്ത്യുദ്രേകം സകലഭുവനേ ദുര്ലഭം ദര്ശയിഷ്യന് ॥2॥
ത്വന്മാഹാത്മ്യപ്രഥിമപിശുനം ഗോകുലം പ്രാപ്യ സായം
ത്വദ്വാര്താഭിര്ബഹു സ രമയാമാസ നംദം യശോദാമ് ।
പ്രാതര്ദ്ദൃഷ്ട്വാ മണിമയരഥം ശംകിതാഃ പംകജാക്ഷ്യഃ
ശ്രുത്വാ പ്രാപ്തം ഭവദനുചരം ത്യക്തകാര്യാഃ സമീയുഃ ॥3॥
ദൃഷ്ട്വാ ചൈനം ത്വദുപമലസദ്വേഷഭൂഷാഭിരാമം
സ്മൃത്വാ സ്മൃത്വാ തവ വിലസിതാന്യുച്ചകൈസ്താനി താനി ।
രുദ്ധാലാപാഃ കഥമപി പുനര്ഗദ്ഗദാം വാചമൂചുഃ
സൌജന്യാദീന് നിജപരഭിദാമപ്യലം വിസ്മരംത്യഃ ॥4॥
ശ്രീമാന് കിം ത്വം പിതൃജനകൃതേ പ്രേഷിതോ നിര്ദയേന
ക്വാസൌ കാംതോ നഗരസുദൃശാം ഹാ ഹരേ നാഥ പായാഃ ।
ആശ്ലേഷാണാമമൃതവപുഷോ ഹംത തേ ചുംബനാനാ-
മുന്മാദാനാം കുഹകവചസാം വിസ്മരേത് കാംത കാ വാ ॥5॥
രാസക്രീഡാലുലിതലലിതം വിശ്ലഥത്കേശപാശം
മംദോദ്ഭിന്നശ്രമജലകണം ലോഭനീയം ത്വദംഗമ് ।
കാരുണ്യാബ്ധേ സകൃദപി സമാലിംഗിതും ദര്ശയേതി
പ്രേമോന്മാദാദ്ഭുവനമദന ത്വത്പ്രിയാസ്ത്വാം വിലേപുഃ ॥6॥
ഏവംപ്രായൈര്വിവശവചനൈരാകുലാ ഗോപികാസ്താ-
സ്ത്വത്സംദേശൈഃ പ്രകൃതിമനയത് സോഽഥ വിജ്ഞാനഗര്ഭൈഃ ।
ഭൂയസ്താഭിര്മുദിതമതിഭിസ്ത്വന്മയീഭിര്വധൂഭി-
സ്തത്തദ്വാര്താസരസമനയത് കാനിചിദ്വാസരാണി ॥7॥
ത്വത്പ്രോദ്ഗാനൈഃ സഹിതമനിശം സര്വതോ ഗേഹകൃത്യം
ത്വദ്വാര്തൈവ പ്രസരതി മിഥഃ സൈവ ചോത്സ്വാപലാപാഃ ।
ചേഷ്ടാഃ പ്രായസ്ത്വദനുകൃതയസ്ത്വന്മയം സര്വമേവം
ദൃഷ്ട്വാ തത്ര വ്യമുഹദധികം വിസ്മയാദുദ്ധവോഽയമ് ॥8॥
രാധായാ മേ പ്രിയതമമിദം മത്പ്രിയൈവം ബ്രവീതി
ത്വം കിം മൌനം കലയസി സഖേ മാനിനീമത്പ്രിയേവ।
ഇത്യാദ്യേവ പ്രവദതി സഖി ത്വത്പ്രിയോ നിര്ജനേ മാ-
മിത്ഥംവാദൈരരമദയം ത്വത്പ്രിയാമുത്പലാക്ഷീമ് ॥9॥
ഏഷ്യാമി ദ്രാഗനുപഗമനം കേവലം കാര്യഭാരാ-
ദ്വിശ്ലേഷേഽപി സ്മരണദൃഢതാസംഭവാന്മാസ്തു ഖേദഃ ।
ബ്രഹ്മാനംദേ മിലതി നചിരാത് സംഗമോ വാ വിയോഗ-
സ്തുല്യോ വഃ സ്യാദിതി തവ ഗിരാ സോഽകരോന്നിര്വ്യഥാസ്താഃ ॥10॥
ഏവം ഭക്തി സകലഭുവനേ നേക്ഷിതാ ന ശ്രുതാ വാ
കിം ശാസ്ത്രൌഘൈഃ കിമിഹ തപസാ ഗോപികാഭ്യോ നമോഽസ്തു ।
ഇത്യാനംദാകുലമുപഗതം ഗോകുലാദുദ്ധവം തം
ദൃഷ്ട്വാ ഹൃഷ്ടോ ഗുരുപുരപതേ പാഹി മാമാമയൌഘാത് ॥11॥