త్రైగుణ్యాద్భిన్నరూపం భవతి హి భువనే హీనమధ్యోత్తమం యత్
జ్ఞానం శ్రద్ధా చ కర్తా వసతిరపి సుఖం కర్మ చాహారభేదాః ।
త్వత్క్షేత్రత్వన్నిషేవాది తు యదిహ పునస్త్వత్పరం తత్తు సర్వం
ప్రాహుర్నైగుణ్యనిష్ఠం తదనుభజనతో మంక్షు సిద్ధో భవేయమ్ ॥1॥
త్వయ్యేవ న్యస్తచిత్తః సుఖమయి విచరన్ సర్వచేష్టాస్త్వదర్థం
త్వద్భక్తైః సేవ్యమానానపి చరితచరానాశ్రయన్ పుణ్యదేశాన్ ।
దస్యౌ విప్రే మృగాదిష్వపి చ సమమతిర్ముచ్యమానావమాన-
స్పర్ధాసూయాదిదోషః సతతమఖిలభూతేషు సంపూజయే త్వామ్ ॥2॥
త్వద్భావో యావదేషు స్ఫురతి న విశదం తావదేవం హ్యుపాస్తిం
కుర్వన్నైకాత్మ్యబోధే ఝటితి వికసతి త్వన్మయోఽహం చరేయమ్ ।
త్వద్ధర్మస్యాస్య తావత్ కిమపి న భగవన్ ప్రస్తుతస్య ప్రణాశ-
స్తస్మాత్సర్వాత్మనైవ ప్రదిశ మమ విభో భక్తిమార్గం మనోజ్ఞమ్ ॥3॥
తం చైనం భక్తియోగం ద్రఢయితుమయి మే సాధ్యమారోగ్యమాయు-
ర్దిష్ట్యా తత్రాపి సేవ్యం తవ చరణమహో భేషజాయేవ దుగ్ధమ్ ।
మార్కండేయో హి పూర్వం గణకనిగదితద్వాదశాబ్దాయురుచ్చైః
సేవిత్వా వత్సరం త్వాం తవ భటనివహైర్ద్రావయామాస మృత్యుమ్ ॥4॥
మార్కండేయశ్చిరాయుః స ఖలు పునరపి త్వత్పరః పుష్పభద్రా-
తీరే నిన్యే తపస్యన్నతులసుఖరతిః షట్ తు మన్వంతరాణి ।
దేవేంద్రః సప్తమస్తం సురయువతిమరున్మన్మథైర్మోహయిష్యన్
యోగోష్మప్లుష్యమాణైర్న తు పునరశకత్త్వజ్జనం నిర్జయేత్ కః ॥5॥
ప్రీత్యా నారాయణాఖ్యస్త్వమథ నరసఖః ప్రాప్తవానస్య పార్శ్వం
తుష్ట్యా తోష్టూయమానః స తు వివిధవరైర్లోభితో నానుమేనే ।
ద్రష్టుం మాఆం త్వదీయాం కిల పునరవృణోద్భక్తితృప్తాంతరాత్మా
మాయాదుఃఖానభిజ్ఞస్తదపి మృగయతే నూనమాశ్చర్యహేతోః ॥6॥
యాతే త్వయ్యాశు వాతాకులజలదగలత్తోయపూర్ణాతిఘూర్ణత్-
సప్తార్ణోరాశిమగ్నే జగతి స తు జలే సంభ్రమన్ వర్షకోటీః ।
దీనః ప్రైక్షిష్ట దూరే వటదలశయనం కంచిదాశ్చర్యబాలం
త్వామేవ శ్యామలాంగం వదనసరసిజన్యస్తపాదాంగులీకమ్ ॥7॥
దృష్ట్వా త్వాం హృష్టరోమా త్వరితముపగతః స్ప్రష్టుకామో మునీంద్రః
శ్వాసేనాంతర్నివిష్టః పునరిహ సకలం దృష్టవాన్ విష్టపౌఘమ్ ।
భూయోఽపి శ్వాసవాతైర్బహిరనుపతితో వీక్షితస్త్వత్కటాక్షై-
ర్మోదాదాశ్లేష్టుకామస్త్వయి పిహితతనౌ స్వాశ్రమే ప్రాగ్వదాసీత్ ॥8॥
గౌర్యా సార్ధం తదగ్రే పురభిదథ గతస్త్వత్ప్రియప్రేక్షణార్థీ
సిద్ధానేవాస్య దత్వా స్వయమయమజరామృత్యుతాదీన్ గతోఽభూత్ ।
ఏవం త్వత్సేవయైవ స్మరరిపురపి స ప్రీయతే యేన తస్మా-
న్మూర్తిత్రయ్యాత్మకస్త్వం నను సకలనియంతేతి సువ్యక్తమాసీత్ ॥9॥
త్ర్యంశేస్మిన్ సత్యలోకే విధిహరిపురభిన్మందిరాణ్యూర్ధ్వమూర్ధ్వం
తేభోఽప్యూర్ధ్వం తు మాయావికృతివిరహితో భాతి వైకుంఠలోకః ।
తత్ర త్వం కారణాంభస్యపి పశుపకులే శుద్ధసత్త్వైకరూపీ
సచ్చిత్బ్రహ్మాద్వయాత్మా పవనపురపతే పాహి మాం సర్వరోగాత్ ॥10॥