ത്രൈഗുണ്യാദ്ഭിന്നരൂപം ഭവതി ഹി ഭുവനേ ഹീനമധ്യോത്തമം യത്
ജ്ഞാനം ശ്രദ്ധാ ച കര്താ വസതിരപി സുഖം കര്മ ചാഹാരഭേദാഃ ।
ത്വത്ക്ഷേത്രത്വന്നിഷേവാദി തു യദിഹ പുനസ്ത്വത്പരം തത്തു സര്വം
പ്രാഹുര്നൈഗുണ്യനിഷ്ഠം തദനുഭജനതോ മംക്ഷു സിദ്ധോ ഭവേയമ് ॥1॥
ത്വയ്യേവ ന്യസ്തചിത്തഃ സുഖമയി വിചരന് സര്വചേഷ്ടാസ്ത്വദര്ഥം
ത്വദ്ഭക്തൈഃ സേവ്യമാനാനപി ചരിതചരാനാശ്രയന് പുണ്യദേശാന് ।
ദസ്യൌ വിപ്രേ മൃഗാദിഷ്വപി ച സമമതിര്മുച്യമാനാവമാന-
സ്പര്ധാസൂയാദിദോഷഃ സതതമഖിലഭൂതേഷു സംപൂജയേ ത്വാമ് ॥2॥
ത്വദ്ഭാവോ യാവദേഷു സ്ഫുരതി ന വിശദം താവദേവം ഹ്യുപാസ്തിം
കുര്വന്നൈകാത്മ്യബോധേ ഝടിതി വികസതി ത്വന്മയോഽഹം ചരേയമ് ।
ത്വദ്ധര്മസ്യാസ്യ താവത് കിമപി ന ഭഗവന് പ്രസ്തുതസ്യ പ്രണാശ-
സ്തസ്മാത്സര്വാത്മനൈവ പ്രദിശ മമ വിഭോ ഭക്തിമാര്ഗം മനോജ്ഞമ് ॥3॥
തം ചൈനം ഭക്തിയോഗം ദ്രഢയിതുമയി മേ സാധ്യമാരോഗ്യമായു-
ര്ദിഷ്ട്യാ തത്രാപി സേവ്യം തവ ചരണമഹോ ഭേഷജായേവ ദുഗ്ധമ് ।
മാര്കംഡേയോ ഹി പൂര്വം ഗണകനിഗദിതദ്വാദശാബ്ദായുരുച്ചൈഃ
സേവിത്വാ വത്സരം ത്വാം തവ ഭടനിവഹൈര്ദ്രാവയാമാസ മൃത്യുമ് ॥4॥
മാര്കംഡേയശ്ചിരായുഃ സ ഖലു പുനരപി ത്വത്പരഃ പുഷ്പഭദ്രാ-
തീരേ നിന്യേ തപസ്യന്നതുലസുഖരതിഃ ഷട് തു മന്വംതരാണി ।
ദേവേംദ്രഃ സപ്തമസ്തം സുരയുവതിമരുന്മന്മഥൈര്മോഹയിഷ്യന്
യോഗോഷ്മപ്ലുഷ്യമാണൈര്ന തു പുനരശകത്ത്വജ്ജനം നിര്ജയേത് കഃ ॥5॥
പ്രീത്യാ നാരായണാഖ്യസ്ത്വമഥ നരസഖഃ പ്രാപ്തവാനസ്യ പാര്ശ്വം
തുഷ്ട്യാ തോഷ്ടൂയമാനഃ സ തു വിവിധവരൈര്ലോഭിതോ നാനുമേനേ ।
ദ്രഷ്ടും മാൟആം ത്വദീയാം കില പുനരവൃണോദ്ഭക്തിതൃപ്താംതരാത്മാ
മായാദുഃഖാനഭിജ്ഞസ്തദപി മൃഗയതേ നൂനമാശ്ചര്യഹേതോഃ ॥6॥
യാതേ ത്വയ്യാശു വാതാകുലജലദഗലത്തോയപൂര്ണാതിഘൂര്ണത്-
സപ്താര്ണോരാശിമഗ്നേ ജഗതി സ തു ജലേ സംഭ്രമന് വര്ഷകോടീഃ ।
ദീനഃ പ്രൈക്ഷിഷ്ട ദൂരേ വടദലശയനം കംചിദാശ്ചര്യബാലം
ത്വാമേവ ശ്യാമലാംഗം വദനസരസിജന്യസ്തപാദാംഗുലീകമ് ॥7॥
ദൃഷ്ട്വാ ത്വാം ഹൃഷ്ടരോമാ ത്വരിതമുപഗതഃ സ്പ്രഷ്ടുകാമോ മുനീംദ്രഃ
ശ്വാസേനാംതര്നിവിഷ്ടഃ പുനരിഹ സകലം ദൃഷ്ടവാന് വിഷ്ടപൌഘമ് ।
ഭൂയോഽപി ശ്വാസവാതൈര്ബഹിരനുപതിതോ വീക്ഷിതസ്ത്വത്കടാക്ഷൈ-
ര്മോദാദാശ്ലേഷ്ടുകാമസ്ത്വയി പിഹിതതനൌ സ്വാശ്രമേ പ്രാഗ്വദാസീത് ॥8॥
ഗൌര്യാ സാര്ധം തദഗ്രേ പുരഭിദഥ ഗതസ്ത്വത്പ്രിയപ്രേക്ഷണാര്ഥീ
സിദ്ധാനേവാസ്യ ദത്വാ സ്വയമയമജരാമൃത്യുതാദീന് ഗതോഽഭൂത് ।
ഏവം ത്വത്സേവയൈവ സ്മരരിപുരപി സ പ്രീയതേ യേന തസ്മാ-
ന്മൂര്തിത്രയ്യാത്മകസ്ത്വം നനു സകലനിയംതേതി സുവ്യക്തമാസീത് ॥9॥
ത്ര്യംശേസ്മിന് സത്യലോകേ വിധിഹരിപുരഭിന്മംദിരാണ്യൂര്ധ്വമൂര്ധ്വം
തേഭോഽപ്യൂര്ധ്വം തു മായാവികൃതിവിരഹിതോ ഭാതി വൈകുംഠലോകഃ ।
തത്ര ത്വം കാരണാംഭസ്യപി പശുപകുലേ ശുദ്ധസത്ത്വൈകരൂപീ
സച്ചിത്ബ്രഹ്മാദ്വയാത്മാ പവനപുരപതേ പാഹി മാം സര്വരോഗാത് ॥10॥