യസ്മിന്നേതദ്വിഭാതം യത ഇദമഭവദ്യേന ചേദം യ ഏത-
ദ്യോഽസ്മാദുത്തീര്ണരൂപഃ ഖലു സകലമിദം ഭാസിതം യസ്യ ഭാസാ ।
യോ വാചാം ദൂരദൂരേ പുനരപി മനസാം യസ്യ ദേവാ മുനീംദ്രാഃ
നോ വിദ്യുസ്തത്ത്വരൂപം കിമു പുനരപരേ കൃഷ്ണ തസ്മൈ നമസ്തേ ॥1॥
ജന്മാഥോ കര്മ നാമ സ്ഫുടമിഹ ഗുണദോഷാദികം വാ ന യസ്മിന്
ലോകാനാമൂതയേ യഃ സ്വയമനുഭജതേ താനി മായാനുസാരീ ।
വിഭ്രച്ഛക്തീരരൂപോഽപി ച ബഹുതരരൂപോഽവഭാത്യദ്ഭുതാത്മാ
തസ്മൈ കൈവല്യധാമ്നേ പരരസപരിപൂര്ണായ വിഷ്ണോ നമസ്തേ ॥2॥
നോ തിര്യംചന്ന മര്ത്യം ന ച സുരമസുരം ന സ്ത്രിയം നോ പുംമാംസം
ന ദ്രവ്യം കര്മ ജാതിം ഗുണമപി സദസദ്വാപി തേ രൂപമാഹുഃ ।
ശിഷ്ടം യത് സ്യാന്നിഷേധേ സതി നിഗമശതൈര്ലക്ഷണാവൃത്തിതസ്തത്
കൃച്ഛ്രേണാവേദ്യമാനം പരമസുഖമയം ഭാതി തസ്മൈ നമസ്തേ ॥3॥
മായായാം ബിംബിതസ്ത്വം സൃജസി മഹദഹംകാരതന്മാത്രഭേദൈ-
ര്ഭൂതഗ്രാമേംദ്രിയാദ്യൈരപി സകലജഗത്സ്വപ്നസംകല്പകല്പമ് ।
ഭൂയഃ സംഹൃത്യ സര്വം കമഠ ഇവ പദാന്യാത്മനാ കാലശക്ത്യാ
ഗംഭീരേ ജായമാനേ തമസി വിതിമിരോ ഭാസി തസ്മൈ നമസ്തേ ॥4॥
ശബ്ദബ്രഹ്മേതി കര്മേത്യണുരിതി ഭഗവന് കാല ഇത്യാലപംതി
ത്വാമേകം വിശ്വഹേതും സകലമയതയാ സര്വഥാ കല്പ്യമാനമ് ।
വേദാംതൈര്യത്തു ഗീതം പുരുഷപരചിദാത്മാഭിധം തത്തു തത്ത്വം
പ്രേക്ഷാമാത്രേണ മൂലപ്രകൃതിവികൃതികൃത് കൃഷ്ണ തസ്മൈ നമസ്തേ ॥5॥
സത്ത്വേനാസത്തയാ വാ ന ച ഖലു സദസത്ത്വേന നിര്വാച്യരൂപാ
ധത്തേ യാസാവവിദ്യാ ഗുണഫണിമതിവദ്വിശ്വദൃശ്യാവഭാസമ് ।
വിദ്യാത്വം സൈവ യാതാ ശ്രുതിവചനലവൈര്യത്കൃപാസ്യംദലാഭേ
സംസാരാരണ്യസദ്യസ്ത്രുടനപരശുതാമേതി തസ്മൈ നമസ്തേ ॥6॥
ഭൂഷാസു സ്വര്ണവദ്വാ ജഗതി ഘടശരാവാദികേ മൃത്തികാവ-
ത്തത്ത്വേ സംചിംത്യമാനേ സ്ഫുരതി തദധുനാപ്യദ്വിതീയം വപുസ്തേ ।
സ്വപ്നദ്രഷ്ടുഃ പ്രബോധേ തിമിരലയവിധൌ ജീര്ണരജ്ജോശ്ച യദ്വ-
ദ്വിദ്യാലാഭേ തഥൈവ സ്ഫുടമപി വികസേത് കൃഷ്ണ തസ്മൈ നമസ്തേ ॥7॥
യദ്ഭീത്യോദേതി സൂര്യോ ദഹതി ച ദഹനോ വാതി വായുസ്തഥാന്യേ
യദ്ഭീതാഃ പദ്മജാദ്യാഃ പുനരുചിതബലീനാഹരംതേഽനുകാലമ് ।
യേനൈവാരോപിതാഃ പ്രാങ്നിജപദമപി തേ ച്യാവിതാരശ്ച പശ്ചാത്
തസ്മൈ വിശ്വം നിയംത്രേ വയമപി ഭവതേ കൃഷ്ണ കുര്മഃ പ്രണാമമ് ॥8॥
ത്രൈലോക്യം ഭാവയംതം ത്രിഗുണമയമിദം ത്ര്യക്ഷരസ്യൈകവാച്യം
ത്രീശാനാമൈക്യരൂപം ത്രിഭിരപി നിഗമൈര്ഗീയമാനസ്വരൂപമ് ।
തിസ്രോവസ്ഥാ വിദംതം ത്രിയുഗജനിജുഷം ത്രിക്രമാക്രാംതവിശ്വം
ത്രൈകാല്യേ ഭേദഹീനം ത്രിഭിരഹമനിശം യോഗഭേദൈര്ഭജേ ത്വാമ് ॥9॥
സത്യം ശുദ്ധം വിബുദ്ധം ജയതി തവ വപുര്നിത്യമുക്തം നിരീഹം
നിര്ദ്വംദ്വം നിര്വികാരം നിഖിലഗുണഗണവ്യംജനാധാരഭൂതമ് ।
നിര്മൂലം നിര്മലം തന്നിരവധിമഹിമോല്ലാസി നിര്ലീനമംത-
ര്നിസ്സംഗാനാം മുനീനാം നിരുപമപരമാനംദസാംദ്രപ്രകാശമ് ॥10॥
ദുര്വാരം ദ്വാദശാരം ത്രിശതപരിമിലത്ഷഷ്ടിപര്വാഭിവീതം
സംഭ്രാമ്യത് ക്രൂരവേഗം ക്ഷണമനു ജഗദാച്ഛിദ്യ സംധാവമാനമ് ।
ചക്രം തേ കാലരൂപം വ്യഥയതു ന തു മാം ത്വത്പദൈകാവലംബം
വിഷ്ണോ കാരുണ്യസിംധോ പവനപുരപതേ പാഹി സര്വാമയൌഘാത് ॥11॥