ಪಠಂತೋ ನಾಮಾನಿ ಪ್ರಮದಭರಸಿಂಧೌ ನಿಪತಿತಾಃ
ಸ್ಮರಂತೋ ರೂಪಂ ತೇ ವರದ ಕಥಯಂತೋ ಗುಣಕಥಾಃ ।
ಚರಂತೋ ಯೇ ಭಕ್ತಾಸ್ತ್ವಯಿ ಖಲು ರಮಂತೇ ಪರಮಮೂ-
ನಹಂ ಧನ್ಯಾನ್ ಮನ್ಯೇ ಸಮಧಿಗತಸರ್ವಾಭಿಲಷಿತಾನ್ ॥1॥
ಗದಕ್ಲಿಷ್ಟಂ ಕಷ್ಟಂ ತವ ಚರಣಸೇವಾರಸಭರೇಽ-
ಪ್ಯನಾಸಕ್ತಂ ಚಿತ್ತಂ ಭವತಿ ಬತ ವಿಷ್ಣೋ ಕುರು ದಯಾಮ್ ।
ಭವತ್ಪಾದಾಂಭೋಜಸ್ಮರಣರಸಿಕೋ ನಾಮನಿವಹಾ-
ನಹಂ ಗಾಯಂ ಗಾಯಂ ಕುಹಚನ ವಿವತ್ಸ್ಯಾಮಿ ವಿಜನೇ ॥2॥
ಕೃಪಾ ತೇ ಜಾತಾ ಚೇತ್ಕಿಮಿವ ನ ಹಿ ಲಭ್ಯಂ ತನುಭೃತಾಂ
ಮದೀಯಕ್ಲೇಶೌಘಪ್ರಶಮನದಶಾ ನಾಮ ಕಿಯತೀ ।
ನ ಕೇ ಕೇ ಲೋಕೇಽಸ್ಮಿನ್ನನಿಶಮಯಿ ಶೋಕಾಭಿರಹಿತಾ
ಭವದ್ಭಕ್ತಾ ಮುಕ್ತಾಃ ಸುಖಗತಿಮಸಕ್ತಾ ವಿದಧತೇ ॥3॥
ಮುನಿಪ್ರೌಢಾ ರೂಢಾ ಜಗತಿ ಖಲು ಗೂಢಾತ್ಮಗತಯೋ
ಭವತ್ಪಾದಾಂಭೋಜಸ್ಮರಣವಿರುಜೋ ನಾರದಮುಖಾಃ ।
ಚರಂತೀಶ ಸ್ವೈರಂ ಸತತಪರಿನಿರ್ಭಾತಪರಚಿ –
ತ್ಸದಾನಂದಾದ್ವೈತಪ್ರಸರಪರಿಮಗ್ನಾಃ ಕಿಮಪರಮ್ ॥4॥
ಭವದ್ಭಕ್ತಿಃ ಸ್ಫೀತಾ ಭವತು ಮಮ ಸೈವ ಪ್ರಶಮಯೇ-
ದಶೇಷಕ್ಲೇಶೌಘಂ ನ ಖಲು ಹೃದಿ ಸಂದೇಹಕಣಿಕಾ ।
ನ ಚೇದ್ವ್ಯಾಸಸ್ಯೋಕ್ತಿಸ್ತವ ಚ ವಚನಂ ನೈಗಮವಚೋ
ಭವೇನ್ಮಿಥ್ಯಾ ರಥ್ಯಾಪುರುಷವಚನಪ್ರಾಯಮಖಿಲಮ್ ॥5॥
ಭವದ್ಭಕ್ತಿಸ್ತಾವತ್ ಪ್ರಮುಖಮಧುರಾ ತ್ವತ್ ಗುಣರಸಾತ್
ಕಿಮಪ್ಯಾರೂಢಾ ಚೇದಖಿಲಪರಿತಾಪಪ್ರಶಮನೀ ।
ಪುನಶ್ಚಾಂತೇ ಸ್ವಾಂತೇ ವಿಮಲಪರಿಬೋಧೋದಯಮಿಲ-
ನ್ಮಹಾನಂದಾದ್ವೈತಂ ದಿಶತಿ ಕಿಮತಃ ಪ್ರಾರ್ಥ್ಯಮಪರಮ್ ॥6॥
ವಿಧೂಯ ಕ್ಲೇಶಾನ್ಮೇ ಕುರು ಚರಣಯುಗ್ಮಂ ಧೃತರಸಂ
ಭವತ್ಕ್ಷೇತ್ರಪ್ರಾಪ್ತೌ ಕರಮಪಿ ಚ ತೇ ಪೂಜನವಿಧೌ ।
ಭವನ್ಮೂರ್ತ್ಯಾಲೋಕೇ ನಯನಮಥ ತೇ ಪಾದತುಲಸೀ-
ಪರಿಘ್ರಾಣೇ ಘ್ರಾಣಂ ಶ್ರವಣಮಪಿ ತೇ ಚಾರುಚರಿತೇ ॥7॥
ಪ್ರಭೂತಾಧಿವ್ಯಾಧಿಪ್ರಸಭಚಲಿತೇ ಮಾಮಕಹೃದಿ
ತ್ವದೀಯಂ ತದ್ರೂಪಂ ಪರಮಸುಖಚಿದ್ರೂಪಮುದಿಯಾತ್ ।
ಉದಂಚದ್ರೋಮಾಂಚೋ ಗಲಿತಬಹುಹರ್ಷಾಶ್ರುನಿವಹೋ
ಯಥಾ ವಿಸ್ಮರ್ಯಾಸಂ ದುರುಪಶಮಪೀಡಾಪರಿಭವಾನ್ ॥8॥
ಮರುದ್ಗೇಹಾಧೀಶ ತ್ವಯಿ ಖಲು ಪರಾಂಚೋಽಪಿ ಸುಖಿನೋ
ಭವತ್ಸ್ನೇಹೀ ಸೋಽಹಂ ಸುಬಹು ಪರಿತಪ್ಯೇ ಚ ಕಿಮಿದಮ್ ।
ಅಕೀರ್ತಿಸ್ತೇ ಮಾ ಭೂದ್ವರದ ಗದಭಾರಂ ಪ್ರಶಮಯನ್
ಭವತ್ ಭಕ್ತೋತ್ತಂಸಂ ಝಟಿತಿ ಕುರು ಮಾಂ ಕಂಸದಮನ ॥9॥
ಕಿಮುಕ್ತೈರ್ಭೂಯೋಭಿಸ್ತವ ಹಿ ಕರುಣಾ ಯಾವದುದಿಯಾ-
ದಹಂ ತಾವದ್ದೇವ ಪ್ರಹಿತವಿವಿಧಾರ್ತಪ್ರಲಪಿತಃ ।
ಪುರಃ ಕ್ಲೃಪ್ತೇ ಪಾದೇ ವರದ ತವ ನೇಷ್ಯಾಮಿ ದಿವಸಾ-
ನ್ಯಥಾಶಕ್ತಿ ವ್ಯಕ್ತಂ ನತಿನುತಿನಿಷೇವಾ ವಿರಚಯನ್ ॥10॥