ഏവം ചതുര്ദശജഗന്മയതാം ഗതസ്യ
പാതാലമീശ തവ പാദതലം വദംതി ।
പാദോര്ധ്വദേശമപി ദേവ രസാതലം തേ
ഗുല്ഫദ്വയം ഖലു മഹാതലമദ്ഭുതാത്മന് ॥1॥
ജംഘേ തലാതലമഥോ സുതലം ച ജാനൂ
കിംചോരുഭാഗയുഗലം വിതലാതലേ ദ്വേ ।
ക്ഷോണീതലം ജഘനമംബരമംഗ നാഭി-
ര്വക്ഷശ്ച ശക്രനിലയസ്തവ ചക്രപാണേ ॥2॥
ഗ്രീവാ മഹസ്തവ മുഖം ച ജനസ്തപസ്തു
ഫാലം ശിരസ്തവ സമസ്തമയസ്യ സത്യമ് ।
ഏവം ജഗന്മയതനോ ജഗദാശ്രിതൈര-
പ്യന്യൈര്നിബദ്ധവപുഷേ ഭഗവന്നമസ്തേ ॥3॥
ത്വദ്ബ്രഹ്മരംധ്രപദമീശ്വര വിശ്വകംദ
ഛംദാംസി കേശവ ഘനാസ്തവ കേശപാശാഃ ।
ഉല്ലാസിചില്ലിയുഗലം ദ്രുഹിണസ്യ ഗേഹം
പക്ഷ്മാണി രാത്രിദിവസൌ സവിതാ ച നേത്രൈ ॥4॥
നിശ്ശേഷവിശ്വരചനാ ച കടാക്ഷമോക്ഷഃ
കര്ണൌ ദിശോഽശ്വിയുഗലം തവ നാസികേ ദ്വേ ।
ലോഭത്രപേ ച ഭഗവന്നധരോത്തരോഷ്ഠൌ
താരാഗണാശ്ച ദശനാഃ ശമനശ്ച ദംഷ്ട്രാ ॥5॥
മായാ വിലാസഹസിതം ശ്വസിതം സമീരോ
ജിഹ്വാ ജലം വചനമീശ ശകുംതപംക്തിഃ ।
സിദ്ധാദയഃ സ്വരഗണാ മുഖരംധ്രമഗ്നി-
ര്ദേവാ ഭുജാഃ സ്തനയുഗം തവ ധര്മദേവഃ ॥6॥
പൃഷ്ഠം ത്വധര്മ ഇഹ ദേവ മനഃ സുധാംശു –
രവ്യക്തമേവ ഹൃദയംബുജമംബുജാക്ഷ ।
കുക്ഷിഃ സമുദ്രനിവഹാ വസനം തു സംധ്യേ
ശേഫഃ പ്രജാപതിരസൌ വൃഷണൌ ച മിത്രഃ ॥7॥
ശ്രോണീസ്ഥലം മൃഗഗണാഃ പദയോര്നഖാസ്തേ
ഹസ്ത്യുഷ്ട്രസൈംധവമുഖാ ഗമനം തു കാലഃ ।
വിപ്രാദിവര്ണഭവനം വദനാബ്ജബാഹു-
ചാരൂരുയുഗ്മചരണം കരുണാംബുധേ തേ ॥8॥
സംസാരചക്രമയി ചക്രധര ക്രിയാസ്തേ
വീര്യം മഹാസുരഗണോഽസ്ഥികുലാനി ശൈലാഃ ।
നാഡ്യസ്സരിത്സമുദയസ്തരവശ്ച രോമ
ജീയാദിദം വപുരനിര്വചനീയമീശ ॥9॥
ഈദൃഗ്ജഗന്മയവപുസ്തവ കര്മഭാജാം
കര്മാവസാനസമയേ സ്മരണീയമാഹുഃ ।
തസ്യാംതരാത്മവപുഷേ വിമലാത്മനേ തേ
വാതാലയാധിപ നമോഽസ്തു നിരുംധി രോഗാന് ॥10॥