സ്ഥിതസ്സ കമലോദ്ഭവസ്തവ ഹി നാഭിപംകേരുഹേ
കുതഃ സ്വിദിദമംബുധാവുദിതമിത്യനാലോകയന് ।
തദീക്ഷണകുതൂഹലാത് പ്രതിദിശം വിവൃത്താനന-
ശ്ചതുര്വദനതാമഗാദ്വികസദഷ്ടദൃഷ്ട്യംബുജാമ് ॥1॥
മഹാര്ണവവിഘൂര്ണിതം കമലമേവ തത്കേവലം
വിലോക്യ തദുപാശ്രയം തവ തനും തു നാലോകയന് ।
ക ഏഷ കമലോദരേ മഹതി നിസ്സഹായോ ഹ്യഹം
കുതഃ സ്വിദിദംബുജം സമജനീതി ചിംതാമഗാത് ॥2॥
അമുഷ്യ ഹി സരോരുഹഃ കിമപി കാരണം സംഭ്വേ-
ദിതി സ്മ കൃതനിശ്ചയസ്സ ഖലു നാലരംധ്രാധ്വനാ ।
സ്വയോഗബലവിദ്യയാ സമവരൂഢവാന് പ്രൌഢധീ –
സ്ത്വദീയമതിമോഹനം ന തു കലേവരം ദൃഷ്ടവാന് ॥3॥
തതഃ സകലനാലികാവിവരമാര്ഗഗോ മാര്ഗയന്
പ്രയസ്യ ശതവത്സരം കിമപി നൈവ സംദൃഷ്ടവാന് ।
നിവൃത്യ കമലോദരേ സുഖനിഷണ്ണ ഏകാഗ്രധീഃ
സമാധിബലമാദധേ ഭവദനുഗ്രഹൈകാഗ്രഹീ ॥4॥
ശതേന പരിവത്സരൈര്ദൃഢസമാധിബംധോല്ലസത്-
പ്രബോധവിശദീകൃതഃ സ ഖലു പദ്മിനീസംഭവഃ ।
അദൃഷ്ടചരമദ്ഭുതം തവ ഹി രൂപമംതര്ദൃശാ
വ്യചഷ്ട പരിതുഷ്ടധീര്ഭുജഗഭോഗഭാഗാശ്രയമ് ॥5॥
കിരീടമുകുടോല്ലസത്കടകഹാരകേയൂരയുങ്-
മണിസ്ഫുരിതമേഖലം സുപരിവീതപീതാംബരമ് ।
കലായകുസുമപ്രഭം ഗലതലോല്ലസത്കൌസ്തുഭം
വപുസ്തദയി ഭാവയേ കമലജന്മേ ദര്ശിതമ് ॥6॥
ശ്രുതിപ്രകരദര്ശിതപ്രചുരവൈഭവ ശ്രീപതേ
ഹരേ ജയ ജയ പ്രഭോ പദമുപൈഷി ദിഷ്ട്യാ ദൃശോഃ ।
കുരുഷ്വ ധിയമാശു മേ ഭുവനനിര്മിതൌ കര്മഠാ-
മിതി ദ്രുഹിണവര്ണിതസ്വഗുണബംഹിമാ പാഹി മാമ് ॥7॥
ലഭസ്വ ഭുവനത്രയീരചനദക്ഷതാമക്ഷതാം
ഗൃഹാണ മദനുഗ്രഹം കുരു തപശ്ച ഭൂയോ വിധേ ।
ഭവത്വഖിലസാധനീ മയി ച ഭക്തിരത്യുത്കടേ-
ത്യുദീര്യ ഗിരമാദധാ മുദിതചേതസം വേധസമ് ॥8॥
ശതം കൃതതപാസ്തതഃ സ ഖലു ദിവ്യസംവത്സരാ-
നവാപ്യ ച തപോബലം മതിബലം ച പൂര്വാധികമ് ।
ഉദീക്ഷ്യ കില കംപിതം പയസി പംകജം വായുനാ
ഭവദ്ബലവിജൃംഭിതഃ പവനപാഥസീ പീതവാന് ॥9॥
തവൈവ കൃപയാ പുനസ്സരസിജേന തേനൈവ സഃ
പ്രകല്പ്യ ഭുവനത്രയീം പ്രവവൃതേ പ്രജാനിര്മിതൌ ।
തഥാവിധകൃപാഭരോ ഗുരുമരുത്പുരാധീശ്വര
ത്വമാശു പരിപാഹി മാം ഗുരുദയോക്ഷിതൈരീക്ഷിതൈഃ ॥10॥