వైకుంఠ వర్ధితబలోఽథ భవత్ప్రసాదా-
దంభోజయోనిరసృజత్ కిల జీవదేహాన్ ।
స్థాస్నూని భూరుహమయాని తథా తిరశ్చాం
జాతిం మనుష్యనివహానపి దేవభేదాన్ ॥1॥
మిథ్యాగ్రహాస్మిమతిరాగవికోపభీతి-
రజ్ఞానవృత్తిమితి పంచవిధాం స సృష్ట్వా ।
ఉద్దామతామసపదార్థవిధానదూన –
స్తేనే త్వదీయచరణస్మరణం విశుద్ధ్యై ॥2॥
తావత్ ససర్జ మనసా సనకం సనందం
భూయః సనాతనమునిం చ సనత్కుమారమ్ ।
తే సృష్టికర్మణి తు తేన నియుజ్యమానా-
స్త్వత్పాదభక్తిరసికా జగృహుర్న వాణీమ్ ॥3॥
తావత్ ప్రకోపముదితం ప్రతిరుంధతోఽస్య
భ్రూమధ్యతోఽజని మృడో భవదేకదేశః ।
నామాని మే కురు పదాని చ హా విరించే-
త్యాదౌ రురోద కిల తేన స రుద్రనామా ॥4॥
ఏకాదశాహ్వయతయా చ విభిన్నరూపం
రుద్రం విధాయ దయితా వనితాశ్చ దత్వా ।
తావంత్యదత్త చ పదాని భవత్ప్రణున్నః
ప్రాహ ప్రజావిరచనాయ చ సాదరం తమ్ ॥5॥
రుద్రాభిసృష్టభయదాకృతిరుద్రసంఘ-
సంపూర్యమాణభువనత్రయభీతచేతాః ।
మా మా ప్రజాః సృజ తపశ్చర మంగలాయే-
త్యాచష్ట తం కమలభూర్భవదీరితాత్మా ॥6॥
తస్యాథ సర్గరసికస్య మరీచిరత్రి-
స్తత్రాఙిగరాః క్రతుమునిః పులహః పులస్త్యః ।
అంగాదజాయత భృగుశ్చ వసిష్ఠదక్షౌ
శ్రీనారదశ్చ భగవన్ భవదంఘ్రిదాసః ॥7॥
ధర్మాదికానభిసృజన్నథ కర్దమం చ
వాణీం విధాయ విధిరంగజసంకులోఽభూత్ ।
త్వద్బోధితైస్సనకదక్షముఖైస్తనూజై-
రుద్బోధితశ్చ విరరామ తమో విముంచన్ ॥8॥
వేదాన్ పురాణనివహానపి సర్వవిద్యాః
కుర్వన్ నిజాననగణాచ్చతురాననోఽసౌ ।
పుత్రేషు తేషు వినిధాయ స సర్గవృద్ధి-
మప్రాప్నువంస్తవ పదాంబుజమాశ్రితోభూత్ ॥9॥
జానన్నుపాయమథ దేహమజో విభజ్య
స్రీపుంసభావమభజన్మనుతద్వధూభ్యామ్ ।
తాభ్యాం చ మానుషకులాని వివర్ధయంస్త్వం
గోవింద మారుతపురేశ నిరుంధి రోగాన్ ॥10॥