ക്രമേണ സര്ഗേ പരിവര്ധമാനേ
കദാപി ദിവ്യാഃ സനകാദയസ്തേ ।
ഭവദ്വിലോകായ വികുംഠലോകം
പ്രപേദിരേ മാരുതമംദിരേശ ॥1॥
മനോജ്ഞനൈശ്രേയസകാനനാദ്യൈ-
രനേകവാപീമണിമംദിരൈശ്ച ।
അനോപമം തം ഭവതോ നികേതം
മുനീശ്വരാഃ പ്രാപുരതീതകക്ഷ്യാഃ ॥2॥
ഭവദ്ദിദ്ദൃക്ഷൂന്ഭവനം വിവിക്ഷൂന്
ദ്വാഃസ്ഥൌ ജയസ്താന് വിജയോഽപ്യരുംധാമ് ।
തേഷാം ച ചിത്തേ പദമാപ കോപഃ
സര്വം ഭവത്പ്രേരണയൈവ ഭൂമന് ॥3॥
വൈകുംഠലോകാനുചിതപ്രചേഷ്ടൌ
കഷ്ടൌ യുവാം ദൈത്യഗതിം ഭജേതമ് ।
ഇതി പ്രശപ്തൌ ഭവദാശ്രയൌ തൌ
ഹരിസ്മൃതിര്നോഽസ്ത്വിതി നേമതുസ്താന് ॥4॥
തദേതദാജ്ഞായ ഭവാനവാപ്തഃ
സഹൈവ ലക്ഷ്മ്യാ ബഹിരംബുജാക്ഷ ।
ഖഗേശ്വരാംസാര്പിതചാരുബാഹു-
രാനംദയംസ്താനഭിരാമമൂര്ത്യാ ॥5॥
പ്രസാദ്യ ഗീര്ഭിഃ സ്തുവതോ മുനീംദ്രാ-
നനന്യനാഥാവഥ പാര്ഷദൌ തൌ ।
സംരംഭയോഗേന ഭവൈസ്ത്രിഭിര്മാ-
മുപേതമിത്യാത്തകൃപം ന്യഗാദീഃ ॥6॥
ത്വദീയഭൃത്യാവഥ കാശ്യപാത്തൌ
സുരാരിവീരാവുദിതൌ ദിതൌ ദ്വൌ ।
സംധ്യാസമുത്പാദനകഷ്ടചേഷ്ടൌ
യമൌ ച ലോകസ്യ യമാവിവാന്യൌ ॥7॥
ഹിരണ്യപൂര്വഃ കശിപുഃ കിലൈകഃ
പരോ ഹിരണ്യാക്ഷ ഇതി പ്രതീതഃ ।
ഉഭൌ ഭവന്നാഥമശേഷലോകം
രുഷാ ന്യരുംധാം നിജവാസനാംധൌ ॥8॥
തയോര്ഹിരണ്യാക്ഷമഹാസുരേംദ്രോ
രണായ ധാവന്നനവാപ്തവൈരീ ।
ഭവത്പ്രിയാം ക്ഷ്മാം സലിലേ നിമജ്യ
ചചാര ഗര്വാദ്വിനദന് ഗദാവാന് ॥9॥
തതോ ജലേശാത് സദൃശം ഭവംതം
നിശമ്യ ബഭ്രാമ ഗവേഷയംസ്ത്വാമ് ।
ഭക്തൈകദൃശ്യഃ സ കൃപാനിധേ ത്വം
നിരുംധി രോഗാന് മരുദാലയേശ ॥10।