સ્વાયંભુવો મનુરથો જનસર્ગશીલો
દૃષ્ટ્વા મહીમસમયે સલિલે નિમગ્નામ્ ।
સ્રષ્ટારમાપ શરણં ભવદંઘ્રિસેવા-
તુષ્ટાશયં મુનિજનૈઃ સહ સત્યલોકે ॥1॥
કષ્ટં પ્રજાઃ સૃજતિ મય્યવનિર્નિમગ્ના
સ્થાનં સરોજભવ કલ્પય તત્ પ્રજાનામ્ ।
ઇત્યેવમેષ કથિતો મનુના સ્વયંભૂઃ –
રંભોરુહાક્ષ તવ પાદયુગં વ્યચિંતીત્ ॥ 2 ॥
હા હા વિભો જલમહં ન્યપિબં પુરસ્તા-
દદ્યાપિ મજ્જતિ મહી કિમહં કરોમિ ।
ઇત્થં ત્વદંઘ્રિયુગલં શરણં યતોઽસ્ય
નાસાપુટાત્ સમભવઃ શિશુકોલરૂપી ।3॥
અંગુષ્ઠમાત્રવપુરુત્પતિતઃ પુરસ્તાત્
ભોયોઽથ કુંભિસદૃશઃ સમજૃંભથાસ્ત્વમ્ ।
અભ્રે તથાવિધમુદીક્ષ્ય ભવંતમુચ્ચૈ –
ર્વિસ્મેરતાં વિધિરગાત્ સહ સૂનુભિઃ સ્વૈઃ ॥4॥
કોઽસાવચિંત્યમહિમા કિટિરુત્થિતો મે
નાસાપુટાત્ કિમુ ભવેદજિતસ્ય માયા ।
ઇત્થં વિચિંતયતિ ધાતરિ શૈલમાત્રઃ
સદ્યો ભવન્ કિલ જગર્જિથ ઘોરઘોરમ્ ॥5॥
તં તે નિનાદમુપકર્ણ્ય જનસ્તપઃસ્થાઃ
સત્યસ્થિતાશ્ચ મુનયો નુનુવુર્ભવંતમ્ ।
તત્સ્તોત્રહર્ષુલમનાઃ પરિણદ્ય ભૂય-
સ્તોયાશયં વિપુલમૂર્તિરવાતરસ્ત્વમ્ ॥6॥
ઊર્ધ્વપ્રસારિપરિધૂમ્રવિધૂતરોમા
પ્રોત્ક્ષિપ્તવાલધિરવાઙ્મુખઘોરઘોણઃ ।
તૂર્ણપ્રદીર્ણજલદઃ પરિઘૂર્ણદક્ષ્ણા
સ્તોતૃન્ મુનીન્ શિશિરયન્નવતેરિથ ત્વમ્ ॥7॥
અંતર્જલં તદનુસંકુલનક્રચક્રં
ભ્રામ્યત્તિમિંગિલકુલં કલુષોર્મિમાલમ્ ।
આવિશ્ય ભીષણરવેણ રસાતલસ્થા –
નાકંપયન્ વસુમતીમગવેષયસ્ત્વમ્ ॥8॥
દૃષ્ટ્વાઽથ દૈત્યહતકેન રસાતલાંતે
સંવેશિતાં ઝટિતિ કૂટકિટિર્વિભો ત્વમ્ ।
આપાતુકાનવિગણય્ય સુરારિખેટાન્
દંષ્ટ્રાંકુરેણ વસુધામદધાઃ સલીલમ્ ॥9॥
અભ્યુદ્ધરન્નથ ધરાં દશનાગ્રલગ્ન
મુસ્તાંકુરાંકિત ઇવાધિકપીવરાત્મા ।
ઉદ્ધૂતઘોરસલિલાજ્જલધેરુદંચન્
ક્રીડાવરાહવપુરીશ્વર પાહિ રોગાત્ ॥10॥