હિરણ્યાક્ષં તાવદ્વરદ ભવદન્વેષણપરં
ચરંતં સાંવર્તે પયસિ નિજજંઘાપરિમિતે ।
ભવદ્ભક્તો ગત્વા કપટપટુધીર્નારદમુનિઃ
શનૈરૂચે નંદન્ દનુજમપિ નિંદંસ્તવ બલમ્ ॥1॥
સ માયાવી વિષ્ણુર્હરતિ ભવદીયાં વસુમતીં
પ્રભો કષ્ટં કષ્ટં કિમિદમિતિ તેનાભિગદિતઃ ।
નદન્ ક્વાસૌ ક્વાસવિતિ સ મુનિના દર્શિતપથો
ભવંતં સંપ્રાપદ્ધરણિધરમુદ્યંતમુદકાત્ ॥2॥
અહો આરણ્યોઽયં મૃગ ઇતિ હસંતં બહુતરૈ-
ર્દુરુક્તૈર્વિધ્યંતં દિતિસુતમવજ્ઞાય ભગવન્ ।
મહીં દૃષ્ટ્વા દંષ્ટ્રાશિરસિ ચકિતાં સ્વેન મહસા
પયોધાવાધાય પ્રસભમુદયુંક્થા મૃધવિધૌ ॥3॥
ગદાપાણૌ દૈત્યે ત્વમપિ હિ ગૃહીતોન્નતગદો
નિયુદ્ધેન ક્રીડન્ ઘટઘટરવોદ્ઘુષ્ટવિયતા ।
રણાલોકૌત્સુક્યાન્મિલતિ સુરસંઘે દ્રુતમમું
નિરુંધ્યાઃ સંધ્યાતઃ પ્રથમમિતિ ધાત્રા જગદિષે ॥4॥
ગદોન્મર્દે તસ્મિંસ્તવ ખલુ ગદાયાં દિતિભુવો
ગદાઘાતાદ્ભૂમૌ ઝટિતિ પતિતાયામહહ! ભોઃ ।
મૃદુસ્મેરાસ્યસ્ત્વં દનુજકુલનિર્મૂલનચણં
મહાચક્રં સ્મૃત્વા કરભુવિ દધાનો રુરુચિષે ॥5॥
તતઃ શૂલં કાલપ્રતિમરુષિ દૈત્યે વિસૃજતિ
ત્વયિ છિંદત્યેનત્ કરકલિતચક્રપ્રહરણાત્ ।
સમારુષ્ટો મુષ્ટ્યા સ ખલુ વિતુદંસ્ત્વાં સમતનોત્
ગલન્માયે માયાસ્ત્વયિ કિલ જગન્મોહનકરીઃ ॥6॥
ભવચ્ચક્રજ્યોતિષ્કણલવનિપાતેન વિધુતે
તતો માયાચક્રે વિતતઘનરોષાંધમનસમ્ ।
ગરિષ્ઠાભિર્મુષ્ટિપ્રહૃતિભિરભિઘ્નંતમસુરં
સ્વપાદાંગુષ્ઠેન શ્રવણપદમૂલે નિરવધીઃ ॥7॥
મહાકાયઃ સોઽયં તવ ચરણપાતપ્રમથિતો
ગલદ્રક્તો વક્ત્રાદપતદૃષિભિઃ શ્લાઘિતહતિઃ ।
તદા ત્વામુદ્દામપ્રમદભરવિદ્યોતિહૃદયા
મુનીંદ્રાઃ સાંદ્રાભિઃ સ્તુતિભિરનુવન્નધ્વરતનુમ્ ॥8॥
ત્વચિ છંદો રોમસ્વપિ કુશગણશ્ચક્ષુષિ ઘૃતં
ચતુર્હોતારોઽંઘ્રૌ સ્રુગપિ વદને ચોદર ઇડા ।
ગ્રહા જિહ્વાયાં તે પરપુરુષ કર્ણે ચ ચમસા
વિભો સોમો વીર્યં વરદ ગલદેશેઽપ્યુપસદઃ ॥9॥
મુનીંદ્રૈરિત્યાદિસ્તવનમુખરૈર્મોદિતમના
મહીયસ્યા મૂર્ત્યા વિમલતરકીર્ત્યા ચ વિલસન્ ।
સ્વધિષ્ણ્યં સંપ્રાપ્તઃ સુખરસવિહારી મધુરિપો
નિરુંધ્યા રોગં મે સકલમપિ વાતાલયપતે ॥10॥