ದಕ್ಷೋ ವಿರಿಂಚತನಯೋಽಥ ಮನೋಸ್ತನೂಜಾಂ
ಲಬ್ಧ್ವಾ ಪ್ರಸೂತಿಮಿಹ ಷೋಡಶ ಚಾಪ ಕನ್ಯಾಃ ।
ಧರ್ಮೇ ತ್ರಯೋದಶ ದದೌ ಪಿತೃಷು ಸ್ವಧಾಂ ಚ
ಸ್ವಾಹಾಂ ಹವಿರ್ಭುಜಿ ಸತೀಂ ಗಿರಿಶೇ ತ್ವದಂಶೇ ॥1॥
ಮೂರ್ತಿರ್ಹಿ ಧರ್ಮಗೃಹಿಣೀ ಸುಷುವೇ ಭವಂತಂ
ನಾರಾಯಣಂ ನರಸಖಂ ಮಹಿತಾನುಭಾವಮ್ ।
ಯಜ್ಜನ್ಮನಿ ಪ್ರಮುದಿತಾಃ ಕೃತತೂರ್ಯಘೋಷಾಃ
ಪುಷ್ಪೋತ್ಕರಾನ್ ಪ್ರವವೃಷುರ್ನುನುವುಃ ಸುರೌಘಾಃ ॥2॥
ದೈತ್ಯಂ ಸಹಸ್ರಕವಚಂ ಕವಚೈಃ ಪರೀತಂ
ಸಾಹಸ್ರವತ್ಸರತಪಸ್ಸಮರಾಭಿಲವ್ಯೈಃ ।
ಪರ್ಯಾಯನಿರ್ಮಿತತಪಸ್ಸಮರೌ ಭವಂತೌ
ಶಿಷ್ಟೈಕಕಂಕಟಮಮುಂ ನ್ಯಹತಾಂ ಸಲೀಲಮ್ ॥3॥
ಅನ್ವಾಚರನ್ನುಪದಿಶನ್ನಪಿ ಮೋಕ್ಷಧರ್ಮಂ
ತ್ವಂ ಭ್ರಾತೃಮಾನ್ ಬದರಿಕಾಶ್ರಮಮಧ್ಯವಾತ್ಸೀಃ ।
ಶಕ್ರೋಽಥ ತೇ ಶಮತಪೋಬಲನಿಸ್ಸಹಾತ್ಮಾ
ದಿವ್ಯಾಂಗನಾಪರಿವೃತಂ ಪ್ರಜಿಘಾಯ ಮಾರಮ್ ॥4॥
ಕಾಮೋ ವಸಂತಮಲಯಾನಿಲಬಂಧುಶಾಲೀ
ಕಾಂತಾಕಟಾಕ್ಷವಿಶಿಖೈರ್ವಿಕಸದ್ವಿಲಾಸೈಃ ।
ವಿಧ್ಯನ್ಮುಹುರ್ಮುಹುರಕಂಪಮುದೀಕ್ಷ್ಯ ಚ ತ್ವಾಂ
ಭೀರುಸ್ತ್ವಯಾಽಥ ಜಗದೇ ಮೃದುಹಾಸಭಾಜಾ ॥5॥
ಭೀತ್ಯಾಽಲಮಂಗಜ ವಸಂತ ಸುರಾಂಗನಾ ವೋ
ಮನ್ಮಾನಸಂ ತ್ವಿಹ ಜುಷಧ್ವಮಿತಿ ಬ್ರುವಾಣಃ ।
ತ್ವಂ ವಿಸ್ಮಯೇನ ಪರಿತಃ ಸ್ತುವತಾಮಥೈಷಾಂ
ಪ್ರಾದರ್ಶಯಃ ಸ್ವಪರಿಚಾರಕಕಾತರಾಕ್ಷೀಃ ॥6॥
ಸಮ್ಮೋಹನಾಯ ಮಿಲಿತಾ ಮದನಾದಯಸ್ತೇ
ತ್ವದ್ದಾಸಿಕಾಪರಿಮಲೈಃ ಕಿಲ ಮೋಹಮಾಪುಃ ।
ದತ್ತಾಂ ತ್ವಯಾ ಚ ಜಗೃಹುಸ್ತ್ರಪಯೈವ ಸರ್ವ-
ಸ್ವರ್ವಾಸಿಗರ್ವಶಮನೀಂ ಪುನರುರ್ವಶೀಂ ತಾಮ್ ॥7॥
ದೃಷ್ಟ್ವೋರ್ವಶೀಂ ತವ ಕಥಾಂ ಚ ನಿಶಮ್ಯ ಶಕ್ರಃ
ಪರ್ಯಾಕುಲೋಽಜನಿ ಭವನ್ಮಹಿಮಾವಮರ್ಶಾತ್ ।
ಏವಂ ಪ್ರಶಾಂತರಮಣೀಯತರಾವತಾರಾ-
ತ್ತ್ವತ್ತೋಽಧಿಕೋ ವರದ ಕೃಷ್ಣತನುಸ್ತ್ವಮೇವ ॥8॥
ದಕ್ಷಸ್ತು ಧಾತುರತಿಲಾಲನಯಾ ರಜೋಽಂಧೋ
ನಾತ್ಯಾದೃತಸ್ತ್ವಯಿ ಚ ಕಷ್ಟಮಶಾಂತಿರಾಸೀತ್ ।
ಯೇನ ವ್ಯರುಂಧ ಸ ಭವತ್ತನುಮೇವ ಶರ್ವಂ
ಯಜ್ಞೇ ಚ ವೈರಪಿಶುನೇ ಸ್ವಸುತಾಂ ವ್ಯಮಾನೀತ್ ॥9॥
ಕ್ರುದ್ಧೇಶಮರ್ದಿತಮಖಃ ಸ ತು ಕೃತ್ತಶೀರ್ಷೋ
ದೇವಪ್ರಸಾದಿತಹರಾದಥ ಲಬ್ಧಜೀವಃ ।
ತ್ವತ್ಪೂರಿತಕ್ರತುವರಃ ಪುನರಾಪ ಶಾಂತಿಂ
ಸ ತ್ವಂ ಪ್ರಶಾಂತಿಕರ ಪಾಹಿ ಮರುತ್ಪುರೇಶ ॥10॥