દક્ષો વિરિંચતનયોઽથ મનોસ્તનૂજાં
લબ્ધ્વા પ્રસૂતિમિહ ષોડશ ચાપ કન્યાઃ ।
ધર્મે ત્રયોદશ દદૌ પિતૃષુ સ્વધાં ચ
સ્વાહાં હવિર્ભુજિ સતીં ગિરિશે ત્વદંશે ॥1॥
મૂર્તિર્હિ ધર્મગૃહિણી સુષુવે ભવંતં
નારાયણં નરસખં મહિતાનુભાવમ્ ।
યજ્જન્મનિ પ્રમુદિતાઃ કૃતતૂર્યઘોષાઃ
પુષ્પોત્કરાન્ પ્રવવૃષુર્નુનુવુઃ સુરૌઘાઃ ॥2॥
દૈત્યં સહસ્રકવચં કવચૈઃ પરીતં
સાહસ્રવત્સરતપસ્સમરાભિલવ્યૈઃ ।
પર્યાયનિર્મિતતપસ્સમરૌ ભવંતૌ
શિષ્ટૈકકંકટમમું ન્યહતાં સલીલમ્ ॥3॥
અન્વાચરન્નુપદિશન્નપિ મોક્ષધર્મં
ત્વં ભ્રાતૃમાન્ બદરિકાશ્રમમધ્યવાત્સીઃ ।
શક્રોઽથ તે શમતપોબલનિસ્સહાત્મા
દિવ્યાંગનાપરિવૃતં પ્રજિઘાય મારમ્ ॥4॥
કામો વસંતમલયાનિલબંધુશાલી
કાંતાકટાક્ષવિશિખૈર્વિકસદ્વિલાસૈઃ ।
વિધ્યન્મુહુર્મુહુરકંપમુદીક્ષ્ય ચ ત્વાં
ભીરુસ્ત્વયાઽથ જગદે મૃદુહાસભાજા ॥5॥
ભીત્યાઽલમંગજ વસંત સુરાંગના વો
મન્માનસં ત્વિહ જુષધ્વમિતિ બ્રુવાણઃ ।
ત્વં વિસ્મયેન પરિતઃ સ્તુવતામથૈષાં
પ્રાદર્શયઃ સ્વપરિચારકકાતરાક્ષીઃ ॥6॥
સમ્મોહનાય મિલિતા મદનાદયસ્તે
ત્વદ્દાસિકાપરિમલૈઃ કિલ મોહમાપુઃ ।
દત્તાં ત્વયા ચ જગૃહુસ્ત્રપયૈવ સર્વ-
સ્વર્વાસિગર્વશમનીં પુનરુર્વશીં તામ્ ॥7॥
દૃષ્ટ્વોર્વશીં તવ કથાં ચ નિશમ્ય શક્રઃ
પર્યાકુલોઽજનિ ભવન્મહિમાવમર્શાત્ ।
એવં પ્રશાંતરમણીયતરાવતારા-
ત્ત્વત્તોઽધિકો વરદ કૃષ્ણતનુસ્ત્વમેવ ॥8॥
દક્ષસ્તુ ધાતુરતિલાલનયા રજોઽંધો
નાત્યાદૃતસ્ત્વયિ ચ કષ્ટમશાંતિરાસીત્ ।
યેન વ્યરુંધ સ ભવત્તનુમેવ શર્વં
યજ્ઞે ચ વૈરપિશુને સ્વસુતાં વ્યમાનીત્ ॥9॥
ક્રુદ્ધેશમર્દિતમખઃ સ તુ કૃત્તશીર્ષો
દેવપ્રસાદિતહરાદથ લબ્ધજીવઃ ।
ત્વત્પૂરિતક્રતુવરઃ પુનરાપ શાંતિં
સ ત્વં પ્રશાંતિકર પાહિ મરુત્પુરેશ ॥10॥