ജാതസ്യ ധ്രുവകുല ഏവ തുംഗകീര്തേ-
രംഗസ്യ വ്യജനി സുതഃ സ വേനനാമാ ।
യദ്ദോഷവ്യഥിതമതിഃ സ രാജവര്യ-
സ്ത്വത്പാദേ നിഹിതമനാ വനം ഗതോഽഭൂത് ॥1॥
പാപോഽപി ക്ഷിതിതലപാലനായ വേനഃ
പൌരാദ്യൈരുപനിഹിതഃ കഠോരവീര്യഃ ।
സര്വേഭ്യോ നിജബലമേവ സംപ്രശംസന്
ഭൂചക്രേ തവ യജനാന്യയം ന്യരൌത്സീത് ॥2॥
സംപ്രാപ്തേ ഹിതകഥനായ താപസൌഘേ
മത്തോഽന്യോ ഭുവനപതിര്ന കശ്ചനേതി ।
ത്വന്നിംദാവചനപരോ മുനീശ്വരൈസ്തൈഃ
ശാപാഗ്നൌ ശലഭദശാമനായി വേനഃ ॥3॥
തന്നാശാത് ഖലജനഭീരുകൈര്മുനീംദ്രൈ-
സ്തന്മാത്രാ ചിരപരിരക്ഷിതേ തദംഗേ ।
ത്യക്താഘേ പരിമഥിതാദഥോരുദംഡാ-
ദ്ദോര്ദംഡേ പരിമഥിതേ ത്വമാവിരാസീഃ ॥4॥
വിഖ്യാതഃ പൃഥുരിതി താപസോപദിഷ്ടൈഃ
സൂതാദ്യൈഃ പരിണുതഭാവിഭൂരിവീര്യഃ ।
വേനാര്ത്യാ കബലിതസംപദം ധരിത്രീ-
മാക്രാംതാം നിജധനുഷാ സമാമകാര്ഷീഃ ॥5॥
ഭൂയസ്താം നിജകുലമുഖ്യവത്സയുക്ത്യൈ-
ര്ദേവാദ്യൈഃ സമുചിതചാരുഭാജനേഷു ।
അന്നാദീന്യഭിലഷിതാനി യാനി താനി
സ്വച്ഛംദം സുരഭിതനൂമദൂദുഹസ്ത്വമ് ॥6॥
ആത്മാനം യജതി മഖൈസ്ത്വയി ത്രിധാമ-
ന്നാരബ്ധേ ശതതമവാജിമേധയാഗേ ।
സ്പര്ധാലുഃ ശതമഖ ഏത്യ നീചവേഷോ
ഹൃത്വാഽശ്വം തവ തനയാത് പരാജിതോഽഭൂത് ॥7॥
ദേവേംദ്രം മുഹുരിതി വാജിനം ഹരംതം
വഹ്നൌ തം മുനിവരമംഡലേ ജുഹൂഷൌ ।
രുംധാനേ കമലഭവേ ക്രതോഃ സമാപ്തൌ
സാക്ഷാത്ത്വം മധുരിപുമൈക്ഷഥാഃ സ്വയം സ്വമ് ॥8॥
തദ്ദത്തം വരമുപലഭ്യ ഭക്തിമേകാം
ഗംഗാംതേ വിഹിതപദഃ കദാപി ദേവ ।
സത്രസ്ഥം മുനിനിവഹം ഹിതാനി ശംസ-
ന്നൈക്ഷിഷ്ഠാഃ സനകമുഖാന് മുനീന് പുരസ്താത് ॥9॥
വിജ്ഞാനം സനകമുഖോദിതം ദധാനഃ
സ്വാത്മാനം സ്വയമഗമോ വനാംതസേവീ ।
തത്താദൃക്പൃഥുവപുരീശ സത്വരം മേ
രോഗൌഘം പ്രശമയ വാതഗേഹവാസിന് ॥10॥