ජාතස්ය ධ්රුවකුල ඒව තුංගකීර්තේ-
රංගස්ය ව්යජනි සුතඃ ස වේනනාමා ।
යද්දෝෂව්යථිතමතිඃ ස රාජවර්ය-
ස්ත්වත්පාදේ නිහිතමනා වනං ගතෝऽභූත් ॥1॥
පාපෝऽපි ක්ෂිතිතලපාලනාය වේනඃ
පෞරාද්යෛරුපනිහිතඃ කඨෝරවීර්යඃ ।
සර්වේභ්යෝ නිජබලමේව සංප්රශංසන්
භූචක්රේ තව යජනාන්යයං න්යරෞත්සීත් ॥2॥
සංප්රාප්තේ හිතකථනාය තාපසෞඝේ
මත්තෝऽන්යෝ භුවනපතිර්න කශ්චනේති ।
ත්වන්නිංදාවචනපරෝ මුනීශ්වරෛස්තෛඃ
ශාපාග්නෞ ශලභදශාමනායි වේනඃ ॥3॥
තන්නාශාත් ඛලජනභීරුකෛර්මුනීංද්රෛ-
ස්තන්මාත්රා චිරපරිරක්ෂිතේ තදංගේ ।
ත්යක්තාඝේ පරිමථිතාදථෝරුදංඩා-
ද්දෝර්දංඩේ පරිමථිතේ ත්වමාවිරාසීඃ ॥4॥
විඛ්යාතඃ පෘථුරිති තාපසෝපදිෂ්ටෛඃ
සූතාද්යෛඃ පරිණුතභාවිභූරිවීර්යඃ ।
වේනාර්ත්යා කබලිතසංපදං ධරිත්රී-
මාක්රාංතාං නිජධනුෂා සමාමකාර්ෂීඃ ॥5॥
භූයස්තාං නිජකුලමුඛ්යවත්සයුක්ත්යෛ-
ර්දේවාද්යෛඃ සමුචිතචාරුභාජනේෂු ।
අන්නාදීන්යභිලෂිතානි යානි තානි
ස්වච්ඡංදං සුරභිතනූමදූදුහස්ත්වම් ॥6॥
ආත්මානං යජති මඛෛස්ත්වයි ත්රිධාම-
න්නාරබ්ධේ ශතතමවාජිමේධයාගේ ।
ස්පර්ධාලුඃ ශතමඛ ඒත්ය නීචවේෂෝ
හෘත්වාऽශ්වං තව තනයාත් පරාජිතෝऽභූත් ॥7॥
දේවේංද්රං මුහුරිති වාජිනං හරංතං
වහ්නෞ තං මුනිවරමංඩලේ ජුහූෂෞ ।
රුංධානේ කමලභවේ ක්රතෝඃ සමාප්තෞ
සාක්ෂාත්ත්වං මධුරිපුමෛක්ෂථාඃ ස්වයං ස්වම් ॥8॥
තද්දත්තං වරමුපලභ්ය භක්තිමේකාං
ගංගාංතේ විහිතපදඃ කදාපි දේව ।
සත්රස්ථං මුනිනිවහං හිතානි ශංස-
න්නෛක්ෂිෂ්ඨාඃ සනකමුඛාන් මුනීන් පුරස්තාත් ॥9॥
විජ්ඤානං සනකමුඛෝදිතං දධානඃ
ස්වාත්මානං ස්වයමගමෝ වනාංතසේවී ।
තත්තාදෘක්පෘථුවපුරීශ සත්වරං මේ
රෝගෞඝං ප්රශමය වාතගේහවාසින් ॥10॥