ವೈವಸ್ವತಾಖ್ಯಮನುಪುತ್ರನಭಾಗಜಾತ-
ನಾಭಾಗನಾಮಕನರೇಂದ್ರಸುತೋಽಂಬರೀಷಃ ।
ಸಪ್ತಾರ್ಣವಾವೃತಮಹೀದಯಿತೋಽಪಿ ರೇಮೇ
ತ್ವತ್ಸಂಗಿಷು ತ್ವಯಿ ಚ ಮಗ್ನಮನಾಸ್ಸದೈವ ॥1॥
ತ್ವತ್ಪ್ರೀತಯೇ ಸಕಲಮೇವ ವಿತನ್ವತೋಽಸ್ಯ
ಭಕ್ತ್ಯೈವ ದೇವ ನಚಿರಾದಭೃಥಾಃ ಪ್ರಸಾದಮ್ ।
ಯೇನಾಸ್ಯ ಯಾಚನಮೃತೇಽಪ್ಯಭಿರಕ್ಷಣಾರ್ಥಂ
ಚಕ್ರಂ ಭವಾನ್ ಪ್ರವಿತತಾರ ಸಹಸ್ರಧಾರಮ್ ॥2॥
ಸ ದ್ವಾದಶೀವ್ರತಮಥೋ ಭವದರ್ಚನಾರ್ಥಂ
ವರ್ಷಂ ದಧೌ ಮಧುವನೇ ಯಮುನೋಪಕಂಠೇ ।
ಪತ್ನ್ಯಾ ಸಮಂ ಸುಮನಸಾ ಮಹತೀಂ ವಿತನ್ವನ್
ಪೂಜಾಂ ದ್ವಿಜೇಷು ವಿಸೃಜನ್ ಪಶುಷಷ್ಟಿಕೋಟಿಮ್ ॥3॥
ತತ್ರಾಥ ಪಾರಣದಿನೇ ಭವದರ್ಚನಾಂತೇ
ದುರ್ವಾಸಸಾಽಸ್ಯ ಮುನಿನಾ ಭವನಂ ಪ್ರಪೇದೇ ।
ಭೋಕ್ತುಂ ವೃತಶ್ಚಸ ನೃಪೇಣ ಪರಾರ್ತಿಶೀಲೋ
ಮಂದಂ ಜಗಾಮ ಯಮುನಾಂ ನಿಯಮಾನ್ವಿಧಾಸ್ಯನ್ ॥4॥
ರಾಜ್ಞಾಽಥ ಪಾರಣಮುಹೂರ್ತಸಮಾಪ್ತಿಖೇದಾ-
ದ್ವಾರೈವ ಪಾರಣಮಕಾರಿ ಭವತ್ಪರೇಣ ।
ಪ್ರಾಪ್ತೋ ಮುನಿಸ್ತದಥ ದಿವ್ಯದೃಶಾ ವಿಜಾನನ್
ಕ್ಷಿಪ್ಯನ್ ಕ್ರುಧೋದ್ಧೃತಜಟೋ ವಿತತಾನ ಕೃತ್ಯಾಮ್ ॥5॥
ಕೃತ್ಯಾಂ ಚ ತಾಮಸಿಧರಾಂ ಭುವನಂ ದಹಂತೀ-
ಮಗ್ರೇಽಭಿವೀಕ್ಷ್ಯನೃಪತಿರ್ನ ಪದಾಚ್ಚಕಂಪೇ ।
ತ್ವದ್ಭಕ್ತಬಾಧಮಭಿವೀಕ್ಷ್ಯ ಸುದರ್ಶನಂ ತೇ
ಕೃತ್ಯಾನಲಂ ಶಲಭಯನ್ ಮುನಿಮನ್ವಧಾವೀತ್ ॥6॥
ಧಾವನ್ನಶೇಷಭುವನೇಷು ಭಿಯಾ ಸ ಪಶ್ಯನ್
ವಿಶ್ವತ್ರ ಚಕ್ರಮಪಿ ತೇ ಗತವಾನ್ ವಿರಿಂಚಮ್ ।
ಕಃ ಕಾಲಚಕ್ರಮತಿಲಂಘಯತೀತ್ಯಪಾಸ್ತಃ
ಶರ್ವಂ ಯಯೌ ಸ ಚ ಭವಂತಮವಂದತೈವ ॥7॥
ಭೂಯೋ ಭವನ್ನಿಲಯಮೇತ್ಯ ಮುನಿಂ ನಮಂತಂ
ಪ್ರೋಚೇ ಭವಾನಹಮೃಷೇ ನನು ಭಕ್ತದಾಸಃ ।
ಜ್ಞಾನಂ ತಪಶ್ಚ ವಿನಯಾನ್ವಿತಮೇವ ಮಾನ್ಯಂ
ಯಾಹ್ಯಂಬರೀಷಪದಮೇವ ಭಜೇತಿ ಭೂಮನ್ ॥8॥
ತಾವತ್ಸಮೇತ್ಯ ಮುನಿನಾ ಸ ಗೃಹೀತಪಾದೋ
ರಾಜಾಽಪಸೃತ್ಯ ಭವದಸ್ತ್ರಮಸಾವನೌಷೀತ್ ।
ಚಕ್ರೇ ಗತೇ ಮುನಿರದಾದಖಿಲಾಶಿಷೋಽಸ್ಮೈ
ತ್ವದ್ಭಕ್ತಿಮಾಗಸಿ ಕೃತೇಽಪಿ ಕೃಪಾಂ ಚ ಶಂಸನ್ ॥9॥
ರಾಜಾ ಪ್ರತೀಕ್ಷ್ಯ ಮುನಿಮೇಕಸಮಾಮನಾಶ್ವಾನ್
ಸಂಭೋಜ್ಯ ಸಾಧು ತಮೃಷಿಂ ವಿಸೃಜನ್ ಪ್ರಸನ್ನಮ್ ।
ಭುಕ್ತ್ವಾ ಸ್ವಯಂ ತ್ವಯಿ ತತೋಽಪಿ ದೃಢಂ ರತೋಽಭೂ-
ತ್ಸಾಯುಜ್ಯಮಾಪ ಚ ಸ ಮಾಂ ಪವನೇಶ ಪಾಯಾಃ ॥10॥