ತದನು ನಂದಮಮಂದಶುಭಾಸ್ಪದಂ ನೃಪಪುರೀಂ ಕರದಾನಕೃತೇ ಗತಂ।
ಸಮವಲೋಕ್ಯ ಜಗಾದ ಭವತ್ಪಿತಾ ವಿದಿತಕಂಸಸಹಾಯಜನೋದ್ಯಮಃ ॥1॥
ಅಯಿ ಸಖೇ ತವ ಬಾಲಕಜನ್ಮ ಮಾಂ ಸುಖಯತೇಽದ್ಯ ನಿಜಾತ್ಮಜಜನ್ಮವತ್ ।
ಇತಿ ಭವತ್ಪಿತೃತಾಂ ವ್ರಜನಾಯಕೇ ಸಮಧಿರೋಪ್ಯ ಶಶಂಸ ತಮಾದರಾತ್ ॥2॥
ಇಹ ಚ ಸಂತ್ಯನಿಮಿತ್ತಶತಾನಿ ತೇ ಕಟಕಸೀಮ್ನಿ ತತೋ ಲಘು ಗಮ್ಯತಾಮ್ ।
ಇತಿ ಚ ತದ್ವಚಸಾ ವ್ರಜನಾಯಕೋ ಭವದಪಾಯಭಿಯಾ ದ್ರುತಮಾಯಯೌ ॥3॥
ಅವಸರೇ ಖಲು ತತ್ರ ಚ ಕಾಚನ ವ್ರಜಪದೇ ಮಧುರಾಕೃತಿರಂಗನಾ ।
ತರಲಷಟ್ಪದಲಾಲಿತಕುಂತಲಾ ಕಪಟಪೋತಕ ತೇ ನಿಕಟಂ ಗತಾ ॥4॥
ಸಪದಿ ಸಾ ಹೃತಬಾಲಕಚೇತನಾ ನಿಶಿಚರಾನ್ವಯಜಾ ಕಿಲ ಪೂತನಾ ।
ವ್ರಜವಧೂಷ್ವಿಹ ಕೇಯಮಿತಿ ಕ್ಷಣಂ ವಿಮೃಶತೀಷು ಭವಂತಮುಪಾದದೇ ॥5॥
ಲಲಿತಭಾವವಿಲಾಸಹೃತಾತ್ಮಭಿರ್ಯುವತಿಭಿಃ ಪ್ರತಿರೋದ್ಧುಮಪಾರಿತಾ ।
ಸ್ತನಮಸೌ ಭವನಾಂತನಿಷೇದುಷೀ ಪ್ರದದುಷೀ ಭವತೇ ಕಪಟಾತ್ಮನೇ ॥5॥
ಸಮಧಿರುಹ್ಯ ತದಂಕಮಶಂಕಿತಸ್ತ್ವಮಥ ಬಾಲಕಲೋಪನರೋಷಿತಃ ।
ಮಹದಿವಾಮ್ರಫಲಂ ಕುಚಮಂಡಲಂ ಪ್ರತಿಚುಚೂಷಿಥ ದುರ್ವಿಷದೂಷಿತಮ್ ॥7॥
ಅಸುಭಿರೇವ ಸಮಂ ಧಯತಿ ತ್ವಯಿ ಸ್ತನಮಸೌ ಸ್ತನಿತೋಪಮನಿಸ್ವನಾ ।
ನಿರಪತದ್ಭಯದಾಯಿ ನಿಜಂ ವಪುಃ ಪ್ರತಿಗತಾ ಪ್ರವಿಸಾರ್ಯ ಭುಜಾವುಭೌ ॥8॥
ಭಯದಘೋಷಣಭೀಷಣವಿಗ್ರಹಶ್ರವಣದರ್ಶನಮೋಹಿತವಲ್ಲವೇ ।
ವ್ರಜಪದೇ ತದುರಃಸ್ಥಲಖೇಲನಂ ನನು ಭವಂತಮಗೃಹ್ಣತ ಗೋಪಿಕಾಃ ॥9॥
ಭುವನಮಂಗಲನಾಮಭಿರೇವ ತೇ ಯುವತಿಭಿರ್ಬಹುಧಾ ಕೃತರಕ್ಷಣಃ ।
ತ್ವಮಯಿ ವಾತನಿಕೇತನನಾಥ ಮಾಮಗದಯನ್ ಕುರು ತಾವಕಸೇವಕಮ್ ॥10॥