അതീത്യ ബാല്യം ജഗതാം പതേ ത്വമുപേത്യ പൌഗംഡവയോ മനോജ്ഞമ് ।
ഉപേക്ഷ്യ വത്സാവനമുത്സവേന പ്രാവര്തഥാ ഗോഗണപാലനായാമ് ॥1॥
ഉപക്രമസ്യാനുഗുണൈവ സേയം മരുത്പുരാധീശ തവ പ്രവൃത്തിഃ ।
ഗോത്രാപരിത്രാണകൃതേഽവതീര്ണസ്തദേവ ദേവാഽഽരഭഥാസ്തദാ യത് ॥2॥
കദാപി രാമേണ സമം വനാംതേ വനശ്രിയം വീക്ഷ്യ ചരന് സുഖേന ।
ശ്രീദാമനാമ്നഃ സ്വസഖസ്യ വാചാ മോദാദഗാ ധേനുകകാനനം ത്വമ് ॥3॥
ഉത്താലതാലീനിവഹേ ത്വദുക്ത്യാ ബലേന ധൂതേഽഥ ബലേന ദോര്ഭ്യാമ് ।
മൃദുഃ ഖരശ്ചാഭ്യപതത്പുരസ്താത് ഫലോത്കരോ ധേനുകദാനവോഽപി ॥4॥
സമുദ്യതോ ധൈനുകപാലനേഽഹം കഥം വധം ധൈനുകമദ്യ കുര്വേ ।
ഇതീവ മത്വാ ധ്രുവമഗ്രജേന സുരൌഘയോദ്ധാരമജീഘനസ്ത്വമ് ॥5॥
തദീയഭൃത്യാനപി ജംബുകത്വേനോപാഗതാനഗ്രജസംയുതസ്ത്വമ് ।
ജംബൂഫലാനീവ തദാ നിരാസ്ഥസ്താലേഷു ഖേലന് ഭഗവന് നിരാസ്ഥഃ ॥6॥
വിനിഘ്നതി ത്വയ്യഥ ജംബുകൌഘം സനാമകത്വാദ്വരുണസ്തദാനീമ് ।
ഭയാകുലോ ജംബുകനാമധേയം ശ്രുതിപ്രസിദ്ധം വ്യധിതേതി മന്യേ ॥7॥
തവാവതാരസ്യ ഫലം മുരാരേ സംജാതമദ്യേതി സുരൈര്നുതസ്ത്വമ് ।
സത്യം ഫലം ജാതമിഹേതി ഹാസീ ബാലൈഃ സമം താലഫലാന്യഭുംക്ഥാഃ ॥8॥
മധുദ്രവസ്രുംതി ബൃഹംതി താനി ഫലാനി മേദോഭരഭൃംതി ഭുക്ത്വാ ।
തൃപ്തൈശ്ച ദൃപ്തൈര്ഭവനം ഫലൌഘം വഹദ്ഭിരാഗാഃ ഖലു ബാലകൈസ്ത്വമ് ॥9॥
ഹതോ ഹതോ ധേനുക ഇത്യുപേത്യ ഫലാന്യദദ്ഭിര്മധുരാണി ലോകൈഃ ।
ജയേതി ജീവേതി നുതോ വിഭോ ത്വം മരുത്പുരാധീശ്വര പാഹി രോഗാത് ॥10॥