ત્વયિ વિહરણલોલે બાલજાલૈઃ પ્રલંબ-
પ્રમથનસવિલંબે ધેનવઃ સ્વૈરચારાઃ ।
તૃણકુતુકનિવિષ્ટા દૂરદૂરં ચરંત્યઃ
કિમપિ વિપિનમૈષીકાખ્યમીષાંબભૂવુઃ ॥1॥
અનધિગતનિદાઘક્રૌર્યવૃંદાવનાંતાત્
બહિરિદમુપયાતાઃ કાનનં ધેનવસ્તાઃ ।
તવ વિરહવિષણ્ણા ઊષ્મલગ્રીષ્મતાપ-
પ્રસરવિસરદંભસ્યાકુલાઃ સ્તંભમાપુઃ ॥2॥
તદનુ સહ સહાયૈર્દૂરમન્વિષ્ય શૌરે
ગલિતસરણિમુંજારણ્યસંજાતખેદમ્ ।
પશુકુલમભિવીક્ષ્ય ક્ષિપ્રમાનેતુમારા-
ત્ત્વયિ ગતવતિ હી હી સર્વતોઽગ્નિર્જજૃંભે ॥3॥
સકલહરિતિ દીપ્તે ઘોરભાંકારભીમે
શિખિનિ વિહતમાર્ગા અર્ધદગ્ધા ઇવાર્તાઃ ।
અહહ ભુવનબંધો પાહિ પાહીતિ સર્વે
શરણમુપગતાસ્ત્વાં તાપહર્તારમેકમ્ ॥4॥
અલમલમતિભીત્યા સર્વતો મીલયધ્વં
દૃશમિતિ તવ વાચા મીલિતાક્ષેષુ તેષુ ।
ક્વ નુ દવદહનોઽસૌ કુત્ર મુંજાટવી સા
સપદિ વવૃતિરે તે હંત ભાંડીરદેશે ॥5॥
જય જય તવ માયા કેયમીશેતિ તેષાં
નુતિભિરુદિતહાસો બદ્ધનાનાવિલાસઃ ।
પુનરપિ વિપિનાંતે પ્રાચરઃ પાટલાદિ-
પ્રસવનિકરમાત્રગ્રાહ્યઘર્માનુભાવે ॥6॥
ત્વયિ વિમુખમિવોચ્ચૈસ્તાપભારં વહંતં
તવ ભજનવદંતઃ પંકમુચ્છોષયંતમ્ ।
તવ ભુજવદુદંચદ્ભૂરિતેજઃપ્રવાહં
તપસમયમનૈષીર્યામુનેષુ સ્થલેષુ ॥7॥
તદનુ જલદજાલૈસ્ત્વદ્વપુસ્તુલ્યભાભિ-
ર્વિકસદમલવિદ્યુત્પીતવાસોવિલાસૈઃ ।
સકલભુવનભાજાં હર્ષદાં વર્ષવેલાં
ક્ષિતિધરકુહરેષુ સ્વૈરવાસી વ્યનૈષીઃ ॥8॥
કુહરતલનિવિષ્ટં ત્વાં ગરિષ્ઠં ગિરીંદ્રઃ
શિખિકુલનવકેકાકાકુભિઃ સ્તોત્રકારી ।
સ્ફુટકુટજકદંબસ્તોમપુષ્પાંજલિં ચ
પ્રવિદધદનુભેજે દેવ ગોવર્ધનોઽસૌ ॥9॥
અથ શરદમુપેતાં તાં ભવદ્ભક્તચેતો-
વિમલસલિલપૂરાં માનયન્ કાનનેષુ ।
તૃણમમલવનાંતે ચારુ સંચારયન્ ગાઃ
પવનપુરપતે ત્વં દેહિ મે દેહસૌખ્યમ્ ॥10॥