కదాచిద్గోపాలాన్ విహితమఖసంభారవిభవాన్
నిరీక్ష్య త్వం శౌరే మఘవమదముద్ధ్వంసితుమనాః ।
విజానన్నప్యేతాన్ వినయమృదు నందాదిపశుపా-
నపృచ్ఛః కో వాఽయం జనక భవతాముద్యమ ఇతి ॥1॥
బభాషే నందస్త్వాం సుత నను విధేయో మఘవతో
మఖో వర్షే వర్షే సుఖయతి స వర్షేణ పృథివీమ్ ।
నృణాం వర్షాయత్తం నిఖిలముపజీవ్యం మహితలే
విశేషాదస్మాకం తృణసలిలజీవా హి పశవః ॥2॥
ఇతి శ్రుత్వా వాచం పితురయి భవానాహ సరసం
ధిగేతన్నో సత్యం మఘవజనితా వృష్టిరితి యత్ ।
అదృష్టం జీవానాం సృజతి ఖలు వృష్టిం సముచితాం
మహారణ్యే వృక్షాః కిమివ బలిమింద్రాయ దదతే ॥3॥
ఇదం తావత్ సత్యం యదిహ పశవో నః కులధనం
తదాజీవ్యాయాసౌ బలిరచలభర్త్రే సముచితః ।
సురేభ్యోఽప్యుత్కృష్టా నను ధరణిదేవాః క్షితితలే
తతస్తేఽప్యారాధ్యా ఇతి జగదిథ త్వం నిజజనాన్ ॥4॥
భవద్వాచం శ్రుత్వా బహుమతియుతాస్తేఽపి పశుపాః
ద్విజేంద్రానర్చంతో బలిమదదురుచ్చైః క్షితిభృతే ।
వ్యధుః ప్రాదక్షిణ్యం సుభృశమనమన్నాదరయుతా-
స్త్వమాదశ్శైలాత్మా బలిమఖిలమాభీరపురతః ॥5॥
అవోచశ్చైవం తాన్ కిమిహ వితథం మే నిగదితం
గిరీంద్రో నన్వేష స్వబలిముపభుంక్తే స్వవపుషా ।
అయం గోత్రో గోత్రద్విషి చ కుపితే రక్షితుమలం
సమస్తానిత్యుక్తా జహృషురఖిలా గోకులజుషః ॥6॥
పరిప్రీతా యాతాః ఖలు భవదుపేతా వ్రజజుషో
వ్రజం యావత్తావన్నిజమఖవిభంగం నిశమయన్ ।
భవంతం జానన్నప్యధికరజసాఽఽక్రాంతహృదయో
న సేహే దేవేంద్రస్త్వదుపరచితాత్మోన్నతిరపి ॥7॥
మనుష్యత్వం యాతో మధుభిదపి దేవేష్వవినయం
విధత్తే చేన్నష్టస్త్రిదశసదసాం కోఽపి మహిమా ।
తతశ్చ ధ్వంసిష్యే పశుపహతకస్య శ్రియమితి
ప్రవృత్తస్త్వాం జేతుం స కిల మఘవా దుర్మదనిధిః ॥8॥
త్వదావాసం హంతుం ప్రలయజలదానంబరభువి
ప్రహిణ్వన్ బిభ్రాణ; కులిశమయమభ్రేభగమనః ।
ప్రతస్థేఽన్యైరంతర్దహనమరుదాద్యైవింహసితో
భవన్మాయా నైవ త్రిభువనపతే మోహయతి కమ్ ॥9॥
సురేంద్రః క్రుద్ధశ్చేత్ ద్విజకరుణయా శైలకృపయాఽ-
ప్యనాతంకోఽస్మాకం నియత ఇతి విశ్వాస్య పశుపాన్ ।
అహో కిన్నాయాతో గిరిభిదితి సంచింత్య నివసన్
మరుద్గేహాధీశ ప్రణుద మురవైరిన్ మమ గదాన్ ॥10॥