ദദൃശിരേ കില തത്ക്ഷണമക്ഷത-
സ്തനിതജൃംഭിതകംപിതദിക്തടാഃ ।
സുഷമയാ ഭവദംഗതുലാം ഗതാ
വ്രജപദോപരി വാരിധരാസ്ത്വയാ ॥1॥
വിപുലകരകമിശ്രൈസ്തോയധാരാനിപാതൈ-
ര്ദിശിദിശി പശുപാനാം മംഡലേ ദംഡ്യമാനേ ।
കുപിതഹരികൃതാന്നഃ പാഹി പാഹീതി തേഷാം
വചനമജിത ശ്രൃണ്വന് മാ ബിഭീതേത്യഭാണീഃ ॥2॥
കുല ഇഹ ഖലു ഗോത്രോ ദൈവതം ഗോത്രശത്രോ-
ര്വിഹതിമിഹ സ രുംധ്യാത് കോ നു വഃ സംശയോഽസ്മിന് ।
ഇതി സഹസിതവാദീ ദേവ ഗോവര്ദ്ധനാദ്രിം
ത്വരിതമുദമുമൂലോ മൂലതോ ബാലദോര്ഭ്യാമ് ॥3॥
തദനു ഗിരിവരസ്യ പ്രോദ്ധൃതസ്യാസ്യ താവത്
സികതിലമൃദുദേശേ ദൂരതോ വാരിതാപേ ।
പരികരപരിമിശ്രാന് ധേനുഗോപാനധസ്താ-
ദുപനിദധദധത്ഥാ ഹസ്തപദ്മേന ശൈലമ് ॥4॥
ഭവതി വിധൃതശൈലേ ബാലികാഭിര്വയസ്യൈ-
രപി വിഹിതവിലാസം കേലിലാപാദിലോലേ ।
സവിധമിലിതധേനൂരേകഹസ്തേന കംഡൂ-
യതി സതി പശുപാലാസ്തോഷമൈഷംത സര്വേ ॥5॥
അതിമഹാന് ഗിരിരേഷ തു വാമകേ
കരസരോരുഹി തം ധരതേ ചിരമ് ।
കിമിദമദ്ഭുതമദ്രിബലം ന്വിതി
ത്വദവലോകിഭിരാകഥി ഗോപകൈഃ ॥6॥
അഹഹ ധാര്ഷ്ട്യമമുഷ്യ വടോര്ഗിരിം
വ്യഥിതബാഹുരസാവവരോപയേത് ।
ഇതി ഹരിസ്ത്വയി ബദ്ധവിഗര്ഹണോ
ദിവസസപ്തകമുഗ്രമവര്ഷയത് ॥7॥
അചലതി ത്വയി ദേവ പദാത് പദം
ഗലിതസര്വജലേ ച ഘനോത്കരേ ।
അപഹൃതേ മരുതാ മരുതാം പതി-
സ്ത്വദഭിശംകിതധീഃ സമുപാദ്രവത് ॥8॥
ശമമുപേയുഷി വര്ഷഭരേ തദാ
പശുപധേനുകുലേ ച വിനിര്ഗതേ ।
ഭുവി വിഭോ സമുപാഹിതഭൂധരഃ
പ്രമുദിതൈഃ പശുപൈഃ പരിരേഭിഷേ ॥9॥
ധരണിമേവ പുരാ ധൃതവാനസി
ക്ഷിതിധരോദ്ധരണേ തവ കഃ ശ്രമഃ ।
ഇതി നുതസ്ത്രിദശൈഃ കമലാപതേ
ഗുരുപുരാലയ പാലയ മാം ഗദാത് ॥10॥