ഉപയാതാനാം സുദൃശാം കുസുമായുധബാണപാതവിവശാനാമ് ।
അഭിവാംഛിതം വിധാതും കൃതമതിരപി താ ജഗാഥ വാമമിവ ॥1॥
ഗഗനഗതം മുനിനിവഹം ശ്രാവയിതും ജഗിഥ കുലവധൂധര്മമ് ।
ധര്മ്യം ഖലു തേ വചനം കര്മ തു നോ നിര്മലസ്യ വിശ്വാസ്യമ് ॥2॥
ആകര്ണ്യ തേ പ്രതീപാം വാണീമേണീദൃശഃ പരം ദീനാഃ ।
മാ മാ കരുണാസിംധോ പരിത്യജേത്യതിചിരം വിലേപുസ്താഃ ॥3॥
താസാം രുദിതൈര്ലപിതൈഃ കരുണാകുലമാനസോ മുരാരേ ത്വമ് ।
താഭിസ്സമം പ്രവൃത്തോ യമുനാപുലിനേഷു കാമമഭിരംതുമ് ॥4॥
ചംദ്രകരസ്യംദലസത്സുംദരയമുനാതടാംതവീഥീഷു ।
ഗോപീജനോത്തരീയൈരാപാദിതസംസ്തരോ ന്യഷീദസ്ത്വമ് ॥5॥
സുമധുരനര്മാലപനൈഃ കരസംഗ്രഹണൈശ്ച ചുംബനോല്ലാസൈഃ ।
ഗാഢാലിംഗനസംഗൈസ്ത്വമംഗനാലോകമാകുലീചകൃഷേ ॥6॥
വാസോഹരണദിനേ യദ്വാസോഹരണം പ്രതിശ്രുതം താസാമ് ।
തദപി വിഭോ രസവിവശസ്വാംതാനാം കാംത സുഭ്രുവാമദധാഃ ॥7॥
കംദലിതഘര്മലേശം കുംദമൃദുസ്മേരവക്ത്രപാഥോജമ് ।
നംദസുത ത്വാം ത്രിജഗത്സുംദരമുപഗൂഹ്യ നംദിതാ ബാലാഃ ॥8॥
വിരഹേഷ്വംഗാരമയഃ ശൃംഗാരമയശ്ച സംഗമേ ഹി ത്വമ് നിതരാമംഗാരമയസ്തത്ര പുനസ്സംഗമേഽപി ചിത്രമിദമ് ॥9॥
രാധാതുംഗപയോധരസാധുപരീരംഭലോലുപാത്മാനമ് ।
ആരാധയേ ഭവംതം പവനപുരാധീശ ശമയ സകലഗദാന് ॥10॥