ತವ ವಿಲೋಕನಾದ್ಗೋಪಿಕಾಜನಾಃ ಪ್ರಮದಸಂಕುಲಾಃ ಪಂಕಜೇಕ್ಷಣ ।
ಅಮೃತಧಾರಯಾ ಸಂಪ್ಲುತಾ ಇವ ಸ್ತಿಮಿತತಾಂ ದಧುಸ್ತ್ವತ್ಪುರೋಗತಾಃ ॥1॥
ತದನು ಕಾಚನ ತ್ವತ್ಕರಾಂಬುಜಂ ಸಪದಿ ಗೃಹ್ಣತೀ ನಿರ್ವಿಶಂಕಿತಮ್ ।
ಘನಪಯೋಧರೇ ಸನ್ನಿಧಾಯ ಸಾ ಪುಲಕಸಂವೃತಾ ತಸ್ಥುಷೀ ಚಿರಮ್ ॥2॥
ತವ ವಿಭೋಽಪರಾ ಕೋಮಲಂ ಭುಜಂ ನಿಜಗಲಾಂತರೇ ಪರ್ಯವೇಷ್ಟಯತ್ ।
ಗಲಸಮುದ್ಗತಂ ಪ್ರಾಣಮಾರುತಂ ಪ್ರತಿನಿರುಂಧತೀವಾತಿಹರ್ಷುಲಾ ॥3॥
ಅಪಗತತ್ರಪಾ ಕಾಪಿ ಕಾಮಿನೀ ತವ ಮುಖಾಂಬುಜಾತ್ ಪೂಗಚರ್ವಿತಮ್ ।
ಪ್ರತಿಗೃಹಯ್ಯ ತದ್ವಕ್ತ್ರಪಂಕಜೇ ನಿದಧತೀ ಗತಾ ಪೂರ್ಣಕಾಮತಾಮ್ ॥4॥
ವಿಕರುಣೋ ವನೇ ಸಂವಿಹಾಯ ಮಾಮಪಗತೋಽಸಿ ಕಾ ತ್ವಾಮಿಹ ಸ್ಪೃಶೇತ್ ।
ಇತಿ ಸರೋಷಯಾ ತಾವದೇಕಯಾ ಸಜಲಲೋಚನಂ ವೀಕ್ಷಿತೋ ಭವಾನ್ ॥5॥
ಇತಿ ಮುದಾಽಽಕುಲೈರ್ವಲ್ಲವೀಜನೈಃ ಸಮಮುಪಾಗತೋ ಯಾಮುನೇ ತಟೇ ।
ಮೃದುಕುಚಾಂಬರೈಃ ಕಲ್ಪಿತಾಸನೇ ಘುಸೃಣಭಾಸುರೇ ಪರ್ಯಶೋಭಥಾಃ ॥6॥
ಕತಿವಿಧಾ ಕೃಪಾ ಕೇಽಪಿ ಸರ್ವತೋ ಧೃತದಯೋದಯಾಃ ಕೇಚಿದಾಶ್ರಿತೇ ।
ಕತಿಚಿದೀದೃಶಾ ಮಾದೃಶೇಷ್ವಪೀತ್ಯಭಿಹಿತೋ ಭವಾನ್ ವಲ್ಲವೀಜನೈಃ ॥7॥
ಅಯಿ ಕುಮಾರಿಕಾ ನೈವ ಶಂಕ್ಯತಾಂ ಕಠಿನತಾ ಮಯಿ ಪ್ರೇಮಕಾತರೇ ।
ಮಯಿ ತು ಚೇತಸೋ ವೋಽನುವೃತ್ತಯೇ ಕೃತಮಿದಂ ಮಯೇತ್ಯೂಚಿವಾನ್ ಭವಾನ್ ॥8॥
ಅಯಿ ನಿಶಮ್ಯತಾಂ ಜೀವವಲ್ಲಭಾಃ ಪ್ರಿಯತಮೋ ಜನೋ ನೇದೃಶೋ ಮಮ ।
ತದಿಹ ರಮ್ಯತಾಂ ರಮ್ಯಯಾಮಿನೀಷ್ವನುಪರೋಧಮಿತ್ಯಾಲಪೋ ವಿಭೋ ॥9॥
ಇತಿ ಗಿರಾಧಿಕಂ ಮೋದಮೇದುರೈರ್ವ್ರಜವಧೂಜನೈಃ ಸಾಕಮಾರಮನ್ ।
ಕಲಿತಕೌತುಕೋ ರಾಸಖೇಲನೇ ಗುರುಪುರೀಪತೇ ಪಾಹಿ ಮಾಂ ಗದಾತ್ ॥10॥