യത്നേഷു സര്വേഷ്വപി നാവകേശീ കേശീ സ ഭോജേശിതുരിഷ്ടബംധുഃ ।
ത്വാം സിംധുജാവാപ്യ ഇതീവ മത്വാ സംപ്രാപ്തവാന് സിംധുജവാജിരൂപഃ ॥1॥
ഗംധര്വതാമേഷ ഗതോഽപി രൂക്ഷൈര്നാദൈഃ സമുദ്വേജിതസര്വലോകഃ ।
ഭവദ്വിലോകാവധി ഗോപവാടീം പ്രമര്ദ്യ പാപഃ പുനരാപതത്ത്വാമ് ॥2॥
താര്ക്ഷ്യാര്പിതാംഘ്രേസ്തവ താര്ക്ഷ്യ ഏഷ ചിക്ഷേപ വക്ഷോഭുവി നാമ പാദമ് ।
ഭൃഗോഃ പദാഘാതകഥാം നിശമ്യ സ്വേനാപി ശക്യം തദിതീവ മോഹാത് ॥3॥
പ്രവംചയന്നസ്യ ഖുരാംചലം ദ്രാഗമുംച ചിക്ഷേപിഥ ദൂരദൂരമ്
സമ്മൂര്ച്ഛിതോഽപി ഹ്യതിമൂര്ച്ഛിതേന ക്രോധോഷ്മണാ ഖാദിതുമാദ്രുതസ്ത്വാമ് ॥4॥
ത്വം വാഹദംഡേ കൃതധീശ്ച വാഹാദംഡം ന്യധാസ്തസ്യ മുഖേ തദാനീമ് ।
തദ് വൃദ്ധിരുദ്ധശ്വസനോ ഗതാസുഃ സപ്തീഭവന്നപ്യയമൈക്യമാഗാത് ॥5॥
ആലംഭമാത്രേണ പശോഃ സുരാണാം പ്രസാദകേ നൂത്ന ഇവാശ്വമേധേ ।
കൃതേ ത്വയാ ഹര്ഷവശാത് സുരേംദ്രാസ്ത്വാം തുഷ്ടുവുഃ കേശവനാമധേയമ് ॥6॥
കംസായ തേ ശൌരിസുതത്വമുക്ത്വാ തം തദ്വധോത്കം പ്രതിരുധ്യ വാചാ।
പ്രാപ്തേന കേശിക്ഷപണാവസാനേ ശ്രീനാരദേന ത്വമഭിഷ്ടുതോഽഭൂഃ ॥7॥
കദാപി ഗോപൈഃ സഹ കാനനാംതേ നിലായനക്രീഡനലോലുപം ത്വാമ് ।
മയാത്മജഃ പ്രാപ ദുരംതമായോ വ്യോമാഭിധോ വ്യോമചരോപരോധീ ॥8॥
സ ചോരപാലായിതവല്ലവേഷു ചോരായിതോ ഗോപശിശൂന് പശൂംശ്ച
ഗുഹാസു കൃത്വാ പിദധേ ശിലാഭിസ്ത്വയാ ച ബുദ്ധ്വാ പരിമര്ദിതോഽഭൂത് ॥9॥
ഏവം വിധൈശ്ചാദ്ഭുതകേലിഭേദൈരാനംദമൂര്ച്ഛാമതുലാം വ്രജസ്യ ।
പദേ പദേ നൂതനയന്നസീമാം പരാത്മരൂപിന് പവനേശ പായാഃ ॥10॥