സൈരംധ്ര്യാസ്തദനു ചിരം സ്മരാതുരായാ
യാതോഽഭൂഃ സുലലിതമുദ്ധവേന സാര്ധമ് ।
ആവാസം ത്വദുപഗമോത്സവം സദൈവ
ധ്യായംത്യാഃ പ്രതിദിനവാസസജ്ജികായാഃ ॥1॥
ഉപഗതേ ത്വയി പൂര്ണമനോരഥാം പ്രമദസംഭ്രമകംപ്രപയോധരാമ് ।
വിവിധമാനനമാദധതീം മുദാ രഹസി താം രമയാംചകൃഷേ സുഖമ് ॥2॥
പൃഷ്ടാ വരം പുനരസാവവൃണോദ്വരാകീ
ഭൂയസ്ത്വയാ സുരതമേവ നിശാംതരേഷു ।
സായുജ്യമസ്ത്വിതി വദേത് ബുധ ഏവ കാമം
സാമീപ്യമസ്ത്വനിശമിത്യപി നാബ്രവീത് കിമ് ॥3॥
തതോ ഭവാന് ദേവ നിശാസു കാസുചിന്മൃഗീദൃശം താം നിഭൃതം വിനോദയന് ।
അദാദുപശ്ലോക ഇതി ശ്രുതം സുതം സ നാരദാത് സാത്ത്വതതംത്രവിദ്ബബഭൌ ॥4॥
അക്രൂരമംദിരമിതോഽഥ ബലോദ്ധവാഭ്യാ-
മഭ്യര്ചിതോ ബഹു നുതോ മുദിതേന തേന ।
ഏനം വിസൃജ്യ വിപിനാഗതപാംഡവേയ-
വൃത്തം വിവേദിഥ തഥാ ധൃതരാഷ്ട്ര്ചേഷ്ടാമ് ॥5॥
വിഘാതാജ്ജാമാതുഃ പരമസുഹൃദോ ഭോജനൃപതേ-
ര്ജരാസംധേ രുംധത്യനവധിരുഷാംധേഽഥ മഥുരാമ് ।
രഥാദ്യൈര്ദ്യോര്ലബ്ധൈഃ കതിപയബലസ്ത്വം ബലയുത-
സ്ത്രയോവിംശത്യക്ഷൌഹിണി തദുപനീതം സമഹൃഥാഃ ॥6॥
ബദ്ധം ബലാദഥ ബലേന ബലോത്തരം ത്വം
ഭൂയോ ബലോദ്യമരസേന മുമോചിഥൈനമ് ।
നിശ്ശേഷദിഗ്ജയസമാഹൃതവിശ്വസൈന്യാത്
കോഽന്യസ്തതോ ഹി ബലപൌരുഷവാംസ്തദാനീമ് ॥7॥
ഭഗ്നഃ സ ലഗ്നഹൃദയോഽപി നൃപൈഃ പ്രണുന്നോ
യുദ്ധം ത്വയാ വ്യധിത ഷോഡശകൃത്വ ഏവമ് ।
അക്ഷൌഹിണീഃ ശിവ ശിവാസ്യ ജഘംഥ വിഷ്ണോ
സംഭൂയ സൈകനവതിത്രിശതം തദാനീമ് ॥8॥
അഷ്ടാദശേഽസ്യ സമരേ സമുപേയുഷി ത്വം
ദൃഷ്ട്വാ പുരോഽഥ യവനം യവനത്രികോട്യാ ।
ത്വഷ്ട്രാ വിധാപ്യ പുരമാശു പയോധിമധ്യേ
തത്രാഽഥ യോഗബലതഃ സ്വജനാനനൈഷീഃ ॥9॥
പദഭ്യാം ത്വാം പദ്മമാലീ ചകിത ഇവ പുരാന്നിര്ഗതോ ധാവമാനോ
മ്ലേച്ഛേശേനാനുയാതോ വധസുകൃതവിഹീനേന ശൈലേ ന്യലൈഷീഃ ।
സുപ്തേനാംഘ്ര്യാഹതേന ദ്രുതമഥ മുചുകുംദേന ഭസ്മീകൃതേഽസ്മിന്
ഭൂപായാസ്മൈ ഗുഹാംതേ സുലലിതവപുഷാ തസ്ഥിഷേ ഭക്തിഭാജേ ॥10॥
ഐക്ഷ്വാകോഽഹം വിരക്തോഽസ്മ്യഖിലനൃപസുഖേ ത്വത്പ്രസാദൈകകാംക്ഷീ
ഹാ ദേവേതി സ്തുവംതം വരവിതതിഷു തം നിസ്പൃഹം വീക്ഷ്യ ഹൃഷ്യന് ।
മുക്തേസ്തുല്യാം ച ഭക്തിം ധുതസകലമലാം മോക്ഷമപ്യാശു ദത്വാ
കാര്യം ഹിംസാവിശുദ്ധ്യൈ തപ ഇതി ച തദാ പ്രാത്ഥ ലോകപ്രതീത്യൈ ॥11॥
തദനു മഥുരാം ഗത്വാ ഹത്വാ ചമൂം യവനാഹൃതാം
മഗധപതിനാ മാര്ഗേ സൈന്യൈഃ പുരേവ നിവാരിതഃ ।
ചരമവിജയം ദര്പായാസ്മൈ പ്രദായ പലായിതോ
ജലധിനഗരീം യാതോ വാതാലയേശ്വര പാഹി മാമ് ॥12॥