സത്രാജിതസ്ത്വമഥ ലുബ്ധവദര്കലബ്ധം
ദിവ്യം സ്യമംതകമണിം ഭഗവന്നയാചീഃ ।
തത്കാരണം ബഹുവിധം മമ ഭാതി നൂനം
തസ്യാത്മജാം ത്വയി രതാം ഛലതോ വിവോഢുമ് ॥1॥
അദത്തം തം തുഭ്യം മണിവരമനേനാല്പമനസാ
പ്രസേനസ്തദ്ഭ്രാതാ ഗലഭുവി വഹന് പ്രാപ മൃഗയാമ് ।
അഹന്നേനം സിംഹോ മണിമഹസി മാംസഭ്രമവശാത്
കപീംദ്രസ്തം ഹത്വാ മണിമപി ച ബാലായ ദദിവാന് ॥2॥
ശശംസുഃ സത്രാജിദ്ഗിരമനു ജനാസ്ത്വാം മണിഹരം
ജനാനാം പീയൂഷം ഭവതി ഗുണിനാം ദോഷകണികാ ।
തതഃ സര്വജ്ഞോഽപി സ്വജനസഹിതോ മാര്ഗണപരഃ
പ്രസേനം തം ദൃഷ്ട്വാ ഹരിമപി ഗതോഽഭൂഃ കപിഗുഹാമ് ॥3॥
ഭവംതമവിതര്കയന്നതിവയാഃ സ്വയം ജാംബവാന്
മുകുംദശരണം ഹി മാം ക ഇഹ രോദ്ധുമിത്യാലപന് ।
വിഭോ രഘുപതേ ഹരേ ജയ ജയേത്യലം മുഷ്ടിഭി-
ശ്ചിരം തവ സമര്ചനം വ്യധിത ഭക്തചൂഡാമണിഃ ॥4॥
ബുധ്വാഽഥ തേന ദത്താം നവരമണീം വരമണിം ച പരിഗൃഹ്ണന് ।
അനുഗൃഹ്ണന്നമുമാഗാഃ സപദി ച സത്രാജിതേ മണിം പ്രാദാഃ ॥5॥
തദനു സ ഖലു ബ്രീലാലോലോ വിലോലവിലോചനാം
ദുഹിതരമഹോ ധീമാന് ഭാമാം ഗിരൈവ പരാര്പിതാമ് ।
അദിത മണിനാ തുഭ്യം ലഭ്യം സമേത്യ ഭവാനപി
പ്രമുദിതമനാസ്തസ്യൈവാദാന്മണിം ഗഹനാശയഃ ॥6॥
വ്രീലാകുലാം രമയതി ത്വയി സത്യഭാമാം
കൌംതേയദാഹകഥയാഥ കുരൂന് പ്രയാതേ ।
ഹീ ഗാംദിനേയകൃതവര്മഗിരാ നിപാത്യ
സത്രാജിതം ശതധനുര്മണിമാജഹാര ॥7॥
ശോകാത് കുരൂനുപഗതാമവലോക്യ കാംതാം
ഹത്വാ ദ്രുതം ശതധനും സമഹര്ഷയസ്താമ് ।
രത്നേ സശംക ഇവ മൈഥിലഗേഹമേത്യ
രാമോ ഗദാം സമശിശിക്ഷത ധാര്തരാഷ്ട്രമ് ॥8॥
അക്രൂര ഏഷ ഭഗവന് ഭവദിച്ഛയൈവ
സത്രാജിതഃ കുചരിതസ്യ യുയോജ ഹിംസാമ് ।
അക്രൂരതോ മണിമനാഹൃതവാന് പുനസ്ത്വം
തസ്യൈവ ഭൂതിമുപധാതുമിതി ബ്രുവംതി ॥9॥
ഭക്തസ്ത്വയി സ്ഥിരതരഃ സ ഹി ഗാംദിനേയ-
സ്തസ്യൈവ കാപഥമതിഃ കഥമീശ ജാതാ ।
വിജ്ഞാനവാന് പ്രശമവാനഹമിത്യുദീര്ണം
ഗര്വം ധ്രുവം ശമയിതും ഭവതാ കൃതൈവ ॥10॥
യാതം ഭയേന കൃതവര്മയുതം പുനസ്ത-
മാഹൂയ തദ്വിനിഹിതം ച മണിം പ്രകാശ്യ ।
തത്രൈവ സുവ്രതധരേ വിനിധായ തുഷ്യന്
ഭാമാകുചാംതശയനഃ പവനേശ പായാഃ ॥11॥