ರಾಮೇಽಥ ಗೋಕುಲಗತೇ ಪ್ರಮದಾಪ್ರಸಕ್ತೇ
ಹೂತಾನುಪೇತಯಮುನಾದಮನೇ ಮದಾಂಧೇ ।
ಸ್ವೈರಂ ಸಮಾರಮತಿ ಸೇವಕವಾದಮೂಢೋ
ದೂತಂ ನ್ಯಯುಂಕ್ತ ತವ ಪೌಂಡ್ರಕವಾಸುದೇವಃ ॥1॥
ನಾರಾಯಣೋಽಹಮವತೀರ್ಣ ಇಹಾಸ್ಮಿ ಭೂಮೌ
ಧತ್ಸೇ ಕಿಲ ತ್ವಮಪಿ ಮಾಮಕಲಕ್ಷಣಾನಿ ।
ಉತ್ಸೃಜ್ಯ ತಾನಿ ಶರಣಂ ವ್ರಜ ಮಾಮಿತಿ ತ್ವಾಂ
ದೂತೋ ಜಗಾದ ಸಕಲೈರ್ಹಸಿತಃ ಸಭಾಯಾಮ್ ॥2॥
ದೂತೇಽಥ ಯಾತವತಿ ಯಾದವಸೈನಿಕೈಸ್ತ್ವಂ
ಯಾತೋ ದದರ್ಶಿಥ ವಪುಃ ಕಿಲ ಪೌಂಡ್ರಕೀಯಮ್ ।
ತಾಪೇನ ವಕ್ಷಸಿ ಕೃತಾಂಕಮನಲ್ಪಮೂಲ್ಯ-
ಶ್ರೀಕೌಸ್ತುಭಂ ಮಕರಕುಂಡಲಪೀತಚೇಲಮ್ ॥3॥
ಕಾಲಾಯಸಂ ನಿಜಸುದರ್ಶನಮಸ್ಯತೋಽಸ್ಯ
ಕಾಲಾನಲೋತ್ಕರಕಿರೇಣ ಸುದರ್ಶನೇನ ।
ಶೀರ್ಷಂ ಚಕರ್ತಿಥ ಮಮರ್ದಿಥ ಚಾಸ್ಯ ಸೇನಾಂ
ತನ್ಮಿತ್ರಕಾಶಿಪಶಿರೋಽಪಿ ಚಕರ್ಥ ಕಾಶ್ಯಾಮ್ ॥4॥
ಜಾಲ್ಯೇನ ಬಾಲಕಗಿರಾಽಪಿ ಕಿಲಾಹಮೇವ
ಶ್ರೀವಾಸುದೇವ ಇತಿ ರೂಢಮತಿಶ್ಚಿರಂ ಸಃ ।
ಸಾಯುಜ್ಯಮೇವ ಭವದೈಕ್ಯಧಿಯಾ ಗತೋಽಭೂತ್
ಕೋ ನಾಮ ಕಸ್ಯ ಸುಕೃತಂ ಕಥಮಿತ್ಯವೇಯಾತ್ ॥5॥
ಕಾಶೀಶ್ವರಸ್ಯ ತನಯೋಽಥ ಸುದಕ್ಷಿಣಾಖ್ಯಃ
ಶರ್ವಂ ಪ್ರಪೂಜ್ಯ ಭವತೇ ವಿಹಿತಾಭಿಚಾರಃ ।
ಕೃತ್ಯಾನಲಂ ಕಮಪಿ ಬಾಣ್ರರಣಾತಿಭೀತೈ-
ರ್ಭೂತೈಃ ಕಥಂಚನ ವೃತೈಃ ಸಮಮಭ್ಯಮುಂಚತ್ ॥6॥
ತಾಲಪ್ರಮಾಣಚರಣಾಮಖಿಲಂ ದಹಂತೀಂ
ಕೃತ್ಯಾಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಚಕಿತೈಃ ಕಥಿತೋಽಪಿ ಪೌರೈಃ ।
ದ್ಯೂತೋತ್ಸವೇ ಕಿಮಪಿ ನೋ ಚಲಿತೋ ವಿಭೋ ತ್ವಂ
ಪಾರ್ಶ್ವಸ್ಥಮಾಶು ವಿಸಸರ್ಜಿಥ ಕಾಲಚಕ್ರಮ್ ॥7॥
ಅಭ್ಯಾಪತತ್ಯಮಿತಧಾಮ್ನಿ ಭವನ್ಮಹಾಸ್ತ್ರೇ
ಹಾ ಹೇತಿ ವಿದ್ರುತವತೀ ಖಲು ಘೋರಕೃತ್ಯಾ।
ರೋಷಾತ್ ಸುದಕ್ಷಿಣಮದಕ್ಷಿಣಚೇಷ್ಟಿತಂ ತಂ
ಪುಪ್ಲೋಷ ಚಕ್ರಮಪಿ ಕಾಶಿಪುರೀಮಧಾಕ್ಷೀತ್ ॥8॥
ಸ ಖಲು ವಿವಿದೋ ರಕ್ಷೋಘಾತೇ ಕೃತೋಪಕೃತಿಃ ಪುರಾ
ತವ ತು ಕಲಯಾ ಮೃತ್ಯುಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ತದಾ ಖಲತಾಂ ಗತಃ ।
ನರಕಸಚಿವೋ ದೇಶಕ್ಲೇಶಂ ಸೃಜನ್ ನಗರಾಂತಿಕೇ
ಝಟಿತಿ ಹಲಿನಾ ಯುಧ್ಯನ್ನದ್ಧಾ ಪಪಾತ ತಲಾಹತಃ ॥9॥
ಸಾಂಬಂ ಕೌರವ್ಯಪುತ್ರೀಹರಣನಿಯಮಿತಂ ಸಾಂತ್ವನಾರ್ಥೀ ಕುರೂಣಾಂ
ಯಾತಸ್ತದ್ವಾಕ್ಯರೋಷೋದ್ಧೃತಕರಿನಗರೋ ಮೋಚಯಾಮಾಸ ರಾಮಃ ।
ತೇ ಘಾತ್ಯಾಃ ಪಾಂಡವೇಯೈರಿತಿ ಯದುಪೃತನಾಂ ನಾಮುಚಸ್ತ್ವಂ ತದಾನೀಂ
ತಂ ತ್ವಾಂ ದುರ್ಬೋಧಲೀಲಂ ಪವನಪುರಪತೇ ತಾಪಶಾಂತ್ಯೈ ನಿಷೇವೇ ॥10॥