കുചേലനാമാ ഭവതഃ സതീര്ഥ്യതാം ഗതഃ സ സാംദീപനിമംദിരേ ദ്വിജഃ ।
ത്വദേകരാഗേണ ധനാദിനിസ്സ്പൃഹോ ദിനാനി നിന്യേ പ്രശമീ ഗൃഹാശ്രമീ ॥1॥
സമാനശീലാഽപി തദീയവല്ലഭാ തഥൈവ നോ ചിത്തജയം സമേയുഷീ ।
കദാചിദൂചേ ബത വൃത്തിലബ്ധയേ രമാപതിഃ കിം ന സഖാ നിഷേവ്യതേ ॥2॥
ഇതീരിതോഽയം പ്രിയയാ ക്ഷുധാര്തയാ ജുഗുപ്സമാനോഽപി ധനേ മദാവഹേ ।
തദാ ത്വദാലോകനകൌതുകാദ്യയൌ വഹന് പടാംതേ പൃഥുകാനുപായനമ് ॥3॥
ഗതോഽയമാശ്ചര്യമയീം ഭവത്പുരീം ഗൃഹേഷു ശൈബ്യാഭവനം സമേയിവാന് ।
പ്രവിശ്യ വൈകുംഠമിവാപ നിര്വൃതിം തവാതിസംഭാവനയാ തു കിം പുനഃ ॥4॥
പ്രപൂജിതം തം പ്രിയയാ ച വീജിതം കരേ ഗൃഹീത്വാഽകഥയഃ പുരാകൃതമ് ।
യദിംധനാര്ഥം ഗുരുദാരചോദിതൈരപര്തുവര്ഷ തദമര്ഷി കാനനേ ॥5॥
ത്രപാജുഷോഽസ്മാത് പൃഥുകം ബലാദഥ പ്രഗൃഹ്യ മുഷ്ടൌ സകൃദാശിതേ ത്വയാ ।
കൃതം കൃതം നന്വിയതേതി സംഭ്രമാദ്രമാ കിലോപേത്യ കരം രുരോധ തേ ॥6॥
ഭക്തേഷു ഭക്തേന സ മാനിതസ്ത്വയാ പുരീം വസന്നേകനിശാം മഹാസുഖമ് ।
ബതാപരേദ്യുര്ദ്രവിണം വിനാ യയൌ വിചിത്രരൂപസ്തവ ഖല്വനുഗ്രഹഃ ॥7॥
യദി ഹ്യയാചിഷ്യമദാസ്യദച്യുതോ വദാമി ഭാര്യാം കിമിതി വ്രജന്നസൌ ।
ത്വദുക്തിലീലാസ്മിതമഗ്നധീഃ പുനഃ ക്രമാദപശ്യന്മണിദീപ്രമാലയമ് ॥8॥
കിം മാര്ഗവിഭ്രംശ ഇതി ഭ്രംമന് ക്ഷണം ഗൃഹം പ്രവിഷ്ടഃ സ ദദര്ശ വല്ലഭാമ് ।
സഖീപരീതാം മണിഹേമഭൂഷിതാം ബുബോധ ച ത്വത്കരുണാം മഹാദ്ഭുതാമ് ॥9॥
സ രത്നശാലാസു വസന്നപി സ്വയം സമുന്നമദ്ഭക്തിഭരോഽമൃതം യയൌ ।
ത്വമേവമാപൂരിതഭക്തവാംഛിതോ മരുത്പുരാധീശ ഹരസ്വ മേ ഗദാന് ॥10॥