ప్రాగేవాచార్యపుత్రాహృతినిశమనయా స్వీయషట్సూనువీక్షాం
కాంక్షంత్యా మాతురుక్త్యా సుతలభువి బలిం ప్రాప్య తేనార్చితస్త్వమ్ ।
ధాతుః శాపాద్ధిరణ్యాన్వితకశిపుభవాన్ శౌరిజాన్ కంసభగ్నా-
నానీయైనాన్ ప్రదర్శ్య స్వపదమనయథాః పూర్వపుత్రాన్ మరీచేః ॥1॥
శ్రుతదేవ ఇతి శ్రుతం ద్విజేంద్రం
బహులాశ్వం నృపతిం చ భక్తిపూర్ణమ్ ।
యుగపత్త్వమనుగ్రహీతుకామో
మిథిలాం ప్రాపిథం తాపసైః సమేతః ॥2॥
గచ్ఛన్ ద్విమూర్తిరుభయోర్యుగపన్నికేత-
మేకేన భూరివిభవైర్విహితోపచారః ।
అన్యేన తద్దినభృతైశ్చ ఫలౌదనాద్యై-
స్తుల్యం ప్రసేదిథ దదథ చ ముక్తిమాభ్యామ్ ॥3॥
భూయోఽథ ద్వారవత్యాం ద్విజతనయమృతిం తత్ప్రలాపానపి త్వం
కో వా దైవం నిరుంధ్యాదితి కిల కథయన్ విశ్వవోఢాప్యసోఢాః ।
జిష్ణోర్గర్వం వినేతుం త్వయి మనుజధియా కుంఠితాం చాస్య బుద్ధిం
తత్త్వారూఢాం విధాతుం పరమతమపదప్రేక్షణేనేతి మన్యే ॥4॥
నష్టా అష్టాస్య పుత్రాః పునరపి తవ తూపేక్షయా కష్టవాదః
స్పష్టో జాతో జనానామథ తదవసరే ద్వారకామాప పార్థః ।
మైత్ర్యా తత్రోషితోఽసౌ నవమసుతమృతౌ విప్రవర్యప్రరోదం
శ్రుత్వా చక్రే ప్రతిజ్ఞామనుపహృతసుతః సన్నివేక్ష్యే కృశానుమ్ ॥5॥
మానీ స త్వామపృష్ట్వా ద్విజనిలయగతో బాణజాలైర్మహాస్త్రై
రుంధానః సూతిగేహం పునరపి సహసా దృష్టనష్టే కుమారే ।
యామ్యామైంద్రీం తథాఽన్యాః సురవరనగరీర్విద్యయాఽఽసాద్య సద్యో
మోఘోద్యోగః పతిష్యన్ హుతభుజి భవతా సస్మితం వారితోఽభూత్ ॥6॥
సార్ధం తేన ప్రతీచీం దిశమతిజవినా స్యందనేనాభియాతో
లోకాలోకం వ్యతీతస్తిమిరభరమథో చక్రధామ్నా నిరుంధన్ ।
చక్రాంశుక్లిష్టదృష్టిం స్థితమథ విజయం పశ్య పశ్యేతి వారాం
పారే త్వం ప్రాదదర్శః కిమపి హి తమసాం దూరదూరం పదం తే ॥7॥
తత్రాసీనం భుజంగాధిపశయనతలే దివ్యభూషాయుధాద్యై-
రావీతం పీతచేలం ప్రతినవజలదశ్యామలం శ్రీమదంగమ్ ।
మూర్తీనామీశితారం పరమిహ తిసృణామేకమర్థం శ్రుతీనాం
త్వామేవ త్వం పరాత్మన్ ప్రియసఖసహితో నేమిథ క్షేమరూపమ్ ॥8॥
యువాం మామేవ ద్వావధికవివృతాంతర్హితతయా
విభిన్నౌ సంద్రష్టుం స్వయమహమహార్షం ద్విజసుతాన్ ।
నయేతం ద్రాగేతానితి ఖలు వితీర్ణాన్ పునరమూన్
ద్విజాయాదాయాదాః ప్రణుతమహిమా పాండుజనుషా ॥9॥
ఏవం నానావిహారైర్జగదభిరమయన్ వృష్ణివంశం ప్రపుష్ణ-
న్నీజానో యజ్ఞభేదైరతులవిహృతిభిః ప్రీణయన్నేణనేత్రాః ।
భూభారక్షేపదంభాత్ పదకమలజుషాం మోక్షణాయావతీర్ణః
పూర్ణం బ్రహ్మైవ సాక్షాద్యదుషు మనుజతారూషితస్త్వం వ్యలాసీః ॥10॥
ప్రాయేణ ద్వారవత్యామవృతదయి తదా నారదస్త్వద్రసార్ద్ర-
స్తస్మాల్లేభే కదాచిత్ఖలు సుకృతనిధిస్త్వత్పితా తత్త్వబోధమ్ ।
భక్తానామగ్రయాయీ స చ ఖలు మతిమానుద్ధవస్త్వత్త ఏవ
ప్రాప్తో విజ్ఞానసారం స కిల జనహితాయాధునాఽఽస్తే బదర్యామ్ ॥11॥
సోఽయం కృష్ణావతారో జయతి తవ విభో యత్ర సౌహార్దభీతి-
స్నేహద్వేషానురాగప్రభృతిభిరతులైరశ్రమైర్యోగభేదైః ।
ఆర్తిం తీర్త్వా సమస్తామమృతపదమగుస్సర్వతః సర్వలోకాః
స త్వం విశ్వార్తిశాంత్యై పవనపురపతే భక్తిపూర్త్యై చ భూయాః ॥12॥