ಪ್ರಾಗೇವಾಚಾರ್ಯಪುತ್ರಾಹೃತಿನಿಶಮನಯಾ ಸ್ವೀಯಷಟ್ಸೂನುವೀಕ್ಷಾಂ
ಕಾಂಕ್ಷಂತ್ಯಾ ಮಾತುರುಕ್ತ್ಯಾ ಸುತಲಭುವಿ ಬಲಿಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತೇನಾರ್ಚಿತಸ್ತ್ವಮ್ ।
ಧಾತುಃ ಶಾಪಾದ್ಧಿರಣ್ಯಾನ್ವಿತಕಶಿಪುಭವಾನ್ ಶೌರಿಜಾನ್ ಕಂಸಭಗ್ನಾ-
ನಾನೀಯೈನಾನ್ ಪ್ರದರ್ಶ್ಯ ಸ್ವಪದಮನಯಥಾಃ ಪೂರ್ವಪುತ್ರಾನ್ ಮರೀಚೇಃ ॥1॥
ಶ್ರುತದೇವ ಇತಿ ಶ್ರುತಂ ದ್ವಿಜೇಂದ್ರಂ
ಬಹುಲಾಶ್ವಂ ನೃಪತಿಂ ಚ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ಣಮ್ ।
ಯುಗಪತ್ತ್ವಮನುಗ್ರಹೀತುಕಾಮೋ
ಮಿಥಿಲಾಂ ಪ್ರಾಪಿಥಂ ತಾಪಸೈಃ ಸಮೇತಃ ॥2॥
ಗಚ್ಛನ್ ದ್ವಿಮೂರ್ತಿರುಭಯೋರ್ಯುಗಪನ್ನಿಕೇತ-
ಮೇಕೇನ ಭೂರಿವಿಭವೈರ್ವಿಹಿತೋಪಚಾರಃ ।
ಅನ್ಯೇನ ತದ್ದಿನಭೃತೈಶ್ಚ ಫಲೌದನಾದ್ಯೈ-
ಸ್ತುಲ್ಯಂ ಪ್ರಸೇದಿಥ ದದಥ ಚ ಮುಕ್ತಿಮಾಭ್ಯಾಮ್ ॥3॥
ಭೂಯೋಽಥ ದ್ವಾರವತ್ಯಾಂ ದ್ವಿಜತನಯಮೃತಿಂ ತತ್ಪ್ರಲಾಪಾನಪಿ ತ್ವಂ
ಕೋ ವಾ ದೈವಂ ನಿರುಂಧ್ಯಾದಿತಿ ಕಿಲ ಕಥಯನ್ ವಿಶ್ವವೋಢಾಪ್ಯಸೋಢಾಃ ।
ಜಿಷ್ಣೋರ್ಗರ್ವಂ ವಿನೇತುಂ ತ್ವಯಿ ಮನುಜಧಿಯಾ ಕುಂಠಿತಾಂ ಚಾಸ್ಯ ಬುದ್ಧಿಂ
ತತ್ತ್ವಾರೂಢಾಂ ವಿಧಾತುಂ ಪರಮತಮಪದಪ್ರೇಕ್ಷಣೇನೇತಿ ಮನ್ಯೇ ॥4॥
ನಷ್ಟಾ ಅಷ್ಟಾಸ್ಯ ಪುತ್ರಾಃ ಪುನರಪಿ ತವ ತೂಪೇಕ್ಷಯಾ ಕಷ್ಟವಾದಃ
ಸ್ಪಷ್ಟೋ ಜಾತೋ ಜನಾನಾಮಥ ತದವಸರೇ ದ್ವಾರಕಾಮಾಪ ಪಾರ್ಥಃ ।
ಮೈತ್ರ್ಯಾ ತತ್ರೋಷಿತೋಽಸೌ ನವಮಸುತಮೃತೌ ವಿಪ್ರವರ್ಯಪ್ರರೋದಂ
ಶ್ರುತ್ವಾ ಚಕ್ರೇ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾಮನುಪಹೃತಸುತಃ ಸನ್ನಿವೇಕ್ಷ್ಯೇ ಕೃಶಾನುಮ್ ॥5॥
ಮಾನೀ ಸ ತ್ವಾಮಪೃಷ್ಟ್ವಾ ದ್ವಿಜನಿಲಯಗತೋ ಬಾಣಜಾಲೈರ್ಮಹಾಸ್ತ್ರೈ
ರುಂಧಾನಃ ಸೂತಿಗೇಹಂ ಪುನರಪಿ ಸಹಸಾ ದೃಷ್ಟನಷ್ಟೇ ಕುಮಾರೇ ।
ಯಾಮ್ಯಾಮೈಂದ್ರೀಂ ತಥಾಽನ್ಯಾಃ ಸುರವರನಗರೀರ್ವಿದ್ಯಯಾಽಽಸಾದ್ಯ ಸದ್ಯೋ
ಮೋಘೋದ್ಯೋಗಃ ಪತಿಷ್ಯನ್ ಹುತಭುಜಿ ಭವತಾ ಸಸ್ಮಿತಂ ವಾರಿತೋಽಭೂತ್ ॥6॥
ಸಾರ್ಧಂ ತೇನ ಪ್ರತೀಚೀಂ ದಿಶಮತಿಜವಿನಾ ಸ್ಯಂದನೇನಾಭಿಯಾತೋ
ಲೋಕಾಲೋಕಂ ವ್ಯತೀತಸ್ತಿಮಿರಭರಮಥೋ ಚಕ್ರಧಾಮ್ನಾ ನಿರುಂಧನ್ ।
ಚಕ್ರಾಂಶುಕ್ಲಿಷ್ಟದೃಷ್ಟಿಂ ಸ್ಥಿತಮಥ ವಿಜಯಂ ಪಶ್ಯ ಪಶ್ಯೇತಿ ವಾರಾಂ
ಪಾರೇ ತ್ವಂ ಪ್ರಾದದರ್ಶಃ ಕಿಮಪಿ ಹಿ ತಮಸಾಂ ದೂರದೂರಂ ಪದಂ ತೇ ॥7॥
ತತ್ರಾಸೀನಂ ಭುಜಂಗಾಧಿಪಶಯನತಲೇ ದಿವ್ಯಭೂಷಾಯುಧಾದ್ಯೈ-
ರಾವೀತಂ ಪೀತಚೇಲಂ ಪ್ರತಿನವಜಲದಶ್ಯಾಮಲಂ ಶ್ರೀಮದಂಗಮ್ ।
ಮೂರ್ತೀನಾಮೀಶಿತಾರಂ ಪರಮಿಹ ತಿಸೃಣಾಮೇಕಮರ್ಥಂ ಶ್ರುತೀನಾಂ
ತ್ವಾಮೇವ ತ್ವಂ ಪರಾತ್ಮನ್ ಪ್ರಿಯಸಖಸಹಿತೋ ನೇಮಿಥ ಕ್ಷೇಮರೂಪಮ್ ॥8॥
ಯುವಾಂ ಮಾಮೇವ ದ್ವಾವಧಿಕವಿವೃತಾಂತರ್ಹಿತತಯಾ
ವಿಭಿನ್ನೌ ಸಂದ್ರಷ್ಟುಂ ಸ್ವಯಮಹಮಹಾರ್ಷಂ ದ್ವಿಜಸುತಾನ್ ।
ನಯೇತಂ ದ್ರಾಗೇತಾನಿತಿ ಖಲು ವಿತೀರ್ಣಾನ್ ಪುನರಮೂನ್
ದ್ವಿಜಾಯಾದಾಯಾದಾಃ ಪ್ರಣುತಮಹಿಮಾ ಪಾಂಡುಜನುಷಾ ॥9॥
ಏವಂ ನಾನಾವಿಹಾರೈರ್ಜಗದಭಿರಮಯನ್ ವೃಷ್ಣಿವಂಶಂ ಪ್ರಪುಷ್ಣ-
ನ್ನೀಜಾನೋ ಯಜ್ಞಭೇದೈರತುಲವಿಹೃತಿಭಿಃ ಪ್ರೀಣಯನ್ನೇಣನೇತ್ರಾಃ ।
ಭೂಭಾರಕ್ಷೇಪದಂಭಾತ್ ಪದಕಮಲಜುಷಾಂ ಮೋಕ್ಷಣಾಯಾವತೀರ್ಣಃ
ಪೂರ್ಣಂ ಬ್ರಹ್ಮೈವ ಸಾಕ್ಷಾದ್ಯದುಷು ಮನುಜತಾರೂಷಿತಸ್ತ್ವಂ ವ್ಯಲಾಸೀಃ ॥10॥
ಪ್ರಾಯೇಣ ದ್ವಾರವತ್ಯಾಮವೃತದಯಿ ತದಾ ನಾರದಸ್ತ್ವದ್ರಸಾರ್ದ್ರ-
ಸ್ತಸ್ಮಾಲ್ಲೇಭೇ ಕದಾಚಿತ್ಖಲು ಸುಕೃತನಿಧಿಸ್ತ್ವತ್ಪಿತಾ ತತ್ತ್ವಬೋಧಮ್ ।
ಭಕ್ತಾನಾಮಗ್ರಯಾಯೀ ಸ ಚ ಖಲು ಮತಿಮಾನುದ್ಧವಸ್ತ್ವತ್ತ ಏವ
ಪ್ರಾಪ್ತೋ ವಿಜ್ಞಾನಸಾರಂ ಸ ಕಿಲ ಜನಹಿತಾಯಾಧುನಾಽಽಸ್ತೇ ಬದರ್ಯಾಮ್ ॥11॥
ಸೋಽಯಂ ಕೃಷ್ಣಾವತಾರೋ ಜಯತಿ ತವ ವಿಭೋ ಯತ್ರ ಸೌಹಾರ್ದಭೀತಿ-
ಸ್ನೇಹದ್ವೇಷಾನುರಾಗಪ್ರಭೃತಿಭಿರತುಲೈರಶ್ರಮೈರ್ಯೋಗಭೇದೈಃ ।
ಆರ್ತಿಂ ತೀರ್ತ್ವಾ ಸಮಸ್ತಾಮಮೃತಪದಮಗುಸ್ಸರ್ವತಃ ಸರ್ವಲೋಕಾಃ
ಸ ತ್ವಂ ವಿಶ್ವಾರ್ತಿಶಾಂತ್ಯೈ ಪವನಪುರಪತೇ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ತ್ಯೈ ಚ ಭೂಯಾಃ ॥12॥