(ഋഗ്വേദ – 10.037)
നമോ॑ മി॒ത്രസ്യ॒ വരു॑ണസ്യ॒ ചക്ഷ॑സേ മ॒ഹോ ദേ॒വായ॒ തദൃ॒തം സ॑പര്യത ।
ദൂ॒രേ॒ദൃശേ॑ ദേ॒വജാ॑തായ കേ॒തവേ॑ ദി॒വസ്പു॒ത്രായ॒ സൂ॒ര്യാ॑യ ശംസത ॥ 1
സാ മാ॑ സ॒ത്യോക്തിഃ॒ പരി॑ പാതു വി॒ശ്വതോ॒ ദ്യാവാ॑ ച॒ യത്ര॑ ത॒തന॒ന്നഹാ॑നി ച ।
വിശ്വ॑മ॒ന്യന്നി വി॑ശതേ॒ യദേജ॑തി വി॒ശ്വാഹാപോ॑ വി॒ശ്വാഹോദേ॑തി॒ സൂര്യഃ॑ ॥ 2
ന തേ॒ അദേ॑വഃ പ്ര॒ദിവോ॒ നി വാ॑സതേ॒ യദേ॑ത॒ശേഭിഃ॑ പത॒രൈ ര॑ഥ॒ര്യസി॑ ।
പ്രാ॒ചീന॑മ॒ന്യദനു॑ വര്തതേ॒ രജ॒ ഉദ॒ന്യേന॒ ജ്യാതി॑ഷാ യാസി സൂര്യ ॥ 3
യേന॑ സൂര്യ॒ ജ്യോതി॑ഷാ॒ ബാധ॑സേ॒ തമോ॒ ജഗ॑ച്ച॒ വിശ്വ॑മുദി॒യര്ഷി॑ ഭാ॒നുനാ॑ ।
തേനാ॒സ്മദ്വിശ്വാ॒മനി॑രാ॒മനാ॑ഹുതി॒മപാമീ॑വാ॒മപ॑ ദു॒ഷ്ഷ്വപ്ന്യം॑ സുവ ॥ 4
വിശ്വ॑സ്യ॒ ഹി പ്രേഷി॑തോ॒ രക്ഷ॑സി വ്ര॒തമഹേ॑ളയന്നു॒ച്ചര॑സി സ്വ॒ധാ അനു॑ ।
യദ॒ദ്യ ത്വാ॑ സൂര്യോപ॒ബ്രവാ॑മഹൈ॒ തം നോ॑ ദേ॒വാ അനു॑ മംസീരത॒ ക്രതു॑മ് ॥ 5
തം നോ॒ ദ്യാവാ॑പൃഥി॒വീ തന്ന॒ ആപ॒ ഇംദ്രഃ॑ ശൃണ്വംതു മ॒രുതോ॒ ഹവം॒-വഁചഃ॑ ।
മാ ശൂനേ॑ ഭൂമ॒ സൂര്യ॑സ്യ സം॒ദൃശി॑ ഭ॒ദ്രം ജീവം॑തോ ജര॒ണാമ॑ശീമഹി ॥ 6
വി॒ശ്വാഹാ॑ ത്വാ സു॒മന॑സഃ സു॒ചക്ഷ॑സഃ പ്ര॒ജാവം॑തോ അനമീ॒വാ അനാ॑ഗസഃ ।
ഉ॒ദ്യംതം॑ ത്വാ മിത്രമഹോ ദി॒വേദി॑വേ॒ ജ്യോഗ്ജീ॒വാഃ പ്രതി॑ പശ്യേമ സൂര്യ ॥ 7
മഹി॒ ജ്യോതി॒ര്ബിഭ്ര॑തം ത്വാ വിചക്ഷണ॒ ഭാസ്വം॑തം॒ ചക്ഷു॑ഷേചക്ഷുഷേ॒ മയഃ॑ ।
ആ॒രോഹം॑തം ബൃഹ॒തഃ പാജ॑സ॒സ്പരി॑ വ॒യം ജീ॒വാഃ പ്രതി॑ പശ്യേമ സൂര്യ ॥ 8
യസ്യ॑ തേ॒ വിശ്വാ॒ ഭുവ॑നാനി കേ॒തുനാ॒ പ്ര ചേര॑തേ॒ നി ച॑ വി॒ശംതേ॑ അ॒ക്തുഭിഃ॑ ।
അ॒നാ॒ഗാ॒സ്ത്വേന॑ ഹരികേശ സൂ॒ര്യാഹ്നാ॑ഹ്നാ നോ॒ വസ്യ॑സാവസ്യ॒സോദി॑ഹി ॥ 9
ശം നോ॑ ഭവ॒ ചക്ഷ॑സാ॒ ശം നോ॒ അഹ്നാ॒ ശം ഭാ॒നുനാ॒ ശം ഹി॒മാ ശം ഘൃണേന॑ ।
യഥാ॒ ശമധ്വം॒ഛമസ॑ദ്ദുരോ॒ണേ തത്സൂ॑ര്യ॒ ദ്രവി॑ണം ധേഹി ചി॒ത്രമ് ॥ 10
അ॒സ്മാകം॑ ദേവാ ഉ॒ഭയാ॑യ॒ ജന്മ॑നേ॒ ശര്മ॑ യച്ഛത ദ്വി॒പദേ॒ ചതു॑ഷ്പദേ ।
അ॒ദത്പിബ॑ദൂ॒ര്ജയ॑മാന॒മാശി॑തം॒ തദ॒സ്മേ ശം-യോഁര॑ര॒പോ ദ॑ധാതന ॥ 11
യദ്വോ॑ ദേവാശ്ചകൃ॒മ ജി॒ഹ്വയാ॑ ഗു॒രു മന॑സോ വാ॒ പ്രയു॑തീ ദേവ॒ഹേള॑നമ് ।
അരാ॑വാ॒ യോ നോ॑ അ॒ഭി ദു॑ച്ഛുനാ॒യതേ॒ തസ്മിം॒തദേനോ॑ വസവോ॒ നി ധേ॑തന ॥ 12
ഓം ശാംതിഃ॒ ശാംതിഃ॒ ശാംതിഃ॑ ।