అథ తృతీయస్తోత్రం
కురు భుంక్ష్వ చ కర్మ నిజం నియతం హరిపాదవినమ్రధియా సతతమ్ ।
హరిరేవ పరో హరిరేవ గురుః హరిరేవ జగత్పితృమాతృగతిః ॥ 1॥
న తతోఽస్త్యపరం జగదీడ్యతమం (జగతీడ్యతమం) పరమాత్పరతః పురుషోత్తమతః ।
తదలం బహులోకవిచింతనయా ప్రవణం కురు మానసమీశపదే ॥ 2॥
యతతోఽపి హరేః పదసంస్మరణే సకలం హ్యఘమాశు లయం వ్రజతి ।
స్మరతస్తు విముక్తిపదం పరమం స్ఫుటమేష్యతి తత్కిమపాక్రియతే ॥ 3॥
శ‍ఋణుతామలసత్యవచః పరమం శపథేరితం ఉచ్ఛ్రితబాహుయుగమ్ ।
న హరేః పరమో న హరేః సదృశః పరమః స తు సర్వ చిదాత్మగణాత్ ॥ 4॥
యది నామ పరో న భవేత (భవేత్స) హరిః కథమస్య వశే జగదేతదభూత్ ।
యది నామ న తస్య వశే సకలం కథమేవ తు నిత్యసుఖం న భవేత్ ॥ 5॥
న చ కర్మవిమామల కాలగుణప్రభృతీశమచిత్తను తద్ధి యతః ।
చిదచిత్తను సర్వమసౌ తు హరిర్యమయేదితి వైదికమస్తి వచః ॥ 6॥
వ్యవహారభిదాఽపి గురోర్జగతాం న తు చిత్తగతా స హి చోద్యపరమ్ ।
బహవః పురుషాః పురుషప్రవరో హరిరిత్యవదత్స్వయమేవ హరిః ॥ 7॥
చతురానన పూర్వవిముక్తగణా హరిమేత్య తు పూర్వవదేవ సదా ।
నియతోచ్చవినీచతయైవ నిజాం స్థితిమాపురితి స్మ పరం వచనమ్ ॥ 8॥
ఆనందతీర్థసన్నామ్నా పూర్ణప్రజ్ఞాభిధాయుజా ।
కృతం హర్యష్టకం భక్త్యా పఠతః ప్రీయతే హరిః ॥ 9॥
ఇతి శ్రీమదానందతీర్థభగవత్పాదాచార్య విరచితం
ద్వాదశస్తోత్రేషు తృతీయస్తోత్రం సంపూర్ణం