అథ చతుర్థస్తోత్రం
నిజపూర్ణసుఖామితబోధతనుః పరశక్తిరనంతగుణః పరమః ।
అజరామరణః సకలార్తిహరః కమలాపతిరీడ్యతమోఽవతు నః ॥ 1॥
యదసుప్తిగతోఽపి హరిః సుఖవాన్ సుఖరూపిణమాహురతో నిగమాః ।
స్వమతిప్రభవం జగదస్య యతః పరబోధతనుం చ తతః ఖపతిమ్ ॥ 2॥ (సుమతిప్రభవం)
బహుచిత్రజగత్ బహుధాకరణాత్పరశక్తిరనంతగుణః పరమః ।
సుఖరూపమముష్యపదం పరమం స్మరతస్తు భవిష్యతి తత్సతతమ్ ॥ 3॥
స్మరణే హి పరేశితురస్య విభోర్మలినాని మనాంసి కుతః కరణమ్ ।
విమలం హి పదం పరమం స్వరతం తరుణార్కసవర్ణమజస్య హరేః ॥ 4॥
విమలైః శ్రుతిశాణనిశాతతమైః సుమనోఽసిభిరాశు నిహత్య దృఢమ్ ।
బలినం నిజవైరిణమాత్మతమోభిదమీశమనంతముపాస్వ హరిమ్ ॥ 5॥
న హి విశ్వసృజో విభుశంభుపురందర సూర్యముఖానపరానపరాన్ ।
సృజతీడ్యతమోఽవతి హంతి నిజం పదమాపయతి ప్రణతాం స్వధియా ॥ 6॥
పరమోఽపి రమేశితురస్య సమో న హి కశ్చిదభూన్న భవిష్యతి చ ।
క్వచిదద్యతనోఽపి న పూర్ణసదాగణితేడ్యగుణానుభవైకతనోః ॥ 7॥
ఇతి దేవవరస్య హరేః స్తవనం కృతవాన్ మునిరుత్తమమాదరతః ।
సుఖతీర్థపదాభిహితః పఠతస్తదిదం భవతి ధ్రువముచ్చసుఖమ్ ॥ 8॥
ఇతి శ్రీమదానందతీర్థభగవత్పాదాచార్య విరచితం
ద్వాదశస్తోత్రేషు చతుర్థస్తోత్రం సంపూర్ణం