પઠંતો નામાનિ પ્રમદભરસિંધૌ નિપતિતાઃ
સ્મરંતો રૂપં તે વરદ કથયંતો ગુણકથાઃ ।
ચરંતો યે ભક્તાસ્ત્વયિ ખલુ રમંતે પરમમૂ-
નહં ધન્યાન્ મન્યે સમધિગતસર્વાભિલષિતાન્ ॥1॥

ગદક્લિષ્ટં કષ્ટં તવ ચરણસેવારસભરેઽ-
પ્યનાસક્તં ચિત્તં ભવતિ બત વિષ્ણો કુરુ દયામ્ ।
ભવત્પાદાંભોજસ્મરણરસિકો નામનિવહા-
નહં ગાયં ગાયં કુહચન વિવત્સ્યામિ વિજને ॥2॥

કૃપા તે જાતા ચેત્કિમિવ ન હિ લભ્યં તનુભૃતાં
મદીયક્લેશૌઘપ્રશમનદશા નામ કિયતી ।
ન કે કે લોકેઽસ્મિન્નનિશમયિ શોકાભિરહિતા
ભવદ્ભક્તા મુક્તાઃ સુખગતિમસક્તા વિદધતે ॥3॥

મુનિપ્રૌઢા રૂઢા જગતિ ખલુ ગૂઢાત્મગતયો
ભવત્પાદાંભોજસ્મરણવિરુજો નારદમુખાઃ ।
ચરંતીશ સ્વૈરં સતતપરિનિર્ભાતપરચિ –
ત્સદાનંદાદ્વૈતપ્રસરપરિમગ્નાઃ કિમપરમ્ ॥4॥

ભવદ્ભક્તિઃ સ્ફીતા ભવતુ મમ સૈવ પ્રશમયે-
દશેષક્લેશૌઘં ન ખલુ હૃદિ સંદેહકણિકા ।
ન ચેદ્વ્યાસસ્યોક્તિસ્તવ ચ વચનં નૈગમવચો
ભવેન્મિથ્યા રથ્યાપુરુષવચનપ્રાયમખિલમ્ ॥5॥

ભવદ્ભક્તિસ્તાવત્ પ્રમુખમધુરા ત્વત્ ગુણરસાત્
કિમપ્યારૂઢા ચેદખિલપરિતાપપ્રશમની ।
પુનશ્ચાંતે સ્વાંતે વિમલપરિબોધોદયમિલ-
ન્મહાનંદાદ્વૈતં દિશતિ કિમતઃ પ્રાર્થ્યમપરમ્ ॥6॥

વિધૂય ક્લેશાન્મે કુરુ ચરણયુગ્મં ધૃતરસં
ભવત્ક્ષેત્રપ્રાપ્તૌ કરમપિ ચ તે પૂજનવિધૌ ।
ભવન્મૂર્ત્યાલોકે નયનમથ તે પાદતુલસી-
પરિઘ્રાણે ઘ્રાણં શ્રવણમપિ તે ચારુચરિતે ॥7॥

પ્રભૂતાધિવ્યાધિપ્રસભચલિતે મામકહૃદિ
ત્વદીયં તદ્રૂપં પરમસુખચિદ્રૂપમુદિયાત્ ।
ઉદંચદ્રોમાંચો ગલિતબહુહર્ષાશ્રુનિવહો
યથા વિસ્મર્યાસં દુરુપશમપીડાપરિભવાન્ ॥8॥

મરુદ્ગેહાધીશ ત્વયિ ખલુ પરાંચોઽપિ સુખિનો
ભવત્સ્નેહી સોઽહં સુબહુ પરિતપ્યે ચ કિમિદમ્ ।
અકીર્તિસ્તે મા ભૂદ્વરદ ગદભારં પ્રશમયન્
ભવત્ ભક્તોત્તંસં ઝટિતિ કુરુ માં કંસદમન ॥9॥

કિમુક્તૈર્ભૂયોભિસ્તવ હિ કરુણા યાવદુદિયા-
દહં તાવદ્દેવ પ્રહિતવિવિધાર્તપ્રલપિતઃ ।
પુરઃ ક્લૃપ્તે પાદે વરદ તવ નેષ્યામિ દિવસા-
ન્યથાશક્તિ વ્યક્તં નતિનુતિનિષેવા વિરચયન્ ॥10॥