Print Friendly, PDF & Email

સાંદ્રાનંદતનો હરે નનુ પુરા દૈવાસુરે સંગરે
ત્વત્કૃત્તા અપિ કર્મશેષવશતો યે તે ન યાતા ગતિમ્ ।
તેષાં ભૂતલજન્મનાં દિતિભુવાં ભારેણ દૂરાર્દિતા
ભૂમિઃ પ્રાપ વિરિંચમાશ્રિતપદં દેવૈઃ પુરૈવાગતૈઃ ॥1॥

હા હા દુર્જનભૂરિભારમથિતાં પાથોનિધૌ પાતુકા-
મેતાં પાલય હંત મે વિવશતાં સંપૃચ્છ દેવાનિમાન્ ।
ઇત્યાદિપ્રચુરપ્રલાપવિવશામાલોક્ય ધાતા મહીં
દેવાનાં વદનાનિ વીક્ષ્ય પરિતો દધ્યૌ ભવંતં હરે ॥2॥

ઊચે ચાંબુજભૂરમૂનયિ સુરાઃ સત્યં ધરિત્ર્યા વચો
નન્વસ્યા ભવતાં ચ રક્ષણવિધૌ દક્ષો હિ લક્ષ્મીપતિઃ ।
સર્વે શર્વપુરસ્સરા વયમિતો ગત્વા પયોવારિધિં
નત્વા તં સ્તુમહે જવાદિતિ યયુઃ સાકં તવાકેતનમ્ ॥3॥

તે મુગ્ધાનિલશાલિદુગ્ધજલધેસ્તીરં ગતાઃ સંગતા
યાવત્ત્વત્પદચિંતનૈકમનસસ્તાવત્ સ પાથોજભૂઃ ।
ત્વદ્વાચં હૃદયે નિશમ્ય સકલાનાનંદયન્નૂચિવા-
નાખ્યાતઃ પરમાત્મના સ્વયમહં વાક્યં તદાકર્ણ્યતામ્ ॥4॥

જાને દીનદશામહં દિવિષદાં ભૂમેશ્ચ ભીમૈર્નૃપૈ-
સ્તત્ક્ષેપાય ભવામિ યાદવકુલે સોઽહં સમગ્રાત્મના ।
દેવા વૃષ્ણિકુલે ભવંતુ કલયા દેવાંગનાશ્ચાવનૌ
મત્સેવાર્થમિતિ ત્વદીયવચનં પાથોજભૂરૂચિવાન્ ॥5॥

શ્રુત્વા કર્ણરસાયનં તવ વચઃ સર્વેષુ નિર્વાપિત-
સ્વાંતેષ્વીશ ગતેષુ તાવકકૃપાપીયૂષતૃપ્તાત્મસુ ।
વિખ્યાતે મધુરાપુરે કિલ ભવત્સાન્નિધ્યપુણ્યોત્તરે
ધન્યાં દેવકનંદનામુદવહદ્રાજા સ શૂરાત્મજઃ ॥6॥

ઉદ્વાહાવસિતૌ તદીયસહજઃ કંસોઽથ સમ્માનય-
ન્નેતૌ સૂતતયા ગતઃ પથિ રથે વ્યોમોત્થયા ત્વદ્ગિરા ।
અસ્યાસ્ત્વામતિદુષ્ટમષ્ટમસુતો હંતેતિ હંતેરિતઃ
સંત્રાસાત્ સ તુ હંતુમંતિકગતાં તન્વીં કૃપાણીમધાત્ ॥7॥

ગૃહ્ણાનશ્ચિકુરેષુ તાં ખલમતિઃ શૌરેશ્ચિરં સાંત્વનૈ-
ર્નો મુંચન્ પુનરાત્મજાર્પણગિરા પ્રીતોઽથ યાતો ગૃહાન્ ।
આદ્યં ત્વત્સહજં તથાઽર્પિતમપિ સ્નેહેન નાહન્નસૌ
દુષ્ટાનામપિ દેવ પુષ્ટકરુણા દૃષ્ટા હિ ધીરેકદા ॥8॥

તાવત્ત્વન્મનસૈવ નારદમુનિઃ પ્રોચે સ ભોજેશ્વરં
યૂયં નન્વસુરાઃ સુરાશ્ચ યદવો જાનાસિ કિં ન પ્રભો ।
માયાવી સ હરિર્ભવદ્વધકૃતે ભાવી સુરપ્રાર્થના-
દિત્યાકર્ણ્ય યદૂનદૂધુનદસૌ શૌરેશ્ચ સૂનૂનહન્ ॥9॥

પ્રાપ્તે સપ્તમગર્ભતામહિપતૌ ત્વત્પ્રેરણાન્માયયા
નીતે માધવ રોહિણીં ત્વમપિ ભોઃસચ્ચિત્સુખૈકાત્મકઃ ।
દેવક્યા જઠરં વિવેશિથ વિભો સંસ્તૂયમાનઃ સુરૈઃ
સ ત્વં કૃષ્ણ વિધૂય રોગપટલીં ભક્તિં પરાં દેહિ મે ॥10॥