અતીત્ય બાલ્યં જગતાં પતે ત્વમુપેત્ય પૌગંડવયો મનોજ્ઞમ્ ।
ઉપેક્ષ્ય વત્સાવનમુત્સવેન પ્રાવર્તથા ગોગણપાલનાયામ્ ॥1॥
ઉપક્રમસ્યાનુગુણૈવ સેયં મરુત્પુરાધીશ તવ પ્રવૃત્તિઃ ।
ગોત્રાપરિત્રાણકૃતેઽવતીર્ણસ્તદેવ દેવાઽઽરભથાસ્તદા યત્ ॥2॥
કદાપિ રામેણ સમં વનાંતે વનશ્રિયં વીક્ષ્ય ચરન્ સુખેન ।
શ્રીદામનામ્નઃ સ્વસખસ્ય વાચા મોદાદગા ધેનુકકાનનં ત્વમ્ ॥3॥
ઉત્તાલતાલીનિવહે ત્વદુક્ત્યા બલેન ધૂતેઽથ બલેન દોર્ભ્યામ્ ।
મૃદુઃ ખરશ્ચાભ્યપતત્પુરસ્તાત્ ફલોત્કરો ધેનુકદાનવોઽપિ ॥4॥
સમુદ્યતો ધૈનુકપાલનેઽહં કથં વધં ધૈનુકમદ્ય કુર્વે ।
ઇતીવ મત્વા ધ્રુવમગ્રજેન સુરૌઘયોદ્ધારમજીઘનસ્ત્વમ્ ॥5॥
તદીયભૃત્યાનપિ જંબુકત્વેનોપાગતાનગ્રજસંયુતસ્ત્વમ્ ।
જંબૂફલાનીવ તદા નિરાસ્થસ્તાલેષુ ખેલન્ ભગવન્ નિરાસ્થઃ ॥6॥
વિનિઘ્નતિ ત્વય્યથ જંબુકૌઘં સનામકત્વાદ્વરુણસ્તદાનીમ્ ।
ભયાકુલો જંબુકનામધેયં શ્રુતિપ્રસિદ્ધં વ્યધિતેતિ મન્યે ॥7॥
તવાવતારસ્ય ફલં મુરારે સંજાતમદ્યેતિ સુરૈર્નુતસ્ત્વમ્ ।
સત્યં ફલં જાતમિહેતિ હાસી બાલૈઃ સમં તાલફલાન્યભુંક્થાઃ ॥8॥
મધુદ્રવસ્રુંતિ બૃહંતિ તાનિ ફલાનિ મેદોભરભૃંતિ ભુક્ત્વા ।
તૃપ્તૈશ્ચ દૃપ્તૈર્ભવનં ફલૌઘં વહદ્ભિરાગાઃ ખલુ બાલકૈસ્ત્વમ્ ॥9॥
હતો હતો ધેનુક ઇત્યુપેત્ય ફલાન્યદદ્ભિર્મધુરાણિ લોકૈઃ ।
જયેતિ જીવેતિ નુતો વિભો ત્વં મરુત્પુરાધીશ્વર પાહિ રોગાત્ ॥10॥