એવં તાવત્ પ્રાકૃતપ્રક્ષયાંતે
બ્રાહ્મે કલ્પે હ્યાદિમે લબ્ધજન્મા ।
બ્રહ્મા ભૂયસ્ત્વત્ત એવાપ્ય વેદાન્
સૃષ્ટિં ચક્રે પૂર્વકલ્પોપમાનામ્ ॥1॥
સોઽયં ચતુર્યુગસહસ્રમિતાન્યહાનિ
તાવન્મિતાશ્ચ રજનીર્બહુશો નિનાય ।
નિદ્રાત્યસૌ ત્વયિ નિલીય સમં સ્વસૃષ્ટૈ-
ર્નૈમિત્તિકપ્રલયમાહુરતોઽસ્ય રાત્રિમ્ ॥2॥
અસ્માદૃશાં પુનરહર્મુખકૃત્યતુલ્યાં
સૃષ્ટિં કરોત્યનુદિનં સ ભવત્પ્રસાદાત્ ।
પ્રાગ્બ્રાહ્મકલ્પજનુષાં ચ પરાયુષાં તુ
સુપ્તપ્રબોધનસમાસ્તિ તદાઽપિ સૃષ્ટિઃ ॥3॥
પંચાશદબ્દમધુના સ્વવયોર્ધરૂપ-
મેકં પરાર્ધમતિવૃત્ય હિ વર્તતેઽસૌ ।
તત્રાંત્યરાત્રિજનિતાન્ કથયામિ ભૂમન્
પશ્ચાદ્દિનાવતરણે ચ ભવદ્વિલાસાન્ ॥4॥
દિનાવસાનેઽથ સરોજયોનિઃ
સુષુપ્તિકામસ્ત્વયિ સન્નિલિલ્યે ।
જગંતિ ચ ત્વજ્જઠરં સમીયુ-
સ્તદેદમેકાર્ણવમાસ વિશ્વમ્ ॥5॥
તવૈવ વેષે ફણિરાજિ શેષે
જલૈકશેષે ભુવને સ્મ શેષે ।
આનંદસાંદ્રાનુભવસ્વરૂપઃ
સ્વયોગનિદ્રાપરિમુદ્રિતાત્મા ॥6॥
કાલાખ્યશક્તિં પ્રલયાવસાને
પ્રબોધયેત્યાદિશતા કિલાદૌ ।
ત્વયા પ્રસુપ્તં પરિસુપ્તશક્તિ-
વ્રજેન તત્રાખિલજીવધામ્ના ॥7॥
ચતુર્યુગાણાં ચ સહસ્રમેવં
ત્વયિ પ્રસુપ્તે પુનરદ્વિતીયે ।
કાલાખ્યશક્તિઃ પ્રથમપ્રબુદ્ધા
પ્રાબોધયત્ત્વાં કિલ વિશ્વનાથ ॥8॥
વિબુધ્ય ચ ત્વં જલગર્ભશાયિન્
વિલોક્ય લોકાનખિલાન્ પ્રલીનાન્ ।
તેષ્વેવ સૂક્ષ્માત્મતયા નિજાંતઃ –
સ્થિતેષુ વિશ્વેષુ દદાથ દૃષ્ટિમ્ ॥9॥
તતસ્ત્વદીયાદયિ નાભિરંધ્રા-
દુદંચિતં કિંચન દિવ્યપદ્મમ્ ।
નિલીનનિશ્શેષપદાર્થમાલા-
સંક્ષેપરૂપં મુકુલાયમાનમ્ ॥10॥
તદેતદંભોરુહકુડ્મલં તે
કલેવરાત્ તોયપથે પ્રરૂઢમ્ ।
બહિર્નિરીતં પરિતઃ સ્ફુરદ્ભિઃ
સ્વધામભિર્ધ્વાંતમલં ન્યકૃંતત્ ॥11॥
સંફુલ્લપત્રે નિતરાં વિચિત્રે
તસ્મિન્ ભવદ્વીર્યધૃતે સરોજે ।
સ પદ્મજન્મા વિધિરાવિરાસીત્
સ્વયંપ્રબુદ્ધાખિલવેદરાશિઃ ॥12॥
અસ્મિન્ પરાત્મન્ નનુ પાદ્મકલ્પે
ત્વમિત્થમુત્થાપિતપદ્મયોનિઃ ।
અનંતભૂમા મમ રોગરાશિં
નિરુંધિ વાતાલયવાસ વિષ્ણો ॥13॥