કુચેલનામા ભવતઃ સતીર્થ્યતાં ગતઃ સ સાંદીપનિમંદિરે દ્વિજઃ ।
ત્વદેકરાગેણ ધનાદિનિસ્સ્પૃહો દિનાનિ નિન્યે પ્રશમી ગૃહાશ્રમી ॥1॥
સમાનશીલાઽપિ તદીયવલ્લભા તથૈવ નો ચિત્તજયં સમેયુષી ।
કદાચિદૂચે બત વૃત્તિલબ્ધયે રમાપતિઃ કિં ન સખા નિષેવ્યતે ॥2॥
ઇતીરિતોઽયં પ્રિયયા ક્ષુધાર્તયા જુગુપ્સમાનોઽપિ ધને મદાવહે ।
તદા ત્વદાલોકનકૌતુકાદ્યયૌ વહન્ પટાંતે પૃથુકાનુપાયનમ્ ॥3॥
ગતોઽયમાશ્ચર્યમયીં ભવત્પુરીં ગૃહેષુ શૈબ્યાભવનં સમેયિવાન્ ।
પ્રવિશ્ય વૈકુંઠમિવાપ નિર્વૃતિં તવાતિસંભાવનયા તુ કિં પુનઃ ॥4॥
પ્રપૂજિતં તં પ્રિયયા ચ વીજિતં કરે ગૃહીત્વાઽકથયઃ પુરાકૃતમ્ ।
યદિંધનાર્થં ગુરુદારચોદિતૈરપર્તુવર્ષ તદમર્ષિ કાનને ॥5॥
ત્રપાજુષોઽસ્માત્ પૃથુકં બલાદથ પ્રગૃહ્ય મુષ્ટૌ સકૃદાશિતે ત્વયા ।
કૃતં કૃતં નન્વિયતેતિ સંભ્રમાદ્રમા કિલોપેત્ય કરં રુરોધ તે ॥6॥
ભક્તેષુ ભક્તેન સ માનિતસ્ત્વયા પુરીં વસન્નેકનિશાં મહાસુખમ્ ।
બતાપરેદ્યુર્દ્રવિણં વિના યયૌ વિચિત્રરૂપસ્તવ ખલ્વનુગ્રહઃ ॥7॥
યદિ હ્યયાચિષ્યમદાસ્યદચ્યુતો વદામિ ભાર્યાં કિમિતિ વ્રજન્નસૌ ।
ત્વદુક્તિલીલાસ્મિતમગ્નધીઃ પુનઃ ક્રમાદપશ્યન્મણિદીપ્રમાલયમ્ ॥8॥
કિં માર્ગવિભ્રંશ ઇતિ ભ્રંમન્ ક્ષણં ગૃહં પ્રવિષ્ટઃ સ દદર્શ વલ્લભામ્ ।
સખીપરીતાં મણિહેમભૂષિતાં બુબોધ ચ ત્વત્કરુણાં મહાદ્ભુતામ્ ॥9॥
સ રત્નશાલાસુ વસન્નપિ સ્વયં સમુન્નમદ્ભક્તિભરોઽમૃતં યયૌ ।
ત્વમેવમાપૂરિતભક્તવાંછિતો મરુત્પુરાધીશ હરસ્વ મે ગદાન્ ॥10॥