રમાજાને જાને યદિહ તવ ભક્તેષુ વિભવો
ન સદ્યસ્સંપદ્યસ્તદિહ મદકૃત્ત્વાદશમિનામ્ ।
પ્રશાંતિં કૃત્વૈવ પ્રદિશસિ તતઃ કામમખિલં
પ્રશાંતેષુ ક્ષિપ્રં ન ખલુ ભવદીયે ચ્યુતિકથા ॥1॥

સદ્યઃ પ્રસાદરુષિતાન્ વિધિશંકરાદીન્
કેચિદ્વિભો નિજગુણાનુગુણં ભજંતઃ ।
ભ્રષ્ટા ભવંતિ બત કષ્ટમદીર્ઘદૃષ્ટ્યા
સ્પષ્ટં વૃકાસુર ઉદાહરણં કિલાસ્મિન્ ॥2॥

શકુનિજઃ સ તુ નારદમેકદા
ત્વરિતતોષમપૃચ્છદધીશ્વરમ્ ।
સ ચ દિદેશ ગિરીશમુપાસિતું
ન તુ ભવંતમબંધુમસાધુષુ ॥3॥

તપસ્તપ્ત્વા ઘોરં સ ખલુ કુપિતઃ સપ્તમદિને
શિરઃ છિત્વા સદ્યઃ પુરહરમુપસ્થાપ્ય પુરતઃ ।
અતિક્ષુદ્રં રૌદ્રં શિરસિ કરદાનેન નિધનં
જગન્નાથાદ્વવ્રે ભવતિ વિમુખાનાં ક્વ શુભધીઃ ॥4॥

મોક્તારં બંધમુક્તો હરિણપતિરિવ પ્રાદ્રવત્સોઽથ રુદ્રં
દૈત્યાત્ ભીત્યા સ્મ દેવો દિશિ દિશિ વલતે પૃષ્ઠતો દત્તદૃષ્ટિઃ ।
તૂષ્ણીકે સર્વલોકે તવ પદમધિરોક્ષ્યંતમુદ્વીક્ષ્ય શર્વં
દૂરાદેવાગ્રતસ્ત્વં પટુવટુવપુષા તસ્થિષે દાનવાય ॥5॥

ભદ્રં તે શાકુનેય ભ્રમસિ કિમધુના ત્વં પિશાચસ્ય વાચા
સંદેહશ્ચેન્મદુક્તૌ તવ કિમુ ન કરોષ્યંગુલીમંગમૌલૌ ।
ઇત્થં ત્વદ્વાક્યમૂઢઃ શિરસિ કૃતકરઃ સોઽપતચ્છિન્નપાતં
ભ્રંશો હ્યેવં પરોપાસિતુરપિ ચ ગતિઃ શૂલિનોઽપિ ત્વમેવ ॥6॥

ભૃગું કિલ સરસ્વતીનિકટવાસિનસ્તાપસા-
સ્ત્રિમૂર્તિષુ સમાદિશન્નધિકસત્ત્વતાં વેદિતુમ્ ।
અયં પુનરનાદરાદુદિતરુદ્ધરોષે વિધૌ
હરેઽપિ ચ જિહિંસિષૌ ગિરિજયા ધૃતે ત્વામગાત્ ॥7॥

સુપ્તં રમાંકભુવિ પંકજલોચનં ત્વાં
વિપ્રે વિનિઘ્નતિ પદેન મુદોત્થિતસ્ત્વમ્ ।
સર્વં ક્ષમસ્વ મુનિવર્ય ભવેત્ સદા મે
ત્વત્પાદચિન્હમિહ ભૂષણમિત્યવાદીઃ ॥8॥

નિશ્ચિત્ય તે ચ સુદૃઢં ત્વયિ બદ્ધભાવાઃ
સારસ્વતા મુનિવરા દધિરે વિમોક્ષમ્ ।
ત્વામેવમચ્યુત પુનશ્ચ્યુતિદોષહીનં
સત્ત્વોચ્ચયૈકતનુમેવ વયં ભજામઃ ॥9॥

જગત્સૃષ્ટ્યાદૌ ત્વાં નિગમનિવહૈર્વંદિભિરિવ
સ્તુતં વિષ્ણો સચ્ચિત્પરમરસનિર્દ્વૈતવપુષમ્ ।
પરાત્માનં ભૂમન્ પશુપવનિતાભાગ્યનિવહં
પરિતાપશ્રાંત્યૈ પવનપુરવાસિન્ પરિભજે ॥10॥