વૃકભૃગુમુનિમોહિન્યંબરીષાદિવૃત્તે-
ષ્વયિ તવ હિ મહત્ત્વં સર્વશર્વાદિજૈત્રમ્ ।
સ્થિતમિહ પરમાત્મન્ નિષ્કલાર્વાગભિન્નં
કિમપિ યદવભાતં તદ્ધિ રૂપં તવૈવ ॥1॥
મૂર્તિત્રયેશ્વરસદાશિવપંચકં યત્
પ્રાહુઃ પરાત્મવપુરેવ સદાશિવોઽસ્મિન્ ।
તત્રેશ્વરસ્તુ સ વિકુંઠપદસ્ત્વમેવ
ત્રિત્વં પુનર્ભજસિ સત્યપદે ત્રિભાગે ॥2॥
તત્રાપિ સાત્ત્વિકતનું તવ વિષ્ણુમાહુ-
ર્ધાતા તુ સત્ત્વવિરલો રજસૈવ પૂર્ણઃ ।
સત્ત્વોત્કટત્વમપિ ચાસ્તિ તમોવિકાર-
ચેષ્ટાદિકંચ તવ શંકરનામ્નિ મૂર્તૌ ॥3॥
તં ચ ત્રિમૂર્ત્યતિગતં પરપૂરુષં ત્વાં
શર્વાત્મનાપિ ખલુ સર્વમયત્વહેતોઃ ।
શંસંત્યુપાસનવિધૌ તદપિ સ્વતસ્તુ
ત્વદ્રૂપમિત્યતિદૃઢં બહુ નઃ પ્રમાણમ્ ॥4॥
શ્રીશંકરોઽપિ ભગવાન્ સકલેષુ તાવ-
ત્ત્વામેવ માનયતિ યો ન હિ પક્ષપાતી ।
ત્વન્નિષ્ઠમેવ સ હિ નામસહસ્રકાદિ
વ્યાખ્યાત્ ભવત્સ્તુતિપરશ્ચ ગતિં ગતોઽંતે ॥5॥
મૂર્તિત્રયાતિગમુવાચ ચ મંત્રશાસ્ત્ર-
સ્યાદૌ કલાયસુષમં સકલેશ્વરં ત્વામ્ ।
ધ્યાનં ચ નિષ્કલમસૌ પ્રણવે ખલૂક્ત્વા
ત્વામેવ તત્ર સકલં નિજગાદ નાન્યમ્ ॥6॥
સમસ્તસારે ચ પુરાણસંગ્રહે
વિસંશયં ત્વન્મહિમૈવ વર્ણ્યતે ।
ત્રિમૂર્તિયુક્સત્યપદત્રિભાગતઃ
પરં પદં તે કથિતં ન શૂલિનઃ ॥7॥
યત્ બ્રાહ્મકલ્પ ઇહ ભાગવતદ્વિતીય-
સ્કંધોદિતં વપુરનાવૃતમીશ ધાત્રે ।
તસ્યૈવ નામ હરિશર્વમુખં જગાદ
શ્રીમાધવઃ શિવપરોઽપિ પુરાણસારે ॥8॥
યે સ્વપ્રકૃત્યનુગુણા ગિરિશં ભજંતે
તેષાં ફલં હિ દૃઢયૈવ તદીયભક્ત્યા।
વ્યાસો હિ તેન કૃતવાનધિકારિહેતોઃ
સ્કંદાદિકેષુ તવ હાનિવચોઽર્થવાદૈઃ ॥9॥
ભૂતાર્થકીર્તિરનુવાદવિરુદ્ધવાદૌ
ત્રેધાર્થવાદગતયઃ ખલુ રોચનાર્થાઃ ।
સ્કાંદાદિકેષુ બહવોઽત્ર વિરુદ્ધવાદા-
સ્ત્વત્તામસત્વપરિભૂત્યુપશિક્ષણાદ્યાઃ ॥10॥
યત્ કિંચિદપ્યવિદુષાઽપિ વિભો મયોક્તં
તન્મંત્રશાસ્ત્રવચનાદ્યભિદૃષ્ટમેવ ।
વ્યાસોક્તિસારમયભાગવતોપગીત
ક્લેશાન્ વિધૂય કુરુ ભક્તિભરં પરાત્મન્ ॥11॥