(ઋ.10.129)
નાસ॑દાસી॒ન્નો સદા॑સીત્ત॒દાનીં॒ નાસી॒દ્રજો॒ નો વ્યો॑મા પ॒રો યત્ ।
કિમાવ॑રીવઃ॒ કુહ॒ કસ્ય॒ શર્મ॒ન્નંભઃ॒ કિમા॑સી॒દ્ગહ॑નં ગભી॒રમ્ ॥ 1 ॥
ન મૃ॒ત્યુરા॑સીદ॒મૃતં॒ ન તર્હિ॒ ન રાત્ર્યા॒ અહ્ન॑ આસીત્પ્રકે॒તઃ ।
આની॑દવા॒તં સ્વ॒ધયા॒ તદેકં॒ તસ્મા॑દ્ધા॒ન્યન્ન પ॒રઃ કિં ચ॒નાસ॑ ॥ 2 ॥
તમ॑ આસી॒ત્તમ॑સા ગૂ॒ળ્હમગ્રે॑ઽપ્રકે॒તં સ॑લિ॒લં સર્વ॑મા ઇ॒દમ્ ।
તુ॒ચ્છ્યેના॒ભ્વપિ॑હિતં॒-યઁદાસી॒ત્તપ॑સ॒સ્તન્મ॑હિ॒નાજા॑ય॒તૈક॑મ્ ॥ 3 ॥
કામ॒સ્તદગ્રે॒ સમ॑વર્ત॒તાધિ॒ મન॑સો॒ રેતઃ॑ પ્રથ॒મં-યઁદાસી॑ત્ ।
સ॒તો બંધુ॒મસ॑તિ॒ નિર॑વિંદન્ હૃ॒દિ પ્ર॒તીષ્યા॑ ક॒વયો॑ મની॒ષા ॥ 4 ॥
તિ॒ર॒શ્ચીનો॒ વિત॑તો ર॒શ્મિરે॑ષામ॒ધઃ સ્વિ॑દા॒સી 3 દુ॒પરિ॑ સ્વિદાસી 3 ત્ ।
રે॒તો॒ધા આ॑સન્મહિ॒માન॑ આસંત્સ્વ॒ધા અ॒વસ્તા॒ત્પ્રય॑તિઃ પ॒રસ્તા॑ત્ ॥ 5 ॥
કો અ॒દ્ધા વે॑દ॒ ક ઇ॒હ પ્ર વો॑ચ॒ત્કુત॒ આજા॑તા॒ કુત॑ ઇ॒યં-વિઁસૃ॑ષ્ટિઃ ।
અ॒ર્વાગ્દે॒વા અ॒સ્ય વિ॒સર્જ॑ને॒નાથા॒ કો વે॑દ॒ યત॑ આબ॒ભૂવ॑ ॥ 6 ॥
ઇ॒યં-વિઁસૃ॑ષ્ટિ॒ર્યત॑ આબ॒ભૂવ॒ યદિ॑ વા દ॒ધે યદિ॑ વા॒ ન ।
યો અ॒સ્યાધ્ય॑ક્ષઃ પર॒મે વ્યો॑મં॒ત્સો અં॒ગ વે॑દ॒ યદિ॑ વા॒ ન વેદ॑ ॥ 7 ॥