ಸಾಂದ್ರಾನಂದತನೋ ಹರೇ ನನು ಪುರಾ ದೈವಾಸುರೇ ಸಂಗರೇ
ತ್ವತ್ಕೃತ್ತಾ ಅಪಿ ಕರ್ಮಶೇಷವಶತೋ ಯೇ ತೇ ನ ಯಾತಾ ಗತಿಮ್ ।
ತೇಷಾಂ ಭೂತಲಜನ್ಮನಾಂ ದಿತಿಭುವಾಂ ಭಾರೇಣ ದೂರಾರ್ದಿತಾ
ಭೂಮಿಃ ಪ್ರಾಪ ವಿರಿಂಚಮಾಶ್ರಿತಪದಂ ದೇವೈಃ ಪುರೈವಾಗತೈಃ ॥1॥
ಹಾ ಹಾ ದುರ್ಜನಭೂರಿಭಾರಮಥಿತಾಂ ಪಾಥೋನಿಧೌ ಪಾತುಕಾ-
ಮೇತಾಂ ಪಾಲಯ ಹಂತ ಮೇ ವಿವಶತಾಂ ಸಂಪೃಚ್ಛ ದೇವಾನಿಮಾನ್ ।
ಇತ್ಯಾದಿಪ್ರಚುರಪ್ರಲಾಪವಿವಶಾಮಾಲೋಕ್ಯ ಧಾತಾ ಮಹೀಂ
ದೇವಾನಾಂ ವದನಾನಿ ವೀಕ್ಷ್ಯ ಪರಿತೋ ದಧ್ಯೌ ಭವಂತಂ ಹರೇ ॥2॥
ಊಚೇ ಚಾಂಬುಜಭೂರಮೂನಯಿ ಸುರಾಃ ಸತ್ಯಂ ಧರಿತ್ರ್ಯಾ ವಚೋ
ನನ್ವಸ್ಯಾ ಭವತಾಂ ಚ ರಕ್ಷಣವಿಧೌ ದಕ್ಷೋ ಹಿ ಲಕ್ಷ್ಮೀಪತಿಃ ।
ಸರ್ವೇ ಶರ್ವಪುರಸ್ಸರಾ ವಯಮಿತೋ ಗತ್ವಾ ಪಯೋವಾರಿಧಿಂ
ನತ್ವಾ ತಂ ಸ್ತುಮಹೇ ಜವಾದಿತಿ ಯಯುಃ ಸಾಕಂ ತವಾಕೇತನಮ್ ॥3॥
ತೇ ಮುಗ್ಧಾನಿಲಶಾಲಿದುಗ್ಧಜಲಧೇಸ್ತೀರಂ ಗತಾಃ ಸಂಗತಾ
ಯಾವತ್ತ್ವತ್ಪದಚಿಂತನೈಕಮನಸಸ್ತಾವತ್ ಸ ಪಾಥೋಜಭೂಃ ।
ತ್ವದ್ವಾಚಂ ಹೃದಯೇ ನಿಶಮ್ಯ ಸಕಲಾನಾನಂದಯನ್ನೂಚಿವಾ-
ನಾಖ್ಯಾತಃ ಪರಮಾತ್ಮನಾ ಸ್ವಯಮಹಂ ವಾಕ್ಯಂ ತದಾಕರ್ಣ್ಯತಾಮ್ ॥4॥
ಜಾನೇ ದೀನದಶಾಮಹಂ ದಿವಿಷದಾಂ ಭೂಮೇಶ್ಚ ಭೀಮೈರ್ನೃಪೈ-
ಸ್ತತ್ಕ್ಷೇಪಾಯ ಭವಾಮಿ ಯಾದವಕುಲೇ ಸೋಽಹಂ ಸಮಗ್ರಾತ್ಮನಾ ।
ದೇವಾ ವೃಷ್ಣಿಕುಲೇ ಭವಂತು ಕಲಯಾ ದೇವಾಂಗನಾಶ್ಚಾವನೌ
ಮತ್ಸೇವಾರ್ಥಮಿತಿ ತ್ವದೀಯವಚನಂ ಪಾಥೋಜಭೂರೂಚಿವಾನ್ ॥5॥
ಶ್ರುತ್ವಾ ಕರ್ಣರಸಾಯನಂ ತವ ವಚಃ ಸರ್ವೇಷು ನಿರ್ವಾಪಿತ-
ಸ್ವಾಂತೇಷ್ವೀಶ ಗತೇಷು ತಾವಕಕೃಪಾಪೀಯೂಷತೃಪ್ತಾತ್ಮಸು ।
ವಿಖ್ಯಾತೇ ಮಧುರಾಪುರೇ ಕಿಲ ಭವತ್ಸಾನ್ನಿಧ್ಯಪುಣ್ಯೋತ್ತರೇ
ಧನ್ಯಾಂ ದೇವಕನಂದನಾಮುದವಹದ್ರಾಜಾ ಸ ಶೂರಾತ್ಮಜಃ ॥6॥
ಉದ್ವಾಹಾವಸಿತೌ ತದೀಯಸಹಜಃ ಕಂಸೋಽಥ ಸಮ್ಮಾನಯ-
ನ್ನೇತೌ ಸೂತತಯಾ ಗತಃ ಪಥಿ ರಥೇ ವ್ಯೋಮೋತ್ಥಯಾ ತ್ವದ್ಗಿರಾ ।
ಅಸ್ಯಾಸ್ತ್ವಾಮತಿದುಷ್ಟಮಷ್ಟಮಸುತೋ ಹಂತೇತಿ ಹಂತೇರಿತಃ
ಸಂತ್ರಾಸಾತ್ ಸ ತು ಹಂತುಮಂತಿಕಗತಾಂ ತನ್ವೀಂ ಕೃಪಾಣೀಮಧಾತ್ ॥7॥
ಗೃಹ್ಣಾನಶ್ಚಿಕುರೇಷು ತಾಂ ಖಲಮತಿಃ ಶೌರೇಶ್ಚಿರಂ ಸಾಂತ್ವನೈ-
ರ್ನೋ ಮುಂಚನ್ ಪುನರಾತ್ಮಜಾರ್ಪಣಗಿರಾ ಪ್ರೀತೋಽಥ ಯಾತೋ ಗೃಹಾನ್ ।
ಆದ್ಯಂ ತ್ವತ್ಸಹಜಂ ತಥಾಽರ್ಪಿತಮಪಿ ಸ್ನೇಹೇನ ನಾಹನ್ನಸೌ
ದುಷ್ಟಾನಾಮಪಿ ದೇವ ಪುಷ್ಟಕರುಣಾ ದೃಷ್ಟಾ ಹಿ ಧೀರೇಕದಾ ॥8॥
ತಾವತ್ತ್ವನ್ಮನಸೈವ ನಾರದಮುನಿಃ ಪ್ರೋಚೇ ಸ ಭೋಜೇಶ್ವರಂ
ಯೂಯಂ ನನ್ವಸುರಾಃ ಸುರಾಶ್ಚ ಯದವೋ ಜಾನಾಸಿ ಕಿಂ ನ ಪ್ರಭೋ ।
ಮಾಯಾವೀ ಸ ಹರಿರ್ಭವದ್ವಧಕೃತೇ ಭಾವೀ ಸುರಪ್ರಾರ್ಥನಾ-
ದಿತ್ಯಾಕರ್ಣ್ಯ ಯದೂನದೂಧುನದಸೌ ಶೌರೇಶ್ಚ ಸೂನೂನಹನ್ ॥9॥
ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಸಪ್ತಮಗರ್ಭತಾಮಹಿಪತೌ ತ್ವತ್ಪ್ರೇರಣಾನ್ಮಾಯಯಾ
ನೀತೇ ಮಾಧವ ರೋಹಿಣೀಂ ತ್ವಮಪಿ ಭೋಃಸಚ್ಚಿತ್ಸುಖೈಕಾತ್ಮಕಃ ।
ದೇವಕ್ಯಾ ಜಠರಂ ವಿವೇಶಿಥ ವಿಭೋ ಸಂಸ್ತೂಯಮಾನಃ ಸುರೈಃ
ಸ ತ್ವಂ ಕೃಷ್ಣ ವಿಧೂಯ ರೋಗಪಟಲೀಂ ಭಕ್ತಿಂ ಪರಾಂ ದೇಹಿ ಮೇ ॥10॥