ಆನಂದರೂಪ ಭಗವನ್ನಯಿ ತೇಽವತಾರೇ
ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಪ್ರದೀಪ್ತಭವದಂಗನಿರೀಯಮಾಣೈಃ ।
ಕಾಂತಿವ್ರಜೈರಿವ ಘನಾಘನಮಂಡಲೈರ್ದ್ಯಾ-
ಮಾವೃಣ್ವತೀ ವಿರುರುಚೇ ಕಿಲ ವರ್ಷವೇಲಾ ॥1॥
ಆಶಾಸು ಶೀತಲತರಾಸು ಪಯೋದತೋಯೈ-
ರಾಶಾಸಿತಾಪ್ತಿವಿವಶೇಷು ಚ ಸಜ್ಜನೇಷು ।
ನೈಶಾಕರೋದಯವಿಧೌ ನಿಶಿ ಮಧ್ಯಮಾಯಾಂ
ಕ್ಲೇಶಾಪಹಸ್ತ್ರಿಜಗತಾಂ ತ್ವಮಿಹಾವಿರಾಸೀಃ ॥2॥
ಬಾಲ್ಯಸ್ಪೃಶಾಽಪಿ ವಪುಷಾ ದಧುಷಾ ವಿಭೂತೀ-
ರುದ್ಯತ್ಕಿರೀಟಕಟಕಾಂಗದಹಾರಭಾಸಾ ।
ಶಂಖಾರಿವಾರಿಜಗದಾಪರಿಭಾಸಿತೇನ
ಮೇಘಾಸಿತೇನ ಪರಿಲೇಸಿಥ ಸೂತಿಗೇಹೇ ॥3॥
ವಕ್ಷಃಸ್ಥಲೀಸುಖನಿಲೀನವಿಲಾಸಿಲಕ್ಷ್ಮೀ-
ಮಂದಾಕ್ಷಲಕ್ಷಿತಕಟಾಕ್ಷವಿಮೋಕ್ಷಭೇದೈಃ ।
ತನ್ಮಂದಿರಸ್ಯ ಖಲಕಂಸಕೃತಾಮಲಕ್ಷ್ಮೀ-
ಮುನ್ಮಾರ್ಜಯನ್ನಿವ ವಿರೇಜಿಥ ವಾಸುದೇವ ॥4॥
ಶೌರಿಸ್ತು ಧೀರಮುನಿಮಂಡಲಚೇತಸೋಽಪಿ
ದೂರಸ್ಥಿತಂ ವಪುರುದೀಕ್ಷ್ಯ ನಿಜೇಕ್ಷಣಾಭ್ಯಾಮ್ ॥
ಆನಂದವಾಷ್ಪಪುಲಕೋದ್ಗಮಗದ್ಗದಾರ್ದ್ರ-
ಸ್ತುಷ್ಟಾವ ದೃಷ್ಟಿಮಕರಂದರಸಂ ಭವಂತಮ್ ॥5॥
ದೇವ ಪ್ರಸೀದ ಪರಪೂರುಷ ತಾಪವಲ್ಲೀ-
ನಿರ್ಲೂನದಾತ್ರಸಮನೇತ್ರಕಲಾವಿಲಾಸಿನ್ ।
ಖೇದಾನಪಾಕುರು ಕೃಪಾಗುರುಭಿಃ ಕಟಾಕ್ಷೈ-
ರಿತ್ಯಾದಿ ತೇನ ಮುದಿತೇನ ಚಿರಂ ನುತೋಽಭೂಃ ॥6॥
ಮಾತ್ರಾ ಚ ನೇತ್ರಸಲಿಲಾಸ್ತೃತಗಾತ್ರವಲ್ಯಾ
ಸ್ತೋತ್ರೈರಭಿಷ್ಟುತಗುಣಃ ಕರುಣಾಲಯಸ್ತ್ವಮ್ ।
ಪ್ರಾಚೀನಜನ್ಮಯುಗಲಂ ಪ್ರತಿಬೋಧ್ಯ ತಾಭ್ಯಾಂ
ಮಾತುರ್ಗಿರಾ ದಧಿಥ ಮಾನುಷಬಾಲವೇಷಮ್ ॥7॥
ತ್ವತ್ಪ್ರೇರಿತಸ್ತದನು ನಂದತನೂಜಯಾ ತೇ
ವ್ಯತ್ಯಾಸಮಾರಚಯಿತುಂ ಸ ಹಿ ಶೂರಸೂನುಃ ।
ತ್ವಾಂ ಹಸ್ತಯೋರಧೃತ ಚಿತ್ತವಿಧಾರ್ಯಮಾರ್ಯೈ-
ರಂಭೋರುಹಸ್ಥಕಲಹಂಸಕಿಶೋರರಮ್ಯಮ್ ॥8॥
ಜಾತಾ ತದಾ ಪಶುಪಸದ್ಮನಿ ಯೋಗನಿದ್ರಾ ।
ನಿದ್ರಾವಿಮುದ್ರಿತಮಥಾಕೃತ ಪೌರಲೋಕಮ್ ।
ತ್ವತ್ಪ್ರೇರಣಾತ್ ಕಿಮಿವ ಚಿತ್ರಮಚೇತನೈರ್ಯದ್-
ದ್ವಾರೈಃ ಸ್ವಯಂ ವ್ಯಘಟಿ ಸಂಘಟಿತೈಃ ಸುಗಾಢಮ್ ॥9॥
ಶೇಷೇಣ ಭೂರಿಫಣವಾರಿತವಾರಿಣಾಽಥ
ಸ್ವೈರಂ ಪ್ರದರ್ಶಿತಪಥೋ ಮಣಿದೀಪಿತೇನ ।
ತ್ವಾಂ ಧಾರಯನ್ ಸ ಖಲು ಧನ್ಯತಮಃ ಪ್ರತಸ್ಥೇ
ಸೋಽಯಂ ತ್ವಮೀಶ ಮಮ ನಾಶಯ ರೋಗವೇಗಾನ್ ॥10॥