ಭವಂತಮಯಮುದ್ವಹನ್ ಯದುಕುಲೋದ್ವಹೋ ನಿಸ್ಸರನ್
ದದರ್ಶ ಗಗನೋಚ್ಚಲಜ್ಜಲಭರಾಂ ಕಲಿಂದಾತ್ಮಜಾಮ್ ।
ಅಹೋ ಸಲಿಲಸಂಚಯಃ ಸ ಪುನರೈಂದ್ರಜಾಲೋದಿತೋ
ಜಲೌಘ ಇವ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ಪ್ರಪದಮೇಯತಾಮಾಯಯೌ ॥1॥
ಪ್ರಸುಪ್ತಪಶುಪಾಲಿಕಾಂ ನಿಭೃತಮಾರುದದ್ಬಾಲಿಕಾ-
ಮಪಾವೃತಕವಾಟಿಕಾಂ ಪಶುಪವಾಟಿಕಾಮಾವಿಶನ್ ।
ಭವಂತಮಯಮರ್ಪಯನ್ ಪ್ರಸವತಲ್ಪಕೇ ತತ್ಪದಾ-
ದ್ವಹನ್ ಕಪಟಕನ್ಯಕಾಂ ಸ್ವಪುರಮಾಗತೋ ವೇಗತಃ ॥2॥
ತತಸ್ತ್ವದನುಜಾರವಕ್ಷಪಿತನಿದ್ರವೇಗದ್ರವದ್-
ಭಟೋತ್ಕರನಿವೇದಿತಪ್ರಸವವಾರ್ತಯೈವಾರ್ತಿಮಾನ್ ।
ವಿಮುಕ್ತಚಿಕುರೋತ್ಕರಸ್ತ್ವರಿತಮಾಪತನ್ ಭೋಜರಾ-
ಡತುಷ್ಟ ಇವ ದೃಷ್ಟವಾನ್ ಭಗಿನಿಕಾಕರೇ ಕನ್ಯಕಾಮ್ ॥3॥
ಧ್ರುವಂ ಕಪಟಶಾಲಿನೋ ಮಧುಹರಸ್ಯ ಮಾಯಾ ಭವೇ-
ದಸಾವಿತಿ ಕಿಶೋರಿಕಾಂ ಭಗಿನಿಕಾಕರಾಲಿಂಗಿತಾಮ್ ।
ದ್ವಿಪೋ ನಲಿನಿಕಾಂತರಾದಿವ ಮೃಣಾಲಿಕಾಮಾಕ್ಷಿಪ-
ನ್ನಯಂ ತ್ವದನುಜಾಮಜಾಮುಪಲಪಟ್ಟಕೇ ಪಿಷ್ಟವಾನ್ ॥4॥
ತತಃ ಭವದುಪಾಸಕೋ ಝಟಿತಿ ಮೃತ್ಯುಪಾಶಾದಿವ
ಪ್ರಮುಚ್ಯ ತರಸೈವ ಸಾ ಸಮಧಿರೂಢರೂಪಾಂತರಾ ।
ಅಧಸ್ತಲಮಜಗ್ಮುಷೀ ವಿಕಸದಷ್ಟಬಾಹುಸ್ಫುರ-
ನ್ಮಹಾಯುಧಮಹೋ ಗತಾ ಕಿಲ ವಿಹಾಯಸಾ ದಿದ್ಯುತೇ ॥5॥
ನೃಶಂಸತರ ಕಂಸ ತೇ ಕಿಮು ಮಯಾ ವಿನಿಷ್ಪಿಷ್ಟಯಾ
ಬಭೂವ ಭವದಂತಕಃ ಕ್ವಚನ ಚಿಂತ್ಯತಾಂ ತೇ ಹಿತಮ್ ।
ಇತಿ ತ್ವದನುಜಾ ವಿಭೋ ಖಲಮುದೀರ್ಯ ತಂ ಜಗ್ಮುಷೀ
ಮರುದ್ಗಣಪಣಾಯಿತಾ ಭುವಿ ಚ ಮಂದಿರಾಣ್ಯೇಯುಷೀ ॥6॥
ಪ್ರಗೇ ಪುನರಗಾತ್ಮಜಾವಚನಮೀರಿತಾ ಭೂಭುಜಾ
ಪ್ರಲಂಬಬಕಪೂತನಾಪ್ರಮುಖದಾನವಾ ಮಾನಿನಃ ।
ಭವನ್ನಿಧನಕಾಮ್ಯಯಾ ಜಗತಿ ಬಭ್ರಮುರ್ನಿರ್ಭಯಾಃ
ಕುಮಾರಕವಿಮಾರಕಾಃ ಕಿಮಿವ ದುಷ್ಕರಂ ನಿಷ್ಕೃಪೈಃ ॥7॥
ತತಃ ಪಶುಪಮಂದಿರೇ ತ್ವಯಿ ಮುಕುಂದ ನಂದಪ್ರಿಯಾ-
ಪ್ರಸೂತಿಶಯನೇಶಯೇ ರುದತಿ ಕಿಂಚಿದಂಚತ್ಪದೇ ।
ವಿಬುಧ್ಯ ವನಿತಾಜನೈಸ್ತನಯಸಂಭವೇ ಘೋಷಿತೇ
ಮುದಾ ಕಿಮು ವದಾಮ್ಯಹೋ ಸಕಲಮಾಕುಲಂ ಗೋಕುಲಮ್ ॥8॥
ಅಹೋ ಖಲು ಯಶೋದಯಾ ನವಕಲಾಯಚೇತೋಹರಂ
ಭವಂತಮಲಮಂತಿಕೇ ಪ್ರಥಮಮಾಪಿಬಂತ್ಯಾ ದೃಶಾ ।
ಪುನಃ ಸ್ತನಭರಂ ನಿಜಂ ಸಪದಿ ಪಾಯಯಂತ್ಯಾ ಮುದಾ
ಮನೋಹರತನುಸ್ಪೃಶಾ ಜಗತಿ ಪುಣ್ಯವಂತೋ ಜಿತಾಃ ॥9॥
ಭವತ್ಕುಶಲಕಾಮ್ಯಯಾ ಸ ಖಲು ನಂದಗೋಪಸ್ತದಾ
ಪ್ರಮೋದಭರಸಂಕುಲೋ ದ್ವಿಜಕುಲಾಯ ಕಿನ್ನಾದದಾತ್ ।
ತಥೈವ ಪಶುಪಾಲಕಾಃ ಕಿಮು ನ ಮಂಗಲಂ ತೇನಿರೇ
ಜಗತ್ತ್ರಿತಯಮಂಗಲ ತ್ವಮಿಹ ಪಾಹಿ ಮಾಮಾಮಯಾತ್ ॥10॥